به گزارش پیروزی‌دیلی، در اولین فصل حضور برانکو ایوانکوویچ در پرسپولیس یارگیری این تیم در ابتدای فصل بد نبود. اما ضعف بزرگ در خط دفاعی و درون دروازه بود که هرگز برطرف نشد و به دلیل همین نقائص بزرگ در روز آخر و با 3 تفاضل گل کمتر از استقلال خوزستان، قهرمانی از دست رفت. این اتفاق در حالی رخ داد که پرسپولیس با 50 گل زده بیشترین گل زده را در لیگ پانزدهم داشت.

در لیگ شانزدهم اوضاع بهتر شد و با آمدن سید جلال حسینی و علیرضا بیرانوند نقائص دفاعی تا حدود زیادی برطرف شد. با این وجود نداشتن یک هافبک دفاعی مطمئن که بتواند جای کمال کامیابی‌نیا را در مواقع لزوم پر کند گاهی پرسپولیس را لغزاند. مثل دربی برگشت و البته چند بازی در لیگ قهرمانان آسیا. البته قهرمانی زودهنگام در لیگ و شکستن همه رکوردها و طلسم‌ها فصل پرباری را رقم زد.

برانکو قبل از شروع لیگ هفدهم خریدهای خوبی کرد و تیمی تقریبا بی نقص را بست. تا جاییکه حتی محرومیت مهدی طارمی، مصدومیت فرشاد احمدزاده و افت مقطعی مسحن مسلمان هم نتوانست تاثیر بدی روی تیم بگذارد. برانکو آنقدر مهره داشت و دارد که از همه این اتفاقات بد ککش هم نگزید. هر کدام از این اتفاقات اگر به تنهایی در سال‌های پیش رخ می‌داد یقینا پرسپولیس را زمین‌گیر می‌کرد. اما الان طوری شده که کسی نگران نیست. محرومیت پرسپولیس از جذب بازیکنان آنقدرها هم نگران کننده به نظر نمی‌رسد.

شاید به همین دلیل هم باشد که در آستانه نقل و انتقالات نیم فصل هیچ خبری از پرسپولیس در این بازار نیست. دقیقا برعکس هر سال که پرسپولیس یکی از باشگاه‌های فعال در بازار نقل و انتقالا زمستانی بود امسال نه خبری از رفتن کسی است و نه خبری از آمدن کسی. سال گذشته در همین برهه بود که سروش رفیعی پرسپولیسی شد. همین یک خرید کل بازار را تکان داد.

الان تقریبا همه تیم‌‌های لیگ برتری وارد بازار شده‌اند. از استقلال و سپاهان و تراکتورسازی بگیرید تا تیم‌های پایین جدولی مثل سیاه جامگان و نفت تهران. این آرامش کم نظیر در پرسپولیس مرهون یارگیری کم نقص و دوراندیشانه برانکو ایوانکوویچ است. مردی که البته در همان روزهای قبل از شروع لیگ هفدهم هم از سوی برخی متهم به کمکاری در جذب بازیکنان جدید بود. تازه این انتقادات در وضعیتی صورت می‌گرفت که پرسپولیس گادوین منشا، شجاع خلیل‌زاده و سیامک انصاری را جذب کرده بود. اما حالا که همه تیم‌‌ها در هول و ولای جذب بازیکن جدید و رفع نواقص‌شان هستند پرسپولیس با خیال راحت نشسته و اضطراب بقیه را تماشا می کند.

باید هم این طور باشد. پرسپولیس الان به کدام بازیکن نیاز دارد؟ بازیکن جدید در کدام پست؟ اصلا بازیکن جدید بیاید که به جای چه کسی بازی کند؟ کدام بازیکن را می‌شود به راحتی از تیم کنار گذاشت؟ آن هم در تیمی که برانکو سرمربی‌اش است و به تغییرات روی چندان خوشی نشان نمی‌دهد!‌ همین تیم با بازگشت بشار رسن مصدوم، مهدی طارمی محروم و احمد نوراللهی سرباز از لحاظ نیروی انسانی به مرز انفجار می‌رسد.

البته شاید برای حضور در لیگ قهرمانان نیاز به تقویت تیم حس شود. اما با همین بازیکنان می‌شود از گروهی که پرسپولیس در آن قرار دارد صعود کرد. حتی در صورت صعود از مرحله گروهی اولین مرحله حذفی هم خیلی زود و با همین بازیکنان برگزار خواهد شد. اما اگر محرومیت پرسپولیس کم شود و برانکو بتواند بازیکن جدید بگیرد هم باز هم سوال اصلی این است؟ کدام بازیکن و برای کدام پست؟