در بازی قبل از بازی رفت برابر الهلال به مصاف سپاهان رفت و برانکو برای این بازی از تمام مهره های تیمش استفاده کرد. یک بازی سنگین و نفس گیر که در نهایت هم با نتیجه مساوی دو بر دو به پایان رسید. این تیم بعد از بازی به ابوظبی رفت. نکته قابل توجه این است که از پرسپولیس به عنوان یکی از تیم هایی که دارای قوای بدنی مناسب است صحبت می شود اما بازیکنان این تیم در بازی برابر الهلال با ضعف مفرط بدنی مواجه بودند. این باعث شد تا برانکو تعویض هایش را از همان بین دونیمه استارت بزند و مسلمان را که از همان دقایق ابتدای بازی از نظر جسمی توان بالایی نداشت را بیرون کشید. الهلال در این بازی از ضعف بدنی پرسپولیس استفاده کرد و هرگاه اراده کرد به دروازه پرسپولیس رسید.پرسپولیس حالا در آستانه بازی برگشت بازهم باید یک بازی سخت را در لیگ برتر و در زمین استقلال خوزستان برگزار کند و باید منتظر ماند و دید برانکو برای این که تیمی کاملا آماده را برای بازی برگشت با الهلال در اختیار داشته باشد برای این بازی چه طرحی دارد.

 شاید این موضوع که پرسپولیس شانس زیادی برای بازی برگشت ندارد برانکو را مجاب کند که از تمام توان تیمش در بازی برابر استقلال خوزستان استفاده کند چرا که پرسپولیسی ها تا حدودی فینال لیگ قهرمانان را از دست رفته می بینند و شاید تمام تمرکزشان را بر روی موفقیت مجدد در لیگ برتر بگذارند. اگر اینگونه باشد برانکو از ترکیب اصلی و از تمام نیروهایش در این بازی سود خواهد برد اما این خبر هست که فاجعه ابوظبی این بار در مسقط تکرار شود. 

 اما بازی با استقلال خوزستان با وجود مشکلات احتمالی که برای پرسپولیس به وجود خواهد آورد محاسنی هم دارد. این می تواند یک بازی تدارکاتی مناسب برای بازی با الهلال باشد هرچند که بازی قبلی برابر سپاهان بیش از آن که آمادگی پرسپولیس را بالا ببرد توان این تیم را کاهش داد. از طرف دیگر هوای اهواز تا حدودی به هوای کشورهای حاشیه خلیج فارس نزدیک است و شاید این موضوع باعث شود پرسپولیسی ها قبل از بازی حساس سه شنبه تا حدودی هوای مسقط را تجربه کنند.

 رامون دیاز سرمربی الهلال یک مربی با تحلیل بسیار قوی است که همواره با شناخت بسیار بالا تیمش را به مصاف حریفان می فرستد. بی شک او بازی پرسپولیس برابر استقلال خوزستان را با دقت زیاد آنالیز خواهد کرد و در این جا این سوال پیش می آید که آیا برانکو در این بازی دست خودش را برای دیاز رو می کند؟ یا آنکه طبق سبک مربیگری اش عمل کرده و بی توجه به برنامه های حریف و تنها بر اساس توانایی های تیمش تصمیم می گیرد.