هر جور دیگری هم به احسان حاجی‌صفی نگاه کنیم وی بازیکن چندمنظوره فوق‌العاده‌ای است که بسیار آرام و حساب شده و موثر و به قولی چراغ خاموش به سوی صد بازی ملی حرکت می‌کند. این بال چپ 28 ساله تا این لحظه 89 بازی ملی انجام داده که برای سنی همچون او رقم فوق‌العاده‌ای به نظر می‌رسد و با احتساب سر حالی او و نظر مثبت کارلوس کی‌روش به وی (و هر مربی دیگری که شاید روزی جای این مربی پرتغالی را بگیرد) بسیار بعید است که رقم 100 را رد نکند و حتی 110 و 120 بازی ملی هم از حالا در مشت اوست و این امر زایل نمی‌شود مگر اینکه اتفاق تلخ بزرگی برای حاجی‌صفی روی بدهد البته او نمی‌تواند به 151 بازی ملی جواد نکونام و 149 بازی ملی علی دایی برسد اما می‌تواند با ورود به باشگاه موسوم به «صدتایی‌ها» و سپس ورود به جمع اندک انجام دهندگان 110 تا 120 بازی ملی از امثال علی کریمی و مهدی مهدوی‌کیا و سیدجلال حسینی هم عبور کند و شاید هم روزی بعد از دایی و نکونام سومین رکورددار بازی‌های ملی در ایران شود.

 ما حاجی‌صفی را با بازی‌های انفجاری و در عین حال فنی‌اش در دل لیگ ایران و با پیراهن تیم‌هایی مثل سپاهان کشف و لمس کردیم اما حتی وی که بیشتر عمرش را در ایران سپری کرده سابقه لژیونر شدن و کسب تجربیات بین‌المللی را در اروپا داشته است و بازی ولو توام با ناکامی در تیم دسته دومی اف. اس. فا فرانکفورت آلمان در فصل 2016 – 2015 و سپس حضوری موفق در پانیونیوس یونان در فصل جاری (و مشارکت در 10 بازی این تیم) از او مردی ساخته است که هم شادابی فنی دارد و هم تجربیات بین‌المللی.

 البته عمده تجربیات خارجی او از محل بازی‌های او در معیت تیم ملی ایران می‌آید که وی حضورش را در آن با شرکت در دور مقدماتی جام جهانی 2010 آغاز کرد. او با اینکه در آن دیدارها فقط در دو بازی به عنوان نفر ذخیره و تنها به مدت 56 دقیقه فرصت ابراز وجود یافت اما همین را پایه تشکیل یک رزومه ملی قوی و پایدار و مستمر قرار داد. 

 حضور او در مرحله مقدماتی جام‌های جهانی 2014 و 2018 به ترتیب به 8 بازی و 13 مسابقه بسط یافت و در مرحله نهایی جام جهانی 2014 هم او در هر 3 مسابقه به میدان گسیل شد و مجموعا 241 دقیقه توپ زد و فوتبالدوستان از یاد نبرده‌اند که در دیدار عالی اما بدفرجام برابر آرژانتین لیونل مسی فقط وقتی در دقیقه 1+90 قادر به گلزنی و شکست ایران شد که حاجی‌صفی از صحنه خارج شد و دیوار دفاعی چند لایه مستقر در سمت چپ تیم ما سست و باز شد و همه مراقبت‌های شدید 90 دقیقه قبلی رنگ باخت.

 برخی می‌گویند احسان حاجی‌صفی به سبب خصلت‌های فوتبال کارگری‌اش یک ستاره نیست و ذاتا یک بازیکن موثر اما فاقد مدارجی است که از او یک سردار آزمون – به لحاظ شهرت و خبرسازی- بسازد اما او هر چه باشد در زمینه تداوم حضور در میدان و ارائه بیلانی بالا در اکثر قریب به اتفاق روزها و نوسان نداشتن موجودی کم رقیب است. در جام ملت‌های آسیا 2011 به مدت 360 دقیقه و در جام ملت‌های آسیا 2015 به مدت 204 دقیقه به میدان آمد و در بازی‌های آسیایی گوانگ‌‌ژو 2010 هم از پاهای ثابت تیم ایران بود و به ندرت روی نیمکت نشانده شد. حاصل این استمرار چشمگیر این است که مردی که برای اولین بار در 18 سالگی و به انتخاب علی دایی ملی‌پوش شد 89 بازی ملی انجام داده و 5 گل زده و تعداد غیر قابل شمارشی پاس گل داده است. 

 می‌توان همچنان قوچان‌نژاد را دید و از عزت‌اللهی تعریف کرد و دستاوردهای سامان قدوس عضو جدید تیم کی‌روش را تحسین نمود اما حقیقت امر این است که حاجی‌صفی مرد همیشه کارساز 10 سال اخیر تیم ملی است و کمترین نوسان را در کارش به لحاظ فنی دارد و وقتی به میدان می‌رود می‌توانید مطمئن باشید که یک نیروی مسلط و قابل تکیه را در ترکیب تیم‌تان دارید: ستاره - اعلام نشده‌ای!- به نام احسان حاجی‌صفی.