به گزارش پیروزی دیلی، فدراسیون فوتبال ایران تقریبا هیچ پاداش ویژه‌ای برای تیم قهرمان لیگ برتر در نظر نمی‌گیرد. این یعنی فاتح لیگی که 30هفته میلیون‌ها نفر را سرگرم کرده، صدها هزار نفر را به ورزشگاه کشانده و کلی آگهی و توجه تجاری و معنوی جلب کرده، هیچ مبلغ معینی دریافت نمی‌کند و این دقیقا بر خلاف رویه‌ای است که در تمام لیگ‌های معتبر دنیا وجود دارد. همه جای جهان به تیم‌های برنده جام پاداش ویژه و مشخص داده می‌شود. مثلا دو سال پیش که چلسی قهرمان لیگ جزیره شد، جایزه نقدی تیم نخست در لیگ جزیره 38.8 میلیون پوند بود و البته تاتنهام و من‌سیتی به عنوان تیم‌های دوم و سوم هم صرفا به خاطر جایگاه‌شان در جدول 36.8 و 34.9 میلیون پوند پاداش دریافت کردند. این البته غیر از تقسیم سایر منابع درآمدی از جمله حق پخش تلویزیونی است، چرا که با در نظر گرفتن آن مبالغ، مجموع پول دریافتی چلسی در آن سال به عدد حیرت‌انگیز 150.8 میلیون پوند رسید.

 

البته که کسی انتظار ندارد در ایران چیزی حدود 1300 میلیارد تومان پول به تیم قهرمان داده شود. پرداخت حتی یک‌صدم این رقم هم به تیم قهرمان لیگ برتر کشورمان غیرممکن به نظر می‌رسد، اما سوال اینجاست که چرا اصولا ردیف بودجه‌ای به این منظور تخصیص نیافته؟ جواب روشن است؛ چون اصلا درآمد چندانی در کار نیست که مساله توزیع آن در میان باشد! مسوولان سازمان لیگ در ایران می‌گویند طبق قانون 50درصد درآمدهای لیگ برتر به طور مساوی بین همه تیم‌ها تقسیم می‌شود و 50درصد دیگر هم بر اساس رتبه نهایی توزیع خواهد شد.

 

در شرایطی که در فوتبال ایران اساسا چیزی به نام حق پخش تلویزیونی وجود ندارد، تنها درآمد مهم باقی‌مانده مربوط به تبلیغات محیطی خواهد بود که آن هم برای خودش ماجراهایی دارد. حتما در جریان هستید که در این چند سال شرکت‌های طرف قرارداد سازمان لیگ در این مورد چقدر بدحسابی کرده‌اند و تازه اصلا اگر تعهدات مالی به دقت هم انجام شود، رقم نهایی تقسیم بر 32 (یک بار به طور مساوی بین 16 تیم و یک بار هم بر اساس رتبه تیم‌ها) چیز دندانگیری نخواهد بود که بشود مابه‌التفاوت آن برای تیم اول جدول را «پاداش قهرمانی» نامید!

 

فقط برای کری‌خوانی

با شرایط اقتصادی موجود در فوتبال ایران، به نظر می‌رسد کسب عناوین قهرمانی صرفا برای درج در تاریخ و البته کری‌خوانی بین هواداران ارزش دارد، وگرنه از نظر مالی اصلا مهم نیست که تیمی اول یا دوم شود. با محاسبات سازمان لیگ، شاید فرق بین رتبه‌های اول تا سوم جدول حتی به صد میلیون تومان هم نرسد که این فقط هزینه اجاره ورزشگاه برای یک بازی است! در این شرایط اصلا عجیب نیست که باشگاهی مثل استقلال خوزستان دو سال بعد از کسب عنوان قهرمانی در لیگ پانزدهم، کارش در این فصل به ورشکستگی و اعتصاب می‌کشد. این در حالی است که اگر در اروپا یک باشگاه ضعیف به طور ناگهانی و معجزه‌آسا عنوان قهرمانی را به دست بیاورد، چنان جهش مالی شگفت‌انگیزی پیدا می‌کند که شاید مسیر تاریخی آن تغییر کند.