اختصاصی پیروزی دیلی؛حمیدرضا استیلی، بازیکن و مربی سابق پرسپولیس متولد 20 دی  1346(تهران)است.وی از دوران کودکی علاقه زیادی به فوتبال داشت و با مشکلات و کمبود امکانات ان زمان وارد این رشته ورزشی شد و توانست خود را در سطح اول فوتبال کشور مطرح کند و بازی در تیمهای بزرگ فوتبال را تجربه کند و در اکثر رده های سنی تیم ملی حضور داشته باشد. استیلی  فوتبالش را از مدرسه فوتبالی به نام استقلال جنوب در محله نازی اباد آغاز کرد و در سال 63 به تیم مطرح پاس تهران پیوست و 8 سال در این تیم بازی کرد.

دعوت به تیم ملی

حمید استیلی در سال 68 اولین بار توسط علی پروین به تیم ملی دعوت شد و در دیدار با شوروی سابق اولین بازی خود را انجام داد. وی در جام جهانی ۱۹۹۸ توانست با ضربه سر دروازه تیم ملی فوتبال آمریکا را باز کند؛گلی که او مقابل آمریکا به ثمر رساند بعدها گل قرن نامیده شد. استیلی 82 بازی و 12 گل ملی در کارنامه دارد. ناگفته نماند او که می توانست  در سال ۲۰۰۰ کاپیتان تیم ملی شود، پیش از بازی با لبنان بازوبند کاپیتانی را به علی دایی داد. 

حضور در پرسپولیس

استیلی که علاقه زیادی به فوتبال پرسپولیس و بازی علی پروین داشت و از سلطان سرخها  و حمید درخشان به عنوان الگوهای فوتبالی خود یاد می کرد سرانجام توانست در سال71 به آرزوی خود که بازی در تیم پرسپولیس و شاگردی علی پروین باشد دست پیدا کند. استیلی یکسال بعد، در پی کناره گیری پروین از پرسپولیس جدا شد. وقتی پروین از تیم ملی سال 72 برکنار شد به میل خود از پرسپولیس هم جداشد، استیلی و خاکپور که احساس می کردند به پروین بی احترامی شده به دفاع از اسطوره پرسپولیس با کناره گیری از تیم  به این اتفاق معترض شدند و فرصت حضور در بازیهایی آسیایی سال 73 را به همراه تیم ملی از دست دادند.

استیلی پس از جدایی از پرسپولیس فوتبال خود را در تیم های بهمن کرج القادسیه کویت و گیلانگ سنگاپور ادامه داد و در سال ۷۷  با بازگشت دوباره پروین به پرسپولیس به تیم محبوبش بازگشت و از نظر پروین شایسته ترین بازیکن برای پوشیدن  پیراهن  شماره 7 تیم که متعلق به این اسطوره بی تکرار بود ، لقب گرفت و  توانست شماره 7 پرسپولیس به انتخاب علی پروین باشد. وی  که همواره با تعصب و جنگندگی خاصی در زمین حاضر می شد و با جان و دل برای پرسپولیس بازی می کرد از سوی هواداران با لقب حمید باتعصب تشویق می شد. استیلی به همراه پرسپولیس قهرمان اولین دوره لیگ برتر گردید و  تا سال 83 با پیراهن پرسپولیس به میدان رفت و بعد از دیدار مقابل سپاهان از فوتبال باشگاهی خداحافظی کرد.

 فعالیت در عرصه مربیگری

استیلی بعد از پایان فوتبالش، مدتی دستیار آری هان و سپس مصطفی دنیزلی در باشگاه پرسپولیس بود. وی در زمان افشین قطبی به عنوان کمک مربی اول در پرسپولیس فعالیت می‌کرد و با تیم خوب و یکدستی که برای پرسپولیس بسته بود می شود گفت نقش بسزایی در قهرمانی پرسپولیس در هفتمین دوره لیگ برتر داشت. استیلی اولین تجربه خود به عنوان سرمربی را در استیل‌آذین رقم زد که تیمی کهکشانی با ستاره‌های آن زمان فوتبال ایران ساخته بود. وی توانست با این تیم به مقام پنجم لیگ برسد. البته او در هفته پایانی جای خود را به افشین پیروانی داد.وی سپس در لیگ دهم هدایت تیم شاهین بوشهر را بر عهده گرفت و تا هفته بیست و هفتم سرمربی این تیم بود که نتایج درخور توجهی نیز کسب نکرد و این تیم در نهایت به مقام چهاردهم لیگ هجده تیمی آن زمان دست یافت. استیلی به دلیل فوت برادرش در آن سال از شاهین کناره‌گیری کرد.

به گزارش پیروزی دیلی، در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۰ و پس از رد درخواست کمیتهٔ فنی باشگاه پرسپولیس مبنی بر ادامهٔ همکاری علی دایی با پرسپولیس؛ استیلی توسط کمیتهٔ فنی به عنوان سرمربی انتخاب شد. استیلی در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۹۰ پس از شکست ۳ بر صفر مقابل استقلال در بازی مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی، از مربیگری پرسپولیس کناره گیری کرد. یارگیری ضعیف تیم در ابتدای فصل، افت برخی از ستاره ها در کنار محرومیت و مصدومیت های مدت دار بازیکنان  از جمله مهمترین عوامل ناکامی پرسپولیس استیلی بود  و البته اتفاقی که همه از آن باخبرند و حاشیه های زیادی را برای پرسپولیس در پی داشت به شعارهای عجیب هواداران روی سکوها از همان روزهای نخست سرمربیگری استیلی  برمی گردد که لطمه جبران ناپذیری به تیم وارد کرد. این درحالی که به جرات می توان گفت او با ساختن تیم یکدست آماده ای که در اختیار قطبی قرار داده بود سهم بسیار پررنگی در آخرین قهرمانی پرسپولیس در دوره هفتم لیگ برتر داشت.

استیلی بعد از جدایی از نیمکت پرسپولیس، توسط رویانیان مسوولیت رسیدگی به امور پیشکسوتان و تیم های پایه ها باشگاه را برعهده داشت. او مدتی نیز سرمربی تیم  راه آهن بود و سپس هدایت تیم ملوان را برعهده داشت.  

 

 

 

شیوا دورانگر