چرا پرسپولیس پیروز نشد؟ 

پنالتی سوخته، تنها دلیل تساوی با الریان نیست. 

 *بازیکنان خارجی در تیم‌های شرق و غرب لیگ قهرمانان آسیا می‌درخشند. پرسپولیس چنین امتیازی ندارد. حتی استقلال خوزستان و تهران از نانگ، رابسون و پادووانی سود می‌برند. نیمکت ذخیره‌های پرسپولیس چنان تهى شده که دو دروازه‌بان می‌نشینند. چقدر امشب جای نوراللهی و عالیشاه خالی بود. آسودگی خاطر مردان اصلی از اینکه جایگزینی برایشان وجود ندارد، آفت تورنمنت‌های بزرگ است.

 *خط هافبک ارتش سرخ در چهار بازی اخیر، (دو بازی الریان + آبادان و پیکان) گزندگی‌اش را از دست داده. کاش خبرنگاری از برانکو درباره تداخل وظایف سروش و مسلمان بپرسد. آنها با خصوصیات فنی مشابه، کنار هم بازی می‌کنند که فاقد کارایی در دیدارهای بزرگ بوده.

 *اشتباهات مکررشان در انتخاب گزینه پاس، همچنین لو دادن متعدد توپ خصوصاً در نیمه اول؛ از نتیجه ٠-٠ هم نگران کننده‌تر است. وحید امیری، دقایقی از نیمه اول را به سمت راست آمد و محو شد. اما نیمه دوم در جای خودش بازی کرد تا مثل بیرانوند بدرخشد. خستگی دقایق آخر را آمادگی جسمانی بازیکنان رقم می‌زند، نه میانگین سنی بالا یا پایین. سراسیمگی و افزایش اشتباهات، به بازی غیرمسئولانه دامن می‌زند. به همین خاطر حتی تمهید حضور ربیع‌خواه نیز زهر دقایق آخر الریان را نگرفت و بارها تک به تک شدند. بازی مهیجی بود.

 برانکو آگاهانه گفته: «عجیب است که در آن لحظات، تاوان ندادیم و مجازات نشدیم» 

 *هواداران معترضی که می‌گویند پنالتی طارمی غیرمسئولانه بود، به حافظه خود مراجعه کنند. وقتی مقابل سپاهان که ٠-٠ بود، پنالتی ترکیبی رضاییان - طارمی را تحسین کردید و گفتید بهتر از مسی سوارز مقابل ستاویگو بوده. حرکت مسی - سوارز دقیقه ٨٢ بود و بارسا سه گل زده بود} آن تحسین اغراق آمیز، حاصلش پنالتی چیپ در این وضعیت است. اعتراض وارد نیست!