به گزارش سایت پیروزی دیلی، با محسن فروزان می شود زیاد حرف زد.زیاد اما نه زیاده.با فروزان می توان خاطرات را مرور کرد. از چرایی جابجایی های هر نیم فصلش پرسید و پرسش های بسیاری را مطرح کرد. از اینکه چرا سالهاست درجا می زند و در پر تحرک ترین حرکاتش عقب عقب می رود. از استقلال به سیاه جامگان .از مشهد به راه آهن، از لیگ برتر به لیگ یک.او می تواند جواب بدهد و البته مجبور نیست جوابگو باشد.
فروزان ولی باید در مورد اشتباهات حسابگرانه اش جوابگو باشد.از اینکه در همه این سالهایی که بر شناسنامه اش گذشته و سالی یک شمع به شمع های کیک تولدش افزوده شده چرا ریاضیاتش را تقویت نکرده است.
با او از کجای ریاضیات حرف بزنیم که پاسخ سئوالاتمان را بلد باشد؟
جناب فروزان، ما روزی که در دربی یک یار کمتر هم داشتیم به لطف گلری شما برنده شدیم. یادتان هست؟ تو که از یار کمتر ما خاطره ها داری. هنوز هم دیرک دروازه شمالی آزادی می تواند بیاید و بر قیچی طارمی تازه از لیگ یک آمده شهادت بدهد. از ضربه سر ضرب محمد نوری که طاق دروازه را فرو ریخت یا پرش امید عالیشاه که مقابلش تماشاگری بیش نبودید.درست مثل دیروز.دقیقا مشابه پنالتی رامین. جناب آقای فروزان،ما فقط یک یا بیشتر نداریم! ما یاران بیشتر بسیاری داریم.برایت می شمرم به امیدی که فراموش نکنی.ما برانکو را داریم،پورفسوری که تیمش دارد رکوردها را جابجا می کند.ما در کادر فنی مان بدنسازی داریم که آثار تمریناتش را همه ایران دیده اند.ما در جمع باشگاهمان عنصری بنام "همدلی و دانش " داریم.از صدر تا ذیل. ما روی سکوهایمان دهها هزار عاشق داریم و پای تلویزیون میلیونها سرخدل.
ما بیشتر از یک یار اضافی داریم و عجیب است فقط یکی از آنها را دیده ای.
می شود طولانی تر نوشت و واژه ها را روی سرت آوار کرد.طولانی و کشدار به اندازه همه ثانیه هایی که درازکش گوشه دروازه زل زده بودی به چیپ رامین و پاسخ چیپ گویی هایت را مستند و مستدل و مصور می گرفتی. همان جواب کافی بود جناب فروزان.خدا قوت.

*عبدالصمد ابراهیمی