به پهلوان علیرضا کریمی عزیز

 این دومین باریست که تو با گذشتن از حق خودت ، در مظلومیت تمام، از مظلومیت مردم فلسطین دفاع می کنی ... مردمی که شاید هیچ گاه در جریان این فداکاری تو نباشند... 

 بار اول در مسابقات جهانی جوانان در کشور بلغارستان در سال 2013، با از خود گذشتگی تو، تیم کشتی ایران از سکوی دوم به سکوی سوم افتاد و این بار در مسابقات جهانی امید در کشور لهستان، از سکوی سوم به جایگاه هشتم سقوط کرد.... هیچ کس، حتی یادآور این نشد، که تو و کشتی ایران ، برای احترام به مردم فلسطین، با گذشتن از جایگاه واقعی خود، نتیجه زحمات خود را از دست دادید... 

 آنهایی که ورزش قهرمانی را می شناسند، می دانند برای یک قهرمان و برای تیم ملی هر کشوری، کسب نتیجه در مسابقات اصلی یعنی همه چیز .... یعنی همه عمری که گذاشته ای ... یعنی همه گذشته ات و حتی همه آنچه که در آینده می خواهی به آن برسی... 

 علیرضا عزیز، شاید امروز کسانی که به عنوان مسئول، می باید بیش از همه سپاسگزار ایثار و پهلوانی تو باشند، در کنارت نیستند...

 اما مردمی که باید تو را ببینند و فداکاریت را درک کنند و قدر دان صبر و گذشت تو باشند، تورا می بینند و در کنار تو هستند....

 پهلوان علیرضا کریمی مظلومیت تو، برای خانواده بزرگ کشتی ایران فراموش نشدنی است ....