ایمون زاید فصل فوق‌العاده‌ای را در تیم ایندی ایلون پشت سر گذاشت. او به همراه تیمش در مسابقات امسال لیگ NASL نایب قهرمان شد. آقای هت‌تریک در 31 بازی برای تیمش 15 گل به ثمر رساند و 6 پاس گل هم داد تا در لیگی که آلساندرو نستا به عنوان سرمربی و جو کول به عنوان بازیکن حضور دارند، در پایان در تیم منتخب فصل نیز قرار گیرد. 

او در گفت‌وگو با پیروزی بار دیگر از علاقه خود برای بازگشت به ایران و پرسپولیس گفت. حماسه‌ساز داربی می‌گوید حتما می‌خواهد یک سال دیگر در ایران بازی کند و فکر می‌کند عملکردش در فصل گذشته به اندازه کافی خوب بوده تا بتواند نظر یکی از تیم‌های لیگ برتری را جلب کند. هر چند بارها تاکید کرده که اولویتش برای بازی در ایران پرسپولیس است. 

یک بار دیگر با ایمون درباره خاطراتش از داربی 74، عملکردش در فصلی که گذشت، بازی‌های پرسپولیس در این فصل و علاقه‌اش برای بازگشت به ایران حرف زدیم که پیشنهاد می‌کنیم حتما این گفت‌وگو را بخوانید.

پیروزی: ابتدا از شرایط خودت در تیم ایندی ایلون صحبت کن. فصل خوبی را در این تیم پشت سر گذاشتی.

من شرایط خیلی خوبی دارم. فصل گذشته واقعا برای من خوب بود. در 31 بازی برای تیمم پانزده گل زدم و فکر می‌کنم آنقدر خوب بودم که در پایان فصل برای جایزه ارزشمندترین بازیکن فصل نامزد شدم و در نهایت در تیم منتخب فصل قرار گرفتم. یک سال‌ دیگر با ایندی ایلون قرارداد دارم و می‌خواهم فصل آینده حتی بهتر باشم. می‌خواهم در فصل بعد 20 گل بزنم و بهترین بازیکن لیگ باشم و امیدوار باشم که سال بعد از آن بتوانم به ایران برگردم و یک فصل دیگر بازی کنم.

پیروزی: خیلی جالب است که هنوز علاقه‌ات نسبت به ایران از دست نداده‌ای و می‌خواهی باز هم در لیگ برتر بازی کنی.

من عاشق دوران حضورم در ایران هستم و زمانی که دوستانم، همبازیانم و یا سایر مردم از من در مورد ایران سوال می‌کنند همیشه چیزهای مثبت می‌گویم و همیشه وابستگی و علاقه خاصی به ایران و به ویژه‌ پرسپولیس دارم. این رویای من است که یک بار دیگر برای تیم فوتبال پرسپولیس بازی کنم، اما اگر قرار است این رویا به حقیقت بپیوندد باید در همین سال یا نهایتا سال بعد رخ دهد. من رویاهایم را باور دارم. هیچ وقت از این آرزو دست بر نمی‌دارم و اگر بتوانم فصل آینده در لیگ NASL بهترین بازیکن باشم و گل‌های زیادی را بزنم آن وقت پرسپولیس برای من دوباره یک واقعیت خواهد بود نه رویا.

پیروزی: بازی‌های پرسپولیس و لیگ ایران را دنبال کرده‌اید.

من همیشه در طول این چند سال بازی‌های پرسپولیس را دنبال کرده‌ام. امسال آنها بسیار قدرتمند بودند و ثبات خاص در بازی این تیم می‌بینم. شاید در سال‌های قبل نوسانی در نتایج پرسپولیس وجود داشت، اما فکر می‌کنم که در فصل گذشته و امسال پرسپولیس به هماهنگی لازم رسیده است و به نظر من در پایان فصل قهرمان خواهند شد.

پیروزی: یک بار دیگر از آن داربی معروف صحبت می‌کنی؟ هنوز خیلی از پرسپولیسی‌ها آن را خاطره‌انگیز‌ترین داربی دهه اخیر می‌دانند.

خوشحالم که برای پرسپولیسی‌ها هنوز بخشی از داربی هستم. آن بازی خاطره‌انگیز در 3 فوریه 2012 برگزار شد. هیچ وقت آن شب را فراموش نمی‌کنم، چرا که یک بازی خیلی خاص و تاریخی برای من شد. آن داربی کاملا متفاوت و تک بود که ممکن است دیگر هیچ وقت در تاریخ بازی‌های این دو تیم تکرار نشود. همه جزییات آن روز را یادم می‌آید. وقتی وارد ورزشگاه شدم دیدم هوا به شدت سرد است اما با این وجود 70 تا 80 هزار تماشاگر قرمز و آبی که با هیجان بالا تیمشان را تشویق می‌کردند در ورزشگاه حضور داشتند. قبل از آن من فقط یک بازی برای پرسپولیس انجام داده بودم. یک هفته قبل از داربی در نیمه دوم وارد زمین شدم و این تنها بازی من با پرسپولیس بود. بنابراین در آن شرایط که یک بر صفر از استقلال عقب افتاده بودیم اصلا انتظار نداشتم که وارد زمین شوم. دنیزلی که سرمربی بسیار خوبی هم بود در آن زمان هدایت پرسپولیس را در دست داشت و اصلا فکر نمی‌کردم که در نیمه دوم مرا به زمین بفرستد چرا که قبل از آن بازی فقط یک نیمه از من استفاده کرده بود. 

پیروزی: چه شد که در آن شرایط سخت دنیزلی به تو اطمینان کرد؟

جو ورزشگاه واقعا هیجانی و دیوانه کننده بود. فضا برای هر بازیکنی که برای اولین بار می‌خواست در این بازی خاص حاضر شود بسیار سخت بود. بین دو نیمه دنیزلی برای بازیکنان صحبت کرد و پس از حرف‌هایش من را صدا زد و گفت آماده شو که وارد زمین شوی. در نیمه دوم که به زمین برگشتیم همه تماشاگران چراغ موبایل خود را روشن کرده بودند و صحنه بسیار زیبایی را دیدیدم. با شروع نیمه دوم یک گل دیگر هم خوردیم. بعد از آن و در شرایطی که 30 دقیقه تا پایان بازی مانده بود دنیزلی من و مهدوی‌کیا را صدا زد که به زمین برویم. با خودم گفتم ما دو بر صفر عقب هستیم و چیزی برای از دست دادن نداریم، پس به زمین برو و فقط از بازی لذت ببر. 

من آن شب کاملا بدون ترس و استرس بازی کردم و فقط سعی کردم از جو ورزشگاه لذت ببرم. این تفکر من در لحظه ورود به زمین بود.

پیروزی: البته بعد از آن 10 نفره هم شدید...

بله، 10 دقیقه بعد از ورود ما به بازی مهرداد اولادی اخراج شد و ما مجبور شدیم که 10 نفره به بازی ادامه دهیم. آنجا بود که دنیزلی قصد داشت من را تعویض کند و یک بازیکن دیگر به زمین بیاورد. همان لحظه‌ای که یک مهاجم دیگر در حال گرم کردن خود بود که به جای من وارد زمین شود خوشبختانه گلزنی کردم آن هم با پاس زیبای محمد نوری، بعد از آن ما دوباره خیلی زود صاحب توپ شدیم و کریمی توپ را به مهدوی‌کیا رساند و او هم با یک سانتر دقیق توپ را روی سر من انداخت. مدافعان استقلال کاملا بد جاگیری کرده بودند و هیچ کس حواسش به من نبود و من هم ضربه‌ای زدم که رحمتی نتوانست بگیرد. بازی دو – دو شد و ما در آن لحظه کار بزرگی کرده بودیم چرا که بازی دو بر صفر باخته را ده نفره مساوی کردیم. چند دقیقه تا پایان بازی مانده بود و ما باز هم تلاش کردیم. اتفاقی که چند دقیقه بعد افتاد عجیب‌تر بود. بادامکی از سمت چپ توپ را گرفت و به محوطه جریمه فرستاد، من هم بعد از یک چرخش به سمت راست شوت زدم. واقعا لحظه دیوانه کننده‌ای بود. واقعا شب خاصی شد. هنوز هم لحظه‌های حساس بازی را از اینترنت می‌بینم. تماشاگران هر دو تیم جو فوق‌العاده‌ای ایجاد کرده بودند اما این پرسپولیسی‌ها بودند که یک خاطره خوب در ذهن‌شان ثبت شد و خوشحالم که من در متن این خاطره بودم و آنها همیشه من را به یاد می‌آورند. واقعیت این است که من هم دلم برای هواداران پرسپولیس تنگ شده و هنوز هم معتقدم که آنها بهترین هواداران دنیا هستند.

پیروزی: راستش را بگو. چند بار فیلم آن بازی را مرور کرده‌ای؟

شاید باورتان نشود،  ولی من بعد از این که از ایران رفتم روزی نیست که به آن بازی و به آن 10 ‌دقیقه فکر نکنم. بعد از بازی در رختکن و همچنین در هتل بازیکنان به من می‌گفتند که هنوز نمی‌دانی که چه کار بزرگی انجام داده‌ای و واقعیت هم این بود که در آن زمان نمی‌دانستم که چه کاری کرده‌ام، اما الان که پنج سال از آن شب می‌گذرد هر روز بیشتر و بیشتر به اهمیت گل‌هایم در آن بازی پی بردم. 

پیروزی: هنوز هم با هواداران پرسپولیس ارتباط داری؟

من در حال‌ حاضر از طریق اینستاگرام با هواداران پرسپولیس ارتباط دارم. آنها فوق‌العاده‌اند. همیشه از من به خوبی یاد می‌کنند و واقعا برای قرار گرفتن در میان آنها خیلی دلتنگم. دوست دارم برای یک بار دیگر هم که شده برای پرسپولیس و هوادارانش بازی کنم.پیام‌های مردم در فضای مجازی واقعا حس خاصی به من می‌دهد. به همین خاطر نمی‌توانم به برگشتن به ایران فکر نکنم.

پیروزی: داربی برگشت را دیدی؟ فکر می‌کردی پرسپولیس ببازد؟

من قبل از بازی گفته بودم که پرسپولیس می‌برد و هنوز هم می‌گویم اگر این دو تیم ده بار دیگر هم بازی کنند باز هم استقلال نمی‌برد. آن برد یک اتفاق بود. پرسپولیس بعد از گل اول از بردش مطمئن شده بود اما داربی همیشه شرایط خاصی دارد و هر اتفاقی می‌تواند بیفتد. با این حال پرسپولیس عملکرد بهتری نسبت به استقلال داشته و فکر می‌کنم خود هواداران استقلال هم این را می‌دانند. آنها آنقدر خوب بوده‌اند که چند هفته زودتر قهرمان می‌شوند. 

پیروزی: عملکرد برانکو را در مقایسه با سایر مربیان پرسپولیس چطور ارزیابی می کنی؟

من شناخت چندانی از ایوانکوویچ ندارم. بنابراین نمی‌توانم به طور دقیق راجع‌ به او نظری بدهم، اما فقط این را می‌توانم بگویم که او کار بزرگی در پرسپولیس انجام داده است و در یک جمله فرهنگ بردن را در این تیم جا انداخته است.

پیروزی: تیم‌ ‌ملی ایران با کارلوس کی‌روش به دومین صعود متوالی به جام جهانی فکر می‌کند. نظرت راجع‌ به شرایط ایران چیست؟

ایران در گروهش تا به حال عالی کار کرده است. آنها در آینده سه بازی خانگی دارند که من فکر می‌کنم در هر سه بازی پیروز خواهند شد به ویژه‌ این که فضای حمایتی در ورزشگاه آزادی کار هر تیمی را مقابل ایران سخت می‌کند. البته بازی خارج از خانه برابر کره جنوبی بسیار سخت است، اما من حدس می زنم که از پنج بازی باقی‌ مانده ایران در چهار بازی پیروز شود.فکر نمی‌کنم کسی در این موضوع شک داشته باشد که کی‌روش با تیم‌ ‌ملی ایران عالی کار کرده است و تیم‌ ‌ملی به او نیاز دارد. او همه چیز را درباره فوتبال ایران می‌داند و من فکر می کنم که فدراسیون فوتبال باید واقعا برای ماندن او تلاش کند و کی‌روش را راضی نگه دارد، چون این به نفع فوتبال ایران است.

پیروزی: امسال فوتبال ایران و پرسپولیس مهرداد اولادی را از دست داد...

هنوز هم نمی‌توانم باور کنم که دو بازیکن سابق پرسپولیس در کمتر از یک سال فوت کرده‌اند. خیلی غمگین و ناراحتم. زمانی که به پرسپولیس رفتم اولادی اولین بازیکنی بود که با من صحبت کرد. او در تمرین‌ها همیشه کنار من بود و جزئیات را برایم توضیح می‌دادچرا که او بهترین انگلیسی را در میان بازیکنان دیگر داشت. او همیشه در تمرین‌ها به من کمک می‌کرد و من به خاطر این کمک‌ها واقعا از او سپاسگزارم. خیلی خوب می‌شد اگر من می‌توانستم به ایران برگردم و هم هادی را ببینم و هم مهرداد را اما متاسفانه این امکان دیگر وجود ندارد و با ناراحتی تمام فقط به خاطراتم با آنها فکر می‌کنم.