اختصاصی پیروزی دیلی؛ پرسپولیس بعد از پشت سر گذاشتن یک دهه رکود و بحران به ثبات و آرامش رسیده است. محبوبترین تیم آسیا دوباره اوج گرفته و و روزهای درخشانش را خاطره سازی می کند. به جرات می توان گفت پرسپولیس را در تمام این سالهایی که لیگ فوتبالمان حرفه ای شده است اینچنین آماده و مقتدر ندیده بودیم. سالها بود که همه دلخوشی مان شده بود مشتی خاطره از گذشته های دور تیمی که همچون زلزله بر سر حریفانش آوار می شد؛ تیمی که دیگر کمترین شباهتی به خودش نداشت و جز یک اسم بزرگ و یک عقبه درخشان چیزی برایش باقی نمانده بود. فصل نفرینی چهاردهم که کاش و کاش دیگر هرگز برنگردد، نقطه اوج همه سیه روزی های پرسپولیس بود،پرسپولیسی که وقتی لیگ سیزدهم را در فاصله 2 امتیازی فولاد با نائب قهرمانی تمام کرد، با امید به قهرمانی به لیگ آمد، اما چه کسی خبر از سرنوشت شوم این تیم داشت. خبر از تغییرات متعدد نیمکت فنی و مدیریتی سرخها و رقم خوردن نتایجی که این تیم در طول تاریخ به خود ندیده بود.   

بهترین پرسپولیس تاریخ
پرسپولیس که سقوط کرد، همه گفتند این تیم دیگر تیم نمی شود و باید پرسپولیس زلزله را به خاطرات سپرد. اما او ققنوس وار از دل آتش همه بحران ها برخاست و از خاکسترش پرسپولیس دیگری متولد شد؛ پرسپولیسی قوی تر و محکمتر. پرسپولیسی که دوباره دل دوستدارانش را  مالامال از غرور می کند و دل رقبایش را لبریز از هراس و وحشت. پرسپولیسی که حالا حتی رقبایش هم از اعتراف به قدرت آن ابایی ندارند و از تماشای هنرنمایی هاش لذت می برند. شنیدن از این پرسپولیس آنجایی غرور برانگیز می شود که بزرگانش می گویند این بهترین پرسپولیس تاریخ است.

انتظار، انتظار و انتظار
برانکو و شاگردانش کاری کرده اند که دوباره امید به قلب هایمان بازگشته و احساس غرور می کنیم. به تیمی که این روزها تاب تماشای دیدن یک مساوی هم از او نداریم؛پرسپولیسی که به کمتر از برد و قهرمانی اش راضی نیستیم و چقدر خوب است که وقتی از قهرمانی آسیا حرف می زنیم، شوق عجیبی دلمان را به وجود می آورد و به بقین باور داریم از این پرسپولیس با همه سختی هایش می توان توقع گرفتن جام آسیایی داشت.

حاشیه و جنجال در اردی رقیب

پرسپولیسی که همه کمبودها و نداشته هایش را در مقابله با حریفان آسیایی اش با علم  مربی با تجربه اش و استعداد ناب ستاره های ایرانی اش جبران کرده است.پرسپولیس به اندازه الاهلی امکانات ندارد و  برای قهرمانی در آسیا به اندازه رقبا هزینه نکرده است اما خیلی بهتر و سرتر از رقبایش ظاهر شده است. این را بازیهای زیبا و هجومی پرسپولیس و آمارها  می گوید. حریف عربستانی پرسپولیس همه تلاش خود برای اینکه با قدرت هر چه تمامتر مقابل سرخپوشان ظاهر شود را به کار گرفت. سران الاهلی با تجهیزات و امکانات کامل مقابل تیم برانکو حاضر شدند اما با خوش اقبالی و با کمک داور توانستند تنها این تیم را متوقف کنند. آنها از اینکه نتوانستند علیرغم همه هزینه ها و تلاشی هایی که در بیرون زمین برای شکست پرسپولیس انجام دادند به نتیجه لازم برسند  چنان آشفته و برافروخته هستند که عملکرد کادر فنی و  بازیکنان خود را به باد انتقاد گرفته و چاره ای جز اعتراف به قدرت پرسپولیس برایشان نمانده است.  آن هم پرسپولیسی که هنوز از فشار سنگین تمرینات بدنسازی پیش فصل بیرون نیامده و تیم دلخواه برانکو نشده است. رسانه های عربستانی نیز همچون  هواداران الاهلی انتقادات زیادی از ربروف و تصمیمات او داشته اند. همه این جنجال ها و حاشیه ها را باید ناشی از ترس آنها از قدرت پرسپولیس دانست.

طلسم می شکند؟
پرسپولیس از این هم بهتر خواهد شد و اگر اشتباهات بازی رفت را تکرار نکند و با تمرکز بیشتر و جاه طلبی بیشتری مقابل حریف قرار بگیرد می تواند الاهلی را حتی با یک نتیجه خوب شکست دهد و صعود کند. پرسپولیس از شانس بسیار بالایی برای قهرمانی برخوردار است. بدون اغراق در هیچ  مقطعی پرسپولیس را اینقدر قوی و مقتدر ندیده بوده ایم. در دهه 70 پرسپولیس تیم بسیار خوبی داشت و در چند دوره ای که در جام باشگاه های آسیا شرکت داشت تیم پرستاره ای داشت اما حتی آن تیم قوی با حضور ستاره هایی مانند مهدوی کیا، عابدزاده،شاهرودی، کریمی و ... به صلابت و اقتدار این پرسپولیس ظاهر نشد. سرخپوشان 3بار به نیمه نهایی رسیدند. در سال 2000 پرسپولیس در نیمه نهایی از تیم سامسونگ پیش بود که با پذیرش دو گل در نهایت بازی را واگذار کرد ودر بازی رده‌بندی ایرتیش قزاقستان  را برد و به مقام سوم بازی‌ها رسید.

شهامت و جسارت دلیل بازگشت
 پرسپولیس در بازی با سامسونگ یک گل زد و بعد از گلزنی به لاک دفاعی رفت اما زیر حملات پر دامنه حریف توان مقاومت نداشت و حتی زور حمله و شاید حتی شهامت آن را. اما این پرسپولیسی که مقابل الاهلی دیدیم هم شجاع و نترس بود و هم قدرتمند و هم خود را باور داشت.چرا که اگر غیر از این بود نمی توانست بازی دو بر صفر باخته را با مساوی تمام کند.
پرسپولیس بعد از آن دهه طلایی و آن نسل تکرار نشدنی، در بحران فرو رفت و در همه این سالها نوسان زیادی داشت. پرسپولیس فصل گذشته بعد از 9 سال به قهرمانی لیگ رسید و این موضوع نشان دهنده آن است که این تیم حتی قدرت آن را که بتواند با تیم های داخلی مبارزه کند در این سالها نداشته است تا چه برسد رقابت با تیم های قدرتمند آسیایی. اما پرسپولیس در فصلی که گذشت نشان داد که در حال تلاش است تا  سطح فنی خود را از فوتبال ایران بالاتر ببرد و گواه این ادعا هم قهرمانی مقتدرانه در فصل گذشته و بازیهای باکیفیتی است که این تیم به نمایش می گذارد.
 
از تنها نماینده ایران حمایت کنید
پرسپولیس هدف خود را مشخص کرده است و راه رسیدن به آن را هم پیدا کرده و تنها  و تنها حاشیه ها و سهل انگاری ها می تواند مانع موفقیت این تیم شوند. باید از تنها نماینده فوتبال ایران حمایت کرد و مراقب آن بود. پرسپولیس می تواند اولین جام قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا را برای فوتبال ایران به ارمغان بیاورد.به شرط آنکه به این تیم به دید ملی نگاه شود.

شیوا دورانگر