به گزارش پیروزی‌دیلی، از آن روزی که گل قهرمانی سرخپوشان در اولین دوره لیگ برتر را به ثمر رساند، 16 سال می‌گذرد. آن روز کمتر کسی فکرش را می‌کرد شاگردان علی پروین بتوانند در شرایطی که استقلالی‌ها تنها یک تساوی می‌خواهند، سرخپوشان بتوانند جام را از ‌آن خود کنند، اما هم استقلال در انزلی باخت و هم پرسپولیس با گل ابراهیم اسدی فجرسپاسی را از پیش رو برداشت تا این اتفاق ویژه در تاریخ لیگ برتر به ثبت رسد که هیچ‌چیز را تا روز آخر نمی‌شود پیش‌بینی کرد. این روزها هم قرمزپوشان صدر جدول را با اقتدار از آن خود دارند، فاصله امتیازی با تیم‌های بعدی آنقدر زیاد است که واقعا نمی‌شود به چیزی غیر از قهرمانی پرسپولیسی‌ها فکر کرد. با این وجود هنوز تا قطعی شدن قهرمانی چند گام دیگر فاصله است.

در این شرایط با ابراهیم اسدی کاپیتان پیشین سرخپوشان در مورد اتفاقات روز صحبت کردیم که در زیر می‌خوانید:

- بازی با سپاهان یک برد دیگر برای پرسپولیس به همراه داشت.

بچه‌ها بازی خوبی از خود به نمایش گذاشتند. پرسپولیس تیم قابلی شده که روز به روز هم به نظر من بهتر از قبل می‌شود. با این شرایط تا دو سه هفته دیگر جشن زودهنگام قهرمانی را می‌گیریم. به نظر من که کار دیگر تمام است. الان همین علی علیپور را نگاه کنید چقدر انگیزه دارد، هر بازی گلزنی می‌کند و این نشان می‌دهد چقدر در آینده هم بهتر خواهد شد، او جای خالی طارمی را پر کرده.

- مردم روی اسم طارمی حساس شده‌اند و هواداران دوست ندارند دیگر حرفی از او زده شود.

شما ببینید زمانی که رضاییان به لیگ ترکیه رفت، طارمی هم تصمیم گرفت از پرسپولیس برود اما ترکیه جنگ داخلی شد و همین دلیل برگشت آ‌نها شد. او از همان زمان تصمیم داشت برود.

- بعد از بازی با سپاهان، برخی از معدود پیشکسوتان عنوان کردند که برانکو ترسو است 

نه، اصلا بحث ترس نیست. من خودم بازی را نگاه کردم، پرسپولیس واقعا باید 3-4 گل دیگر می‌زد، ولی فوتبال همین است، قرار نیست که همه موقعیت‌ها گل بشود. ضیا عربشاهی بزرگتر من و هم پستی من (هافبک وسط) است، شاید نظرش با من متفاوت باشد، ولی من می‌گویم باید به شرایط بازی هم نگاه کرد، در هوای سرد ضربه زدن به توپ خودش یک معضل است. اینکه چند موقعیت خراب شد ربطی به ترسو بودن برانکو ندارد، به هرحال بازیکن هم موقعیت از دست می‌دهد.

مدیریت حاشیه ها

توقع هواداران بالا رفته، شرایط پرسپولیس هم ایده‌آل است با وجود تمام حاشیه‌هایی که اطراف تیم وجود دارد،‌ اما باید حواس بچه‌ها جمع باشد، یک باختِ بد می‌تواند شرایط تیم را به هم بریزد و شاید دیگر قابل جبران نباشد، مثل باختی که در لیگ قهرمانان آسیا داشتیم و آنقدر بد به الهلال باختیم که دیگر نشد جبرانش کرد.

نگران محرومیت نباشید

با توجه به محرومیت از جذب بازیکن من فکر نمی‌کنم در لیگ مشکلی داشته باشیم. این بچه‌ها دو ،سه سال کنار هم و زیر نظر برانکو کار کرده‌اند. دیگر راه و چاه دست‌شان آمده، در لیگ دو فصل گذشته هم تا پای قهرمانی آمدند و حق‌شان بود اول شوند اما به خاطر تفاضل گل آن را از دست دادند. سال گذشته که با اقتدار قهرمان شدند،‌ حالا هم اصل مسیر را رفته‌اند و زودهنگام جشن قهرمانی می‌گیرند، به خاطر همین در لیگ داخلی مشکلی نداریم،‌ تمام دغدغه ما باید لیگ قهرمانان باشد، حیف شد که سال گذشته به فینال نرسیدیم.

- تیم که نمی‌تواند خود را برای این فصل لیگ قهرمانان تقویت کند، چقدر می‌شود به مسابقات امسال امید داشت.

هر نیروی جوانی که به تیم اضافه می‌شود در چنین میدان مهمی استرس خودش را دارد، وقتی ترکیب تیم دست‌نخورده باشد و با ترکیبی که چند سال کنار هم بازی کرده‌اند، به مصاف حریفان برویم این خودش یک امتیاز است. یعنی پرسپولیس شرایط تیمی خوبی دارد. برانکو نفرات فنی و تکنیکی خوبی در اختیار دارد که سرعت مناسبی هم دارند. او برای تعویض کردن هم دستش باز است و تعویض‌هایش معمولا نتیجه می‌دهد. فقط با شرایطی که داریم و نمی‌توانیم یار اضافه کنیم، باید امیدوار باشیم که خدای ناکرده مصدوم یا محروم ندهیم. البته مصدومیت در شرایط بازی که طبیعی است، اینکه خارج از تمرین کسی را از دست ندهیم خودش هم یک موضوع مهم است! یعنی کسی با بی‌تجربگی‌اش شرایط بازی کردن را از خود و تیمش نگیرد.

برانکو باید دفاعی می چید!

شرایط فوتبال همین است، اما شرایط بدی پیش از بازی با الهلال پیش آمد، اما من اگر سرمربی تیم بودم و می‌دیدم چند بازیکن مصدوم و محروم دارم، تیم را کاملا تدافعی می‌چیدم تا مثلا با باخت یک –صفر از زمین بیرون بیاییم، اگر اینطور می‌شد در بازی برگشت شانس جبران نتیجه را داشتیم و دیدید که پرسپولیس دو گل هم به الهلال زد، به این شکل شاید به فینال هم می‌رسیدیم. اما خب برانکو سیستم فکری‌اش دفاعی نیست و البته این هم چیز بدی نیست. او با همین سیستم دارد در لیگ ایران به این خوبی نتیجه می‌گیرد. تیمش را هیچوقت دفاعی نمی‌چیند، ولی لیگ قهرمانان چند لِوِل بالاتر از لیگ برتر ما است باید در آن خیلی پخته و باتجربه عمل کنی. در مجموع در آن بازی وقتی سیدجلال، انصاری و کمال را نداری طبیعی است که باید با 2 هافبک دفاعی بازی می کردیم و کلا تدافعی تر بازی کردیم اما پرسپولیس مقابل الهلال با همان سیستم لوزی همیشگی بازی کرد و به خاطر مشکل در فاز دفاع 4 گل هم خورد.

- بعد از تمدید قرارداد برانکو، حالا همه منتظر انتشار خبر تمدید قرارداد بازیکنان هستند. در شرایطی که پرسپولیس از دو پنجره نقل و انتقالاتی محروم است، کمی در این‌باره نگرانی وجود دارد.

همه ما هر چه داریم از اسم پرسپولیس است. نمونه بارز این حرف، خیلی از بازیکنانی هستند که از این تیم به خواست خودشان رفتند اما حالا بارها و بارها تاکید کرده‌اند که از تصمیم خود پشیمانند. پرسپولیس جای کلاس گذاشتن نیست، خصوصا حالا که دیگر در ایران بزرگتر از این تیم نداریم. سرخپوشان در سه سال اخیر بهترین تیم ایران بوده‌اند و در جام باشگاه‌ها هم بهترین نماینده ایران بودند، این تیم بر تن همه حریفانش رعب و وحشت ایجاد می‌کند. بازیکن باید از خدایش باشد در چنین تیمی بازی کند چون با آن به شهرت و اعتبار می‌رسد، ولی اگر کسی بخواهد در چنین موقعیتی برای تیمش کلاس بگذارد و تنهایش بگذارد، این کار از ذهن هوادار پاک نمی‌شود. البته منکر حرفه‌ای گری هم نیستم، فوتبالیست حرفه‌اش همین است و باید به قراردادش فکر کند، اما همه چیز هم پول نیست. خیلی‌ها آمدند و در فوتبال کلی ریخت و پاش کردند اما بعدا محو شدند.

- دیدار اخیر تعدادی از بازیکنان پرسپولیس با یک هوادار متمول هم کمی مساله‌ساز شده.

این جور ملاقات‌ها ممکن است بین بازیکن و باشگاه یا بازیکن با بازیکن دیگر اختلاف بیندازد. حرف اینکه من چند سکه گرفتم، تو چقدر گرفتی حاشیه درست می‌کند. یک‌بار داشتم از رقم‌های پایین قراردادها در زمان خودمان حرف می‌زدم، خبرنگار گفت خب تو هم بابت گل قهرمانی پاداش خوبی گرفتی. شما فکر می‌کنید گل قهرمانی چقدر پاداش داشت؟ من آن زمان بعد از قهرمانی تیم 700 هزار تومان گرفتم، بزرگترهای تیم یک میلیون و دویست، کل قراردادم هم دو میلیون تومان بود، در لیگ 79-80. من در شرایطی در پرسپولیس ماندم که در لیگ 82-83 قرضی به ذوب آهن رفتم و با این تیم در جام باشگاه‌ها شرکت کردیم. رسول کربکندی سرمربی این تیم بود، آنها 120 میلیون تومان به من پیشنهاد دادند که در این تیم بمانم، تازه گفتند اگر خودت بتوانی رضایتت را از پرسپولیس بگیری 20 میلیون بیشتر به خودت می‌دهیم، اما چون تیم به من احتیاج داشت، ماندم. قراردادم هم با این تیم 10 میلیون تومان بود.

- حالا هوادار توقع ندارد یک بازیکن اینقدر ضرر کند، اما حرف همه این است که نام پرسپولیس بزرگ‌تر از نام هز بازیکنی است و آنها دو طرفه از هم سود می‌برند. 

واقعیت این است که پول خرج می‌شود و می‌رود، اما کسی که پرسپولیسی بماند برای همیشه بین مردم ارج و قُرب بیشتری دارد، یا لااقل به شکل خوبی از این تیم برود و از خود خاطره خوبی بگذارد.

معرفت محمد انصاری

واقعا خیلی جاها. ما هیچ‌وقت در صف نمی‌ماندیم، به هرحال ما هم مثل بقیه آدم‌ها کار اداری و بانکی داریم، اما خیلی زود کار ما را راه می‌اندازند. دست همه مردم درد نکند. یا کار بیمارستانی و اداری برای همه ما پیش می‌آید. یک بار از ناحیه گردن آسیب دیده بودم آنقدر کارم را زود راه انداختند که شرمنده شدم. به هرحال این چیزها هم هست. شما زحمت می‌کشی و مردم هم به شما احترام می‌گذارند و حمایتت می‌کنند. الان که این همه سال از بازی کردن من گذشته، هنوز هم مردم محبت دارند، حتی  استقلالی‌ها. آنها هم وقتی من را می‌شناسند می‌گویند از فوتبالت خوش‌شان می‌آمد چون بازیکن بی‌حاشیه‌ای بودی. شرایط امروز پرسپولیس شرایطی نیست که یک بازیکن بخواهد قیمتش را بالا ببرد یا حرف از رفتن بزند. اتفاقا شنیدم که انصاری هم از زاگرب پیشنهاد دارد اما به خاطر احتیاج تیم به او، قبول نکرد برود. اینها معرفت است و در ذهن‌ها می‌ماند. ما هم پیشنهاد خارجی داشتیم، یک تیم اماراتی من را می‌خواست و 500 میلیون هم می‌داد، لیگ 83-84 بود اما انصاری‌فرد گفت دنیزلی به تو احتیاج دارد و نرو. خب گاهی آدم فکر می‌کند و از نظر مالی از نرفتنش پشیمان می‌شود، اما واقعا خیلی چیزها با پول قابل قیاس نیست. 

پول و تعصب

واقعا خیلی از ما روی پول ضعف داریم و هرجا منفعت مالی بیشتری برای‌مان داشته باشد می‌رویم. اتفاقا وقتی هم حرفی می‌زنیم، می‌گویند اگر خودت باشی و این پیشنهاد را داشته باشی، نمی‌روی؟ شاید منِ ابراهیم اسدی هم حالا بگویم می‌روم، اما اگر هم نروی، خیلی چیزهای دیگری را به دست می‌آوری. ضمن اینکه در پرسپولیس هم قرار نیست مجانی بازی کنی. خیلی‌ها حتی پول خرج می‌کنند که مشهور شوند، مثل پدر و مادرهایی که وضع‌ مالی‌شان خوب است و حاضرند کلی پول به مربی بچه‌شان بدهند تا آنها را در پرسپولیس و استقلال بازی بدهند، ما الان چنین شرایطی را در فوتبال پایه داریم، تعارف که نداریم! اما آن بچه وقتی به جایی هم می‌رسد دیگر عِرق و تعصب ندارد.

- بازی بعدی تیم با صنعت نفت آبادان است، تیمی که پرسپولیس را از جام حذفی کنار زد.

بازی استقلال و صنعت نفت را دیدم، نفت یک تیم خوب است با انسجام تیمی. کاری ندارم به استقلال باخت ولی دو-سه بازیکن خوب و سرعتی دارد، ضمن اینکه تیم‌های شهرستانی همیشه جلوی پرسپولیس خوب بازی می‌کنند. بازی هم در اهواز است و آنها تماشاگران زیادی دارند. انگیزه‌شان بالاست، باید خیلی مراقب صنعت نفت باشیم. البته خداراشکر تفکر بردن و درواقع نباختن در ذهن و افکار شاگردان برانکو رفته و قدرت ذهنی آنها خیلی بالاست و فقط به برد فکر می‌کنند. پرسپولیس حتی به تساوی هم قانع نیست. برانکو فکر بازیکنان را تغییر داده، آنها در موقع از دست دادن توپ مثل بارسلونا عمل می‌کنند، یعنی بازیکن حریف را پرس می‌کنند تا یا توپ را به دست آورند یا دفعش کنند. این خیلی خوب است و فشار و سرعت حریف را می‌گیرد. در چند بازی‌ای که از پرسپولیس دیدم آنها این را خوب اجرا می‌کردند.

- اینطور که محاسبه کرده‌اند اگر پرسپولیس با همین روال پیش برود و حریفان هم امتیاز کامل بازی‌های‌شان را بگیرند، دربی می‌شود روز قطعی شدن قهرمانی.

فکر نمی‌کنم دور از دسترس باشد. البته حساسیت دربی واقعا بالاست، چون تجربه‌اش را دارم می‌دانم، «اول به زمین می‌روی که نبازی، تساوی هم خوب است، اگر ببریم عالی می‌شود» این ذهنیت در بیشتر بازیکنان در هر دربی‌ای وجود دارد. اگر استقلال را در این بازی ببریم و قهرمانی‌مان مسجل شود که واقعا خاطره‌انگیز می‌شود. قهرمانی اینطوری بیشتر می‌چسبد، اگر هم دربی برگشت را ببریم و هم اینکه همان روز هم قهرمانی‌مان مسجل شود به قول علی پروین باید پای تک تک بازیکنان را طلا گرفت. 

گفت‌وگو از مرضیه دارابی-خبرنگار پیروزی