بازخوانی اتفاقات سال ۲۰۰۶ و مقتدرانه ترین صعود تیم ملی در تاریخ فوتبال ایران از دل گروه دشوار به جام جهانی آلمان آنهم به دست مرد اول سه فصل اخیر نیمکت پرسپولیس با گذر از قطر و کره شمالی و ژاپن و بحرین ... ، کاری که هر قدر در ۱۹۹۸ فرسایشی صورت پذیرفت و با بلاژویچ در سال ۲۰۰۲ در پی حذف ایران در پلی آف مقابل ایرلند به ثمر ننشست با برانکو ایوانکویچ به سادگی میسر شد. بعد آن هم هرگز شانس مکرری همچون آنچه به سرمربی کنونی تیم ملی (دوبار پشت هم) داده شد به وی بر اساس یک سناریوی عجیب شاید از سوی کسانی که چشم به نیمکت تیم داشتند یا چشم دیدن موفقیت های وی را نداشتند داده نشد که باعث شد تا ۲۰۱۴ شاهد ناکامی های فوتبال ملی در جام ملتهای آسیا و رسیدن به جام جهانی ۲۰۱۰ باشیم.

مرحله اول مقدماتی : ایران ۳ ـ قطر ۱ ، ایران ۷ ـ لائوس صفر ، ایران صفر ـ اردن ۱ ، ایران ۲ ـ اردن صفر ، ایران ۳ ـ قطر ۲ ، ایران ۷ ـ لائوس صفر ؛ مرحله نهایی مقدماتی : ایران صفر ـ بحرین صفر ، ایران ۲ ـ ژاپن ۱ ، ایران ۲ ـ کره شمالی صفر ، ایران ۱ ـ کره شمالی صفر ، ایران ۱ ـ بحرین صفر (صعود ایران با این پیروزی به جام جهانی ۲۰۰۶ قطعی شد) ، ژاپن ۲ ـ ایران ۱ (بازی تشریفاتی با یکی از قدرتهای آن روزهای آسیا) ؛ انتظارات را از برانکو و تیم ملی ایران چنان افزایش داده بود که همه در جام جهانی توقع پیروزی بر مکزیک و آنگولا و تساوی برابر پرتغال را داشتند تا تیم ایران به مرحله حذفی صعود کند اما برخلاف انتظار ، ایران برابر مکزیک با نتیجه ۳ بر ۱ و برابر پرتغال با نتیجه ۲ بر صفر تن به شکست داده و به یک تساوی ۱ بر ۱ با آنگولا رضایت داد. با این وجود برانکو بابت نتایج تیم ملی هرگز مورد هجمه قرار نگرفت بلکه بیشترین حمله به او بر مبنای سناریویی مبتنی بر ایجاد ابهام در مورد چرایی استفاده وی از علی دایی ۳۷ ساله برپا شد که طی آن ادعا می شد بدلیل سن کارآیی برای تیم ملی ندارد!  

برانکو به ناچار بعد از شکست برابر مکزیک در برابر فشار عمومی که هدایت شده بنظر می رسید ، بالاخره کوتاه آمد و در بازی برابر پرتغال علی دایی را روی نیمکت نشاند ، اما وقتی ایران بازی دوم را هم باخت و بازی با آنگولا جنبه تشریفاتی پیدا کرد برانکو باز هم دایی را در ترکیب قرار داد ، هرچند گفته می شود محمد دادکان تنها حامی آنروز برانکو در فدراسیون ، حامی نظر مثبت وی به علی دایی آقای گل جهان هم بود و این امر نیز در بازگشت دایی به ترکیب بی تأثیر نبود. در پس این هجمه ها برانکو که از محبوبیتش نزد افکار عمومی کاسته شده بود و از طرفی محمد دادکان را پس از حذف تیم از جام جهانی ، توسط علی آبادی مسئول وقت تربیت بدنی کشور برکنار شده می دید قید ۸ ماه باقیمانده از قرارداد خود با تیم ملی ایران را زد ، به ایران بازنگشت و از همانجا راهی کشورش شد تا بعنوان سرمربی دیناموزاگرب به فعالیت خود ادامه دهد. البته علت اصلی عدم بازگشت برانکو بدهی مالیاتی سرمربی توانمند اهل کرواسی عنوان شد! مالیاتی که باتوجه به عدد قرارداد برانکو در آن روزها که نه از تحریم های اینچنین گسترده ایران خبری بود و نه از افزایش بی رویه ارزش برابری دلار به این درجه اثری و همچنین در مقایسه با رقم کنونی مالیات قرارداد منتشره کارلوس کیروش که از سوی فدراسیون پرداخت آن تعهد شده است ، به اندازه کافی می توانست اندک بوده باشد تا این شائبه را طی دوازده سال گذشته تقویت کند که عزم و اراده ای به پرداخت آن شکل نگرفت تا بهانه دیگر و محل ارعابی باشد برای تحت فشار گذاشتن برانکو تا ترک نیمکت تیم ملی ایران!  

برانکو پیش تر نیز نتایج مطلوبی را در جام ملت های آسیا ۲۰۰۴ با تیم ملی ایران کسب کرده بود. ایران پس از هم گروهی با ژاپن، عمان و تایلند در مهمترین تورنمنت قاره کهن با ۷ امتیاز و به عنوان تیم نخست به مرحله بعد رفت. در این مرحله ۳ بر ۰ تایلند را برد ، با عمان ۲ بر ۲ مساوی کرد و با ژاپن به تساوی بدون گل رسید تا با ۵ امتیاز راهی دور بعدی شود. در این مرحله در یک بازی تاریخی و با هتریک علی کریمی و یک گل بخودی ۴ بر ۳ از سد کره جنوبی قدرتمند آن زمان و رقیب سنتی خود گذشت تا در دیدار نیمه نهایی به مصاف چین برود که از امتیاز میزبانی برخوردار بود. ایران در پایان ۹۰ دقیقه با چین به تساوی ۱ بر ۱ رسید و در ضربات پنالتی شانس صعود به فینال را به تلخ ترین شکل ممکن از دست داد. در آن بازی ایران با اخراج بداوی در دقیقه ۴۶ بازی ، تا پایان ۱۲۰ دقیقه ۱۰ نفره بازی کرد. تیم ایران در آن دوره یکی از قدرتمند ترین تیم های تورنمنت بود. در دیدار رده بندی ایران ۴ بر ۲ بحرین را مغلوب کرد و سوم شد. 

برای نتیجه گیری بهتر نقبی هم به آمار و ارقام برانکو با تیم دینامو زاگرب ۲۰۰۸ – ۲۰۰۶ بزنیم : برانکو پس از بازگشت به کشورش سرمربی دینامو زاگرب کراوسی شد و در دو فصل و نیمی که در این تیم حضور داشت ۲ قهرمانی لیگ و ۲ قهرمانی جام حذفی بدست آورد. سال سوم و در میانه راه از این تیم جدا شد و به شاندونگ چین پیوست و حضور موفقی را در آنجا نیز داشت! جالب اینجاست شاگردان برانکو پس از جدا شدن وی نیز قهرمان شدند تا برانکو به نوعی به همراه این تیم در قهرمانی لیگ و حذفی هتریک کرده باشد. وی آمار فوق العاده ای را از خود در لیگ کرواسی بجای گذاشت. دیناموزاگرب در فصل آغازین حضور برانکو ۳۰ برد ، ۲ تساوی و تنها یک شکست را تجربه کرد و با ۸۴ گل زده و تنها ۲۲ گل خورده ، با ۹۲ امتیاز بالاتر از هایدوک ۷۲ امتیازی به قهرمانی رسید. در تیم آن سال برانکو بازیکنان سرشناسی همچون ماریو مانژوکیچ ، ادواردو داسیلوا و البته لوکا مودریچ ملقب به پرنده و کرویف بالکان ، هافبک خلاق و ستاره این روزهای کهکشانی ها ، بهترین هافبک سال ۲۰۱۷ اروپا و ششمین بازیکن برتر سال ۲۰۱۷ فیفا نیز حضور داشتند. ادواردو در این فصل با ۳۴ گل زده آماری فوق العاده بجای گذاشت. تیم برانکو در فصل ۸-۲۰۰۷ نیز به افتخار آفرینی ادامه داد. عملکرد خارق العاده ۲۶ برد ، ۴ تساوی و ۳ شکست ، ۹۱ گل زده و تنها ۳۴ گل خورده نیز آمار قابل قبولی برای این تیم بحساب می آمد. در این فصل مودریچ و مانژوکیچ روی هم رفته ۳۷ گل به ثمر رساندند.