بسیاری از باشگاه‌های جهان یک شماره طلایی دارند. شماره‌ای که پوشیدن آن برای بازیکنان جدید یک افتخار محسوب می‌شود. 

مثلا 7 منچستر با رابسون، بست، کانتونا، بکام و کریس رونالدو احترام خاصی بین طرفداران این تیم پیدا کرده است. اگر بخواهیم یک شماره را به عنوان شماره طلایی پرسپولیس در نظر بگیریم، احتمالا این عنوان به شماره 8 سرخپوشان می‌رسد.

 با خداحافظی جادوگر، طرفداران سرخپوش دنبال یک ستاره جدید در سطح این پیراهن بودند. وارثی که بتواند جا پای کلانی، محمدخانی، محرمی و کریمی بگذارد. 

 مرور اسامی مشهورترین بازیکنان شماره 8 پرسپولیس خاطرات زیادی را در ذهن تداعی می‌کند. بازیکنان جنجالی، محبوب و کاریزماتیک. حسین کلانی اولین شماره 8 پرسپولیسی‌ها چهره‌ای زیاد جنجالی نبود اما از جزو محبوب‌ترین و تاثیرگذارترین بازیکنان تاریخ این باشگاه به حساب می‌آید. 

 نام مرتضی کرمانی‌مقدم، ناصر محمدخانی، مجتبی محرمی، مهدی هاشمی‌نسب و علی انصاریان هم با حاشیه پیوند خورده است. البته محمدخانی در زمان بازیگری زیاد پرحاشیه نبود و بیشتر حاشیه‌های او به بعد از پایان بازیگری مربوط می‌شود. 

 حامد کاویانپور هم با وجودی که زیاد حاشیه نداشت، محبوبیت فوق العاده‌ای بین طرفداران پرسپولیس کسب کرد. نفر آخر یعنی علی کریمی تلفیقی از همه این خصوصیات بود. جنجال، کاریزما و محبوبیت. 

 بازیکنان شماره 8 پرسپولیس تا امروز 12 بار توانسته‌اند دروازه استقلال را در دربی تهران باز کنند. حسین کلانی با 5 گل زده بعد از صفر ایرانپاک بهترین گلزن تاریخ دربی است. علی کریمی هم دو بار دروازه آبی‌پوشان را باز کرده، دو گل دقیقه نودی که باعث فرار پرسپولیس از شکست شد. 

 مهدی هاشمی‌نسب گلزن معروف پرسپولیسی‌ها در دربی تهران هم 2 گلش به استقلال را با پیراهن شماره 8 زد. ناصر محمدخانی، حامد کاویانپور و علی انصاریان دیگر گلزنان شماره 8 پرسپولیس در دربی تهران بودند. 

 در صدر پرحاشیه‌ترین نقل و انتقالات پرسپولیس هم نام دو شماره 8 در صدر فهرست قرار دارد. نقل و انتقال بین سرخابی‌های ایران همیشه پرحاشیه بوده اما شاید پرحاشیه‌ترین آن‌ها را بتوان جابجایی پر سر و صدای هاشمی‌نسب در سال 1379 دانست. 

 گلزن موفق دربی بعد از گلزنی در سه مسابقه پیاپی به استقلال، با قراردادی 50 میلیونی آبی پوش شد. قراردادی که باعث شده او بعد از 14 سال هنوز منفورترین بازیکن دنیا برای پرسپولیسی‌ها باشد. 

 انتقال علی انصاریان از پرسپولیس به استقلال هم یکی دیگر از نقل و انتقالات جنجالی سرخابی‌ها بود. هر چند انصاریان فقط یک فصل پیراهن آبی پوشید و بعد هم بارها به خاطر این ماجرا از هواداران پرسپولیس عذرخواهی کرد.

 بعد از جدایی علی کریمی همه هواداران سرخ به دنبال شماره هشت افسانه ای دیگر بودند تا اینکه سر و کله جوانی محجوب پیدا شد و این بار معادلات شماره هشت محبوب طور دیگری حل شد.

 احمد نوراللهی با نظر علی دایی در فصل چهاردهم از تیم دسته اولی فولاد یزد به پرسپولیس پیوست تا این بار، هشت جادویی سرخ ها ازدل جوانی گمنام و بی ادعا بیرون بیاید. 

 نوراللهی در سن ۱۶ سالگی به آکادمی جوانان فولاد یزد پیوست و در سال ۱۳۸۹ به تیم اول باشگاه راه یافت و در آخرین سال حضور در تیم فولاد یزد، با نمایش‌های درخشانش یکی از عوامل اصلی بقای این تیم در لیگ یک بود.

 احمد نوراللهی در طول حضورش در تیم فولاد یزد در 58 بازی برای این تیم به میدان رفت و موفق شد 12 گل، به ثمر برساند و در نهایت نیز در فصل 94-93 به تیم پرسپولیس پیوست.

 نوراللهی در فصل اول حضور در پرسپولیس شماره 28 را بر تن کرد و بعدها خودش در مصاحبه ای عنوان کرد که علاقه زیادی به شماره هشت داشته و به دلیل اینکه این شماره قبل از او بر تن بزرگان پرسپولیس بوده از گفتن این مسئله که خواهان پوشیدن این شماره است خجالت می کشیده است.

 در این فصل پرسپولیس آبستن حوادث بود و در طول یک فصل سه سرمربی بر روی نیمکت سرخ ها نشستند. علی دایی که نوراللهی و طارمی جوان را از لیگ یک به پرسپولیس آورده بود بعد از هفته نهم برکنار و حمید درخشان جای او را گرفت، درخشان هم بعد از آنکه نتوانست نظر مساعد سکوها را جلب کند ناچار به ترک پرسپولیس شد تا برانکو ایوانکوویچ سرمربی سرخپوشان شود.

 این بازیکن در فصل چهاردهم که اولین فصل حضورش در جمع سرخپوشان نیز بود و سرمربیگری پرسپولیس نیز برعهده علی دایی بود. در 21 بازی (1479 دقیقه) برای این تیم به میدان رفت و یکبار هم موفق به گلزنی شد. در این فصل نوراللهی و طارمی با هم و با نظر مساعد علی دایی از لیگ دسته یک به پرسپولیس آمدند و هردو درخشان ظاهر شدند تا جایی که هواداران به آنها لقب دو قلوهای پرسپولیس را دادند. 

 نوراللهی فصل دوم حضور در پرسپولیس را در حالی پشت سر می گذاشت که حالا وارث شماره هشتی بود که پیش از او بر تن بزرگانی چون کریمی، محرمی و محمدخانی دیده شده بود. برانکو ایوانکوویچ سرمربی پرسپولیس بود و به نوراللهی اعتماد داشت و این بازیکن جایگاهی ثابت در ترکیب ترکیب سرخپوشان داشت.

 او در این فصل در 25 بازی (1786 دقیقه) برای سرخپوشان به میدان رفت. با پایان فصل احمد نوراللهی برای هواداران تبدیل شد به احمد جرارد پرسپولیسی ها تا فصل جدیدی در زندگی فوتبالی این بازیکن رقم بخورد چرا که نوراللهی با حسن اخلاق و کمترین حواشی ممکن خیلی زود به هواداران ثابت کرد که لیاقت پوشیدن شماره هشت را دارد و وارث سزاوار هشت سرخ هاست.

 دربی برگشت فصل پانزدهم شاید بهترین خاطره پرسپولیسی ها از این فصل باشد، کامیابی نیا این بازی را به دلیل محرومیت از دست داد و نوراللهی از ابتدا در ترکیب سرخپوشان قرار گرفت و شوت سرکش این بازیکن گرچه راهی به دروازه رحمتی پیدا نکرد اما زمینه ساز گل اول پرسپولیس شد تا بازی با نتیجه 2-4 به سود سرخپوشان پایان یابد و 4 جعلی آبی هاب برای همیشه دفن شود و علاوه بر این جمله "همه چیز از شوت احمد شروع شد" برای همیشه در خاطر پرسپولیسی ها باقی بماند.

 نوراللهی که در طول فصل با مصدومیت کهنه از ناحیه کتف، دست و پنجه نرم می کرد و در بسیاری از بازی ها با وجود درد به میدان رفت در انتهای فصل کتف خود را به تیغ جراحان سپرد.

 احمد نوراللهی بدون گذراندن سربازی به پرسپولیس آمده بود و از پیش از آغاز فصل زمزمه هایی مبنی بر حضورش در تراکتور به عنوان سرباز شنبده می شد و حتی گفته می شد خودش نیز با توجه به اینکه پیش از شروع فصل قراردادش با سرخپوشان تمدید کرده بود، تمایل دارد تا پرسپولیس را ترک کند و هرچه زودتر با گذراندن دوران سربازی به تیم محبوب خود بازگردد. 

در این میان اصرار برانکو مبنی بر نیاز به نوراللهی وی را مجاب کرد تا در جمع سرخپوشان بماند. برانکو با گذر زمان، تصمیم به تغییر سیستم گرفت و سیستم پرسپولیس را به 2-4-4 لوزی تغییر داد و طبعا در این سیستم تنها یک هافبک دفاعی جای دارد و ترجیح سرمربی سرخپوشان نیز در این باره کمال کامیابی نیا بود تا احمد نوراللهی، نیمکت نشین شود. 

نوراللهی که علاوه بر هافبک دفاعی قابلیت بازی در پست وینگر چپ و راست را نیز دارد و در تیم فولاد یزد مدتی را به عنوان پلی میکر بازی می کرده، در اکثر بازی ها اولین گزینه برانکو برای حضور در زمین به عنوان یار تعویضی بود و خیلی ها گفتند همین نیمکت نشینی ها باعث شده تا او تصمیم به ترک پرسپولیس و گذراندن دوران خدمت سربازی در تراکتور بگیرد. 

هرچه بود تصمیم، تصمیم نادرستی به نظر نمی آمد. احمد با پرسپولیس قرارداد داشت و حالا می توانست با گذراندن دوران سربازی هرچه زودتر به تیم محبوبش بازگردد و تصمیم او نیز همین بود از محبوبیت شماره هشت سرخپوشان همین بس که او در آخرین بازی نیم فصل که به نوعی بازی خداحفظی موقت وی نیز محسوب می شد نه تنها اشک میلیون ها هوادار بلکه اشک برانکو را نیز درآورد.

 به این ترتیب نوراللهی نیم فصل پرسپولیس را ترک و به جمع تراکتورسازان پیوست. نمی شود به پای بدشانسی گذاشت اما بعد از گذشت چهار بازی از نیم فصل دوم و در آستانه بازی با پرسپولیس بود که مشخص شد تیم تراکتورسازی از نقل و انتقالات محروم و بدین ترتیب این تیم حتی حق جذب بازیکنان سربازی را نداشت و اینگونه شد که جرارد پرسپولیسی ها هرگز مقابل تیم محبوبش قرار نگرفت و به این دلیل بیشتر از بد شانسی می شود این واقعه را حکمت خدا دانست. 

نوراللهی در طول نیم فصل حضور در پرسپولیس در 14 بازی برای سرخپوشان به میدان رفت که تنها در دو بازی ، فیکس بود. این بازیکن همچنین در نیم فصل دوم در 4 بازی (129 دقیقه) برای تراکتورسازان به میدان رفت و بعد از آن نیز به دلیل محرومیت تراکتورسازی از نقل و انتقالات مدتی از مستطیل سبز دور شد. 

شاید بزرگترین حسرت هوادارن و خود نوراللهی در فصلی که گذشت دربی بود...دربی که کامیابی نیا بار دیگر به دلیل محرومیت از دست داد و پرسپولیس در غیاب یک هافبک دفاعی تخصصی، این بازی را باخت. 

نوراللهی در فصل هفدهم و با گذراندن دوران سربازی به جمع سرخپوشان بازگشت و شاید خواست خدا بود که هرگز مقابل تیم محبوبش قرار نگیرد.

**مرجان گلچین