به گزارش پیروزی‌دیلی، از فردا کار تیم ملی بسکتبال در رقابت های انتخابی جام جهانی 2019 با رویارویی با عراق آغاز می شود. حامد حدادی که چند روزی بود در تهران با سایر ملی پوشان تمرین کرد، به دلیل خستگی سفر از چین به تهران بازی اول را از دست داد. البته یکی از برترین بازیکنان تاریخ آسیا که در کاپ آسیا 2017 هم عنوان MVP را کسب کرد، آخرین گام هایش را در تیم ملی برمی دارد و قصد کرده فقط تا بازی های آسیایی 2018 در تیم ملی باشد. 

در حاشیه تمرینات تیم ملی در تهران با حامد حدادی، کاپیتان تیم ملی بسکتبال همکلام شدیم که حرف های جالبی را درباره شرایط خودش و بسکتبال ایران به زبان آورد. 

اوضاع سیچوان جالب نیست

تیم سیچوان امسال 6 بازیکن خود را نسبت به سال قبل از دست داده و فقط من و 2 بازیکن دیگر چینی مانده ایم. اوضاع تیم ما خیلی جالب نیست و به دلیل همین جوانگرایی و تغییرات زیاد نتایج خوبی نگرفتیم. همه تیم ها در لیگ چین هدفشان رفتن به پلی آف است؛ اما همانطور که گفتم شرایط ما خوب نیست. ناگفته نماند که در هفته های ابتدایی هم با تیم های اول تا هفتم جدول بازی کردیم.

با آمادگی خوبی به چین نرفتم

البته من هم حدود 20 روز بعد از کاپ آسیا در ایران بودم و استراحت می کردم، به خاطر همین با آمادگی خوبی به چین نرفتم. راستش را بخواهید از نظر غذایی هم رعایت نکردم. از طرف دیگر بازیکنان بی تجربه ای در تیم ما هستند که اصلا از قوانین لیگ چین هم خبر ندارند و من باید به آنها برخی مسائل را بگویم! دیگر بازیکن خارجی تیم هم با من هماهنگ نیست.

 

شاید 10 سال دیگر هم به استرالیا ببازیم

تیم ملی از فردا کارش را در رقابت های انتخابی جام جهانی 2019 آغاز می کند و امیدوارم در این راه موفق باشیم. در این دوره سیستم برگزاری رقابت ها تغییر کرده و نیوزلند و استرالیا هم به تیم های آسیایی اضافه شدند. این مساله از نظر من کاملا مثبت است. شاید تا 10 سال دیگر هم نتوانیم استرالیا را ببریم؛ اما بسکتبالمان به سطح جهان نزدیک می شود. اینکه هر تیم شانس میزبانی پیدا کرده، اتفاق خوبی است. متمرکز نبودن مسابقات در یک کشور باعث می شود تا ما بهانه تغییر ساعت، غذای نامناسب و از این دست مسائل را نداشته باشیم. 

باید برای جذب تماشاگر خرج کنیم

در کل سیستم ورزش ما برای جذب تماشاگر اشتباه است. نکته عجیب اینجاست که در ایران برای پخش بسکتبال باید فدراسیون به صداوسیما پول بدهد؛ اما در چین یا کشورهای دیگر برعکس است. آنها از تلویزیون پول می گیرند تا اجازه دهند بازی ها را پخش کند. من بارها به مشحون و هیات رییسه فدراسیون گفتم که با این شرایط به جایی نمی رسیم و باید هزینه کنیم. الان اسپانسر به سمت بسکتبال نمی آید؛ اما اگر مدتی سرمایه گذاری کنیم، مطمئن باشید که تماشاگران هم جذب می شوند. شاید سال اول یا دوم نیایند؛ اما باید صبوری به خرج دهیم. 

 

والیبال موفق است چون کسی زیرآب نمی زند!

شما ببینید که مشحون به جای غضنفری 16 سال قبل به فدراسیون آمد؛ اما از همان اول برخی انتقاد می کردند. همه آدم ها اشتباه دارند؛ اما وقتی جامعه بسکتبال یک فرد را به عنوان رییس انتخاب کرده، باید به تصمیماتش احترام بگذاریم. به هر حال مشحون هم زحمت کشیده و این خوب نیست که می بینیم در فضای مجازی دائما می گویند مشحون باید برود. مثلا می گوییم چرا والیبال موفق بوده؛ من دلیلش را می گویم چون آنجا هیچ کس زیرآب فرد دیگری را نمی زند. این همدلی در بسکتبال وجود ندارد و به خاطر همین است که ما با سرعت 180 کیلومتر به پایین می رویم و ترمز هم نمی توانیم بگیریم. 

 

مشحون هم اشتباه داشته اما...

بازهم می گویم که مشحون هم اشتباهاتی داشته است. مثلا معتقدم باید از سعید فتحی به عنوان مربی بیشتر استفاده می شد؛ اما هر کسی یک سلیقه دارد. من نمی توانم بگویم که چه کسی رییس فدراسیون باشد، چون در آن سطح نیستم. تا زمانی که محمود مشحون در راس فدراسیون باشد،‌ من از او حمایت می کنم. به نظر من او طی 16 سال اخیر چه خوب، چه بد، زحمت کشیده است. شاید مشحون با یکسری ها هم مشکل داشته باشد؛ اما رییس فدراسیون است و باید حمایت شود. حتی اگر قرار به رفتن مشحون هم باشد، باید از او تقدیر خوبی به عمل بیاید. 

صمد نیست چون رُک حرف می زند

من هیچ وقت پشت سر کسی بد حرف نزدم؛ اما قاطعانه می گویم که دیرک بائرمن بسکتبال ایران را در دوران سرمربیگری اش نابود کرد. من نمی توانم بازگو کنم که چه اتفاقاتی بین این مربی و صمد نیکخواه بهرامی رخ داد که باعث کنار رفتن صمد شد. با این حال می گویم که از نظر فنی صمد که از دوستان خوب من است، هنوز هم توانایی کمک کردن به تیم ملی را دارد. تنها مشکل او این است که رک حرف هایش را می زند و من هم می گویم که گاهی اوقات باید برخی مسائل را در دل خودت نگه داری. صمد نیکخواه بهرامی سال ها برای تیم ملی زحمت کشیده و به عنوان کاپیتان جام را بالای سر برده است. امیدوارم او را در لباس تیم ملی ببینم. 

 

به خاطر بودن من، استعدادها را نادیده گرفتند

همه جوان هایی که به تیم ملی اضافه شدند،‌ خوب هستند و باید به آنها بازی داده شود. خودم از 17 سالگی در تیم ملی بازی کردم و اشتباهات زیادی داشتم تا به اینجا رسیدم. هنوز هم اشتباه می کنم؛ اما درصدش کمتر شده است. باید به این جوان ها اعتماد شود. در این چند سال اخیر قد بلند خوب زیاد داشتیم؛ همه می گفتند که حامد حدادی را داریم و به آنها توجهی نکردیم. اگر روی آنها کار می شد، خیلی بیشتر در پست من بازیکن خوب داشتیم. آینده بسکتبال ایران برای همین جوان هاست. 

سال آخری است که در تیم ملی هستم

سال آخری است که در تیم ملی هستم و تصمیم گرفتم که جای خودم را به جوانترها بدهم. شما ببینید که همه همدوره های من از جمله صمد، مهدی کامرانی و حامد آفاق رفته اند. من صد درصد تا بازی های آسیایی 2018 در تیم ملی هستم. یک عنوان سومی و یک عنوان دومی در دوره های قبلی دارم و این بار می خواهم با قهرمانی از جاکارتا برگردم. 

 

برای من هم جانشین پیدا می شود

نگرانی بابت رفتن من از تیم ملی و پیدا کردن یک جایگزین نیست. باید به بازیکنان جوان اعتماد شود. شاید مثلا یک بازیکن مثل حامد حدادی 218 سانتی متر نباشد؛ اما 215 سانتی متری که داشتیم. من نمی توانم از خودم تعریف کنم؛ اما مطمئن باشید یکی مثل حدادی بازهم می آید. 

 

همه سرباز تیم ملی هستیم 

نه تنها من بلکه هر بازیکنی که در تیم ملی بوده، خودش را سرباز تیم ملی دانسته و به این مساله افتخار کرده است. حتی صمد نیکخواه بهرامی که الان در تیم ملی نیست، همیشه گفته سرباز تیم ملی است. مثلا اوشین ساهاکیان شاید بیشتر از من در اردوهای تیم ملی بوده است. همه زحمت می کشند و منتی هم نیست که در تیم ملی بازی می کنیم. اگر هم مقامی بیاوریم و پرچم ایران بالا برود،‌ همه به این مساله افتخار می کنیم.