به گزارش پیروزی دیلی، علی فتح اله زاده در واکنش به ادعاهای امیر عابدینی درباره منصرف شدنش از جذب مجیدی و مومن زاده(همین اتفاق درباره سرژیک تیموریان، ستار همدانی، داریوش یزدانی و علی لطیفی هم رخ داد)مدعی شده که همیشه در این نبردهای نقل و انتقالاتی از عابدینی پیش بوده و برنده. او البته در ادامه حرف هایش گفته کاش مهدوی کیا و کریمی را می توانستم بگیرم و بعد هم گفته، کاش کریمی را هم مثل هاشمی نسب نمی خواستند تا می توانستم او را هم جذب کنم.

 

حرف های فتح اله زاده که البته به او و چهار جعلی و هشت تخیلی اش ارادت ها داریم پراست از کاش و کاشکی ها.درباره ادعای هم جز اینکه بگوییم ماشاله به این اعتماد به نفس چه می توان گفت؟!

 

در نبرد عابدینی و فتح اله زاده چه پرسپولیس چه کسانی آمدند و به کجا رسیدند؟ دایی،باقری،کریمی؛مهدوی کیا، میناوند، عابدزاده، نکیسا، استیلی، شاهرودی، ترابیان ،پیروانی، محمدخانی، خاکپور، سعداوی و.....که همگی فیکس تیم ملی در جام جهانی و جام ملتها بودند و یا لژیونرهایی شدند که افتخارات پرشماری را رقم زدند و جام ها را در دهه هفتاد یکی پس از دیگری در لیگ و حذفی فتح کردند.

 

استقلال چطور آقای فتح اله زاده؟ در جام جهانی زرینچه به ناگاه جانشین سعداوی شد و کل دار و ندار استقلال در آن سالهای دهه هفتاد در تیم ملی و جام جهانی و جام ملتها این بود که منصوریان گاها از دقیقه هفتاد و پنج به بعد چند دقیقه ای به جای استیلی بازی کند و پاشازاده در معدود بازی هایی فیکس باشد.

 

آیا لازم است به افتخارات لژیونرهایی مثل دایی، مهدوی کیا، کریمی، میناوند و باقری اشاره کرد و یادآور شد که علی موسوی، داریوش یزدانی، مهدی پاشازاده، علی منصوریان و سیروس دین محمدی با مبالغی اندک به تیم های آلمانی ترانسفر شدند اما سرجمع ده بازی هم در بوندس لیگا نداشتند و یک به یک دیپورت شدند.

 

 راستی آاقای فتح اله زاده،حاجی جان، نمی دانی دلمان چقدر برای این سبک از مصاحبه هایت تنگ شده بود.کلی یاد چهار جعلی و هشت تخیلی تان افتادیم و خندیدیم.

ممنون که خاطره هایمان را زنده کردی!