به گزارش پیروزی دیلی، گرچه چنین رفتار و واکنش هایی را از سوی خانواده محبی که تقریبا برای اولین بار بود دیده می شد، می شود پای قضاوت های بحث برانگیز و البته موضعی که بین عمویِ برادران محبی با رسول خادم وجود دارد گذاشت، اما این برای اولین بار نبود که برادران عبدولی روی تشک حاشیه ساز می شدند.
همه چیز از المپیک لندن شروع شد، از جایی که سعید عبدولی به استیو گنوی فرانسوی با قضاوت داور بلاروسی باخت. در کارزاری که کشتی فرنگی گل کاشت و سه طلا توسط حمید سوریان، امید نوروزی و قاسم رضایی دشت کرد، او هم یکی از شانس های اصلی مدال محسوب می شد که دستش از رسیدن به آن کوتاه ماند. خیلی ها این شکست را ناداوری عنوان کردند و در رأس همه آنها خود عبدولی بود که اعتقاد داشت سرش را بریده اند. بعد از این شکست، عده ای عنوان کردند که حقانیت کشتی گیر ایرانی با محرومیت داور بلاروسی ثابت شده که البته این خبر به جوسازی رسانه ای بیشتر می مانست، چراکه بعدا رئیس فدراسیون جهانی کشتی اعلام کرد که ایرانی ها تحمل شکست قهرمان شان را ندارند و فیلم این کشتی مورد بررسی قرار گرفته و هیچ اشتباهی در آن نبوده است.
این حق کشیِ عجین شده با قهرمان سال 2011 کشتی جهان البته تمامی نداشت! او در بازی های آسیایی اینچئون، درحالیکه برای تکرار مدالِ طلای دوره گذشته اش رفته بود مقابل کشتی گیر کره ای شکست خورد و بار دیگر صحبت از ناداوری به میان آمد؛ اما اوج اعتراضات این کشتی گیر خوزستانی و جنجال سازی خاطره سازش در ریو بود، جایی که او با وجود شکست مقابل مارک مادسن دانمارکی، توانست در نهایت به مدال برنز دست پیدا کند.
او مثل همیشه به داور اعتراض داشت و این بار بدشانسی آورد که فیلمیِ حاوی الفاظ رکیک هم از او منتشر شد و دست به دست چرخید تا با یک مدال برنز و یک فیلمِ فراموش نشدنی به کشور برگردد!
اما باز هم این پایان ماجرای عبدولی و اعتراضاتش نبود، او در مرحله نهایی انتخابی تیم ملی هم حاشیه ساز شد و کل مسابقات تحت الشعاع جنجال سازی او و البته کشتی برادرش سامان قرار گرفت.
عبدولی که در این رقابت ها به دو وزن بالاتر (87 کیلو) رفته بود، کشتی اولش را با برد 3-3 مقابل مهدی فلاح پشت سر گذاشت که در این مبارزه هم به داور و تماشاگران اعتراض داشت! او در دومین دور با انصاری کشتی گرفت، البته مبارزه ای که بیشتر به «بزن بزن» شباهت داشت تا کشتی.
ضربه زدن به سر و گردن حریف و اعتراض شدید به داوری و روی آوردن به بوکس روی تشک، کار را به جایی رساند که هر دو کشتی گیر دیسکالیفه شدند، اما این انتهای حاشیه های زشت این مسابقه نبود و نیروی انتظامی برای جدا کردن دو کشتی گیر از هم در کنار تشک و بعد هم رختکن و درنهایت خیابان، وارد عمل شد.
بنا برادعای ایمان انصاری، وقتی او وارد رختکن شده برادران عبدولی همراه با چندنفر دیگر او را کتک زده اند: «در کشتی که عبدولی با سر به بینی ام آنقدر ضربه زد که شکست، هم در این مبارزه دیسکالیفه شدم و هم کتک خوردم!» البته انصاری هم چندان مظلوم ماجرا نبود، نه روی تشک و نه بعد از اتفاقات رختکن. ایسنا در این باره نوشت که برادران و دوستان انصاری هم به تلافی کتکی که به او در رختکن زده اند، بیرون سالن به جان عبدولی ها افتاده اند.
به هر شکل قائله با ورود نیروی انتظامی و بعد هم عذرخواهی رسانه ای عبدولی خاتمه پیدا کرد، چیزی که ماند خاطره بدی بود که در روزِ امیدوارکننده کشتی رخ داد. دارنده مدال برنز المپیک ریو در این عذرخواهی، تاکید کرده بود که به خاطر تصورات گذشته اش و ناداوری های قبلی در مبارزه های خارجی اش، این بدبینی را نسبت به داوران دارد که می خواهند حق او را پایمال کنند!
البته فدراسیون کشتی همان زمان اعلام کرد که با متخلفین برخوردی قاطع خواهد داشت و بعد از اعلام نفرات اردونشین، نامی از عبدولی در بین اردونشینان نبود. در رابطه با این درگیری 8 نفر به کمیته انضباطی فراخوانده شدند و باید دید فدراسیون کشتی که پیش از پژمان درستکار را به خاطر یک اعتراض کوچک و صدالبته کاملا محترمانه با محرومیت 6 ماهه مواجه کرده بود، برای عبدولی و دیگر افراد درگیر در این پرونده جنجالی چه حکمی صادر خواهد کرد.

گزارش از مرضیه دارابی