به گزارش پیروزی‌یلی، در این سال‌ها، برخی تیم‌ها اعتراضاتی در مورد بدشانس بودن خود در قرعه‌ها داشته‌اند. در نظر عده‌ای ترتیب بازی‌ها اهمیتی ندارد؛ اما برای لیگ همچون ایران با بدن‌سازی‌های اکثراً غیرحرفه‌ای، تعطیلات عجیب‌وغریب و فشردگی بازی‌ها در بعضی مقاطع فصل و برای کشوری چون ایران با اقلیم‌های متفاوت آب و هوایی و تغییر شرایط چمن ورزشگاه‌ها در فصول مختلف، مسافت‌های طولانی و تأخیر پروازها و ...، به نظر برنامه بازی‌ها از اهمیت بسیار بیشتری برخوردار است؛ برای بررسی دقیق‌تر این موضوع برنامه بازی‌های تیم‌های استقلال و پرسپولیس در 16 سال اخیر از نظر پارامترهای مختلف مورد بررسی آماری قرار گرفته است.

مقایسه اول: بازی با تیم‌های تازه صعود کرده در ۳ هفته اول

چندین هفته طول می‌کشد تا تیمی که تازه به لیگ برتر صعود کرده (به ویژه برای اولین حضور در لیگ برتر) تا با شرایط جدید آشنا شود. به نظر می‌رسد بازی با این‌گونه تیم‌ها در هفته‌های ابتدایی آسان‌تر است.

استقلال یازده بار در سه هفته ابتدایی لیگ با تیمی تازه صعود کرده بازی کرده است که از این تعداد، 4 بار دقیقاً در اولین هفته لیگ و با تیمی بوده که برای اولین بار به لیگ برتر آمده است. درحالی‌که این موضوع برای پرسپولیس 4 مرتبه بوده و تنها 1 بار با تیمی بوده که برای اولین بار صعود کرده است. گفتنی است در فصل گذشته استقلال در 5 هفته اول با هر سه تیم تازه صعود کرده به لیگ برتر بازی کرد که البته از این موضوع هم استفاده نکرده و صاحب 2 تساوی و یک باخت شد. این در حالی است که اولین بازی پرسپولیس با تیم تازه صعود کرده در هفته دهم بوده است.

مقایسه‌ی دوم: بازی در فصل گرما در جنوب

با توجه به آغاز هرساله لیگ در تابستان، ماه‌های مرداد و شهریور و از آن‌طرف، ماه اردیبهشت در آخر لیگ، سه ماه بسیار گرم و شرجی برای انجام بازی فوتبال در استان‌های جنوبی محسوب می‌شود که سایر تیم‌ها را دچار مشکل می‌سازد. در کل تاریخ لیگ برتر، سرخابی‌ها 38 مرتبه در خانه تیم‌های جنوبی بازی کرده‌اند. پرسپولیس در این 16 فصل، 19 مرتبه در این سه ماه راهی استان‌های جنوبی شده و این عدد برای استقلال 13 بوده است. درنتیجه پرسپولیس 50 درصد بازی‌هایش را در فصل گرما انجام داده است و این عدد برای استقلال تنها 34 درصد بوده است. پرسپولیس در شش فصل اخیر، بیش از نیمی از بازی‌هایش در جنوب را در این سه ماه برگزار کرده است.

مقایسه‌ی سوم: میزبانی در افتتاحیه و اختتامیه لیگ

میزبانی در بازی اول و آخر فصل در بعد روحی و روانی و تا حدودی فنی تأثیرگذار است. در بازی اول، هواداران پس از مدتی دوری از فوتبال، معمولاً مشتاق حضور در ورزشگاه بوده و معمولاً با یک برد خوب در حضور تماشاگران، سرخابی‌ها روند مناسبی را آغاز خواهند کرد. در بازی آخر نیز در صورت وجود شانس قهرمانی، شوق حضور تماشاگران و بالا بردن جام، تأثیر به سزایی در بعد روانی را در پی خواهد داشت.

در تاریخ لیگ برتر از 32 باری افتتاحیه و پایانی لیگ، پرسپولیس 15 بازی میزبان بوده و دو بازی هم در افتتاحیه لیگ مهمان سایپا در تهران بوده است. استقلال نیز 17 مرتبه در بازی ابتدایی و انتهایی میزبان بوده است اما علاوه بر آن 4 مرتبه، به‌عنوان مهمان در ورزشگاه آزادی حاضر بوده است که شامل 2 مرتبه بازی مقابل پاس و راه‌آهن در هفته اول و 2 مرتبه مقابل پرسپولیس و پاس در هفته پایانی بوده است. درنتیجه پرسپولیس تقریباً سهم مساوی خود در میزبانی و میهمانی را رعایت کرده است؛ اما استقلال 66 درصد (دو سوم) بازی‌های ابتدایی و انتهایی را در تهران بوده است. پرسپولیس 7 بار بازی ابتدایی یا انتهایی (که در فصل گرماست) را در اهواز و آبادان برگزار کرده است. این عدد برای استقلال تنها یک مرتبه بوده است که آن هم مقابل نفت آبادان در فصل هفتم بوده است که جزء ضعیف‌ترین فصل‌های این تیم بوده است.

 جالب اینجاست که از 5 مرتبه‌ای که استقلال فصل را خارج از تهران آغاز کرده است، سه مرتبه‌ی آن مقابل تیم‌هایی بوده است که اولین بازی تاریخ خود را در لیگ برتر انجام می‌دادند (شهرداری تبریز، گسترش فولاد و سیاه‌جامگان) و درنتیجه در عمل این تیم بازی سختی را پیش رو نداشته است. از 7 مرتبه‌ای که بازی آخر پرسپولیس در تهران بوده است، چهار بار در یک قدمی قهرمانی بوده و 2 بار قهرمان شده است؛ اما استقلال 10 بار در تهران بوده که 6 بار شانس قهرمانی داشته و این تیم هم مثل پرسپولیس دو بار در تهران قهرمان شده است. در دوره عزیز محمدی در 6 سال متوالی، استقلال لیگ را به‌عنوان میزبان شروع کرد و پرسپولیس در آن 6 سال جز یک‌بار که آن هم در تهران مهمان بود، در خارج از خانه لیگ را شروع کرد که نتیجه آن 2 برد با قطبی، 2 باخت و دو مساوی بوده است؛ اما استقلال در این دوره شش‌ساله با بازهای نسبتاً آسان در آزادی صاحب 5 برد و یک مساوی شده است و با این حالت فشار از ابتدا بر روی دوش پرسپولیس افتاده است.

مقایسه‌ی چهارم: میزبانی در بازی‌های ابتدایی و انتهایی لیگ

با توجه به فصل بدن‌سازی، ریکاوری در هفته‌های ابتدایی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. درنتیجه مسافرت کمتر در این هفته‌ها و بهره جستن از حضور تماشاگران، می‌تواند بر عملکرد تیم تأثیر به سزایی بگذارد. در هفته‌های انتهایی لیگ نیز با توجه به هوای مناسب در ماه‌های پایانی زمستان و اوایل بهار، خودبه‌خود تماشاگر بیشتری رهسپار ورزشگاه‌ها خواهد شد. درنتیجه میزبانی بیشتر در بازی‌های پایانی، امکان نتیجه‌گیری تیم را افزایش می‌دهد.

در تاریخ 16 ساله لیگ (با احتساب امسال) می‌توان دید که استقلال 9 بازی و حدود 4 درصد بیشتر از پرسپولیس در این دو بازه میزبان بوده است. در پنج فصل اخیر و در بازه‌ی ابتدایی لیگ تفاوت بیشتری مشهود است. به‌گونه‌ای که استقلال 72 درصد بازی‌های ابتدایی‌اش را در تهران برگزار کرده است که این عدد برای پرسپولیس 63 درصد بوده است.

در فصل 91-92، استقلال در 9 هفته‌ی اول، تنها یک‌بار از محدوده‌ی تهران خارج شد و به کرمان رفت و در این نه بازی، 4 برد و 4 تساوی و تنها یک باخت کسب کرد تا از همان ابتدا بار خود را در صدر جدول ببندد و در انتها باز هم با کمک تغییر برنامه سپاهان، در هفته ما قبل آخر، قهرمان لیگ شود. تنها یک‌بار در بازه‌ی ابتدایی لیگ پرسپولیس با مربیگری دایی بین هفته سوم تا نهم، 7 بازی در محدوده تهران انجام داد که نتیجه آن 4 برد یک مساوی و دو باخت بود که پرسپولیس را به قهرمانی نیم‌فصل رهنمون ساخت.

نکته‌ی مهم در برنامه‌ریزی بازی‌های لیگ این است که با توجه به تعدد حضور تیم‌های تهرانی، همواره حالتی پیش می‌آید که چندین بازی تیم‌های سرخابی به صورت متوالی در تهران برگزار شود. جالب اینجاست که این بازه همواره به صورت اتفاقی، برای پرسپولیس در میانه فصل بوده و برای استقلال در ابتدا و یا انتهای لیگ است که بسیار کارآمدتر خواهد بود.

سایر پارامترها

علاوه بر این موارد، مسائلی از قبیل حریف قبلی رقیبان، بازی قبل و بعد شهرآورد، میهمان بودن‌های پیاپی و ... که نکات جالبی را در پی دارد که به عنوان مثال در فصل گذشته حریف قبلی رقیبان پرسپولیس، ماشین‌سازی و برای استقلال تراکتور بوده است. در نتیجه رقیبان پرسپولیس با یک بازی ساده، به مصاف این تیم رفته و برای استقلال، پس از یک بازی دشوار، با محرومیت‌های احتمالی، مقابل این تیم می‌رفتند. متقابلاً حریف قبل شهرآورد برای پرسپولیس بسیار دشوارتر از استقلال (تراکتورسازی در مقابل ماشین‌سازی) بود که همین مسأله منجر به محرومیت کامیابی‌نیا و غیبتش در شهرآورد شد. همچنین فضل گذشته در بین مدعیان تنها پرسپولیس دو بازی پیاپی مهمان بود که در هفته 13 و 14 به ترتیب به مصاف پدیده و ذوب‌آهن رفت که تأخیر یک روزه و عدم استراحت در بازی اول، تأثیر به سزایی در باخت مقابل ذوب‌آهن داشت. دو فصل قبل هم پرسپولیس در دو هفته متوالی دوم و سوم و با فاصله کم به مصاف استقلال خوزستان و سپاهان رفت که با اشتباهات داوری در هر دو بازی نتیجه را به حریف واگذار کرد.

صدرا ناصری