نمی توانستیم اروپا برویم 

فوتبال ما در دهه 60 پر از ستاره بزرگ بود، ستارگانی که اگر امروز بودند، هم قیمت با باارزش ترین بازیکنان 10 سال گذشته بودند؛ اما در میان آنها من بودم که مورد توجه واقع شدم و 5سال را در کشورهایی بازی کردم که مسئولانش برای استفاده از بازیکنان ایرانی باید از صد فیلتر عبور می کردند. بازی کردن ما در اروپا البته مهیا و ممکن نشد، چون در دوران ما لیگ آلمان تنها 2 بازیکن و لیگ ایتالیا تنها یک بازیکن مجاز به استفاده از بین خارجی ها بودند و مثل 15 سال اخیر نبود که تیم های اروپایی توان استفاده از 25بازیکن خارجی را داشته باشند.

 

بدون مشاور و مدیر برنامه بودم 

درخشان ادامه داد، در آن دوران یعنی در سال 65 تا سال پایان جنگ تنها من و ناصر محمد خانی و برادران بیانی و چنگیز و فرشاد به کشورهای خارجی دعوت شدیم و همه بین سال های 67 تا 69 به ایران برگشتند و تنها من بودم که تا سال 71 زمانی که 35 ساله بودم در آن خطه بازی می کردیم، تازه آن هم بدون مشاور و مدیر برنامه و از این دست....

 

 در پرسپولیس انقلاب کردم 

حمید درخشان درباره نوع فعالیت مربیگریش گفت: زمانی که من 40 ساله نشده بودم، در تیم پرسپولیس انقلابی از جذب بازیکن تازه وارد به پا کردم، در حالی که خودم در اوج فوتبال را کنار گذاشتم تا نسلی را به پرسپولیس بیاورم که ادامه فوتبال ایران را بسازند و ساختند. در سال 73 تا 77 از این کانال که من مهره ثابت کادر فنی آن بودم، علی دایی ها و پیروانی ها و عابدزاده ها و مهدوی کیاها و امامی فر ها و کریم باقری ها و کاویانپور ها و سعداوی ها و میناوند ها  و هاشمی نسب ها و بزیک ها و... به پرسپولیس آمدند .

 

 

دلم خواست تعطیل کردم 

درخشان  در پاسخ به سوال ما مبنی بر این که کریمی ادعا کرده کسی که تمرین را تعطیل کرده یعنی استعفا داده گفت: دوست ندارم درباره اشخاص حرف بزنم؛ اما من در مقطعی تمرین را تعطیل کردم که سرمربی این تیم بودم و این مجوز را داشتم که 2 یا 3 یا هر چقدر دلم بخواهد حتی تا شب بازی بعدی تیم، تمرین را تعطیل کنم؛ پس اگر مثلا آقای برانکو تمرین پرسپولیس را 3 روز تعطیل کند یعنی از تیم پرسپولیس استعقا کرده و میشود سراغ تیم پرسپولیس رفت و سکانش را در دست گرفت؟

 

به بزرگتر احترام بگذاریم 

از درخشان درباره این که علی کریمی بعد از حضورش بازیکنانی را که درخشان به تیم برده را کنار گذاشته با آرامش گفت: چه اشکال دارد؛ ایشان سرمربی و مسئول تازه تیم هستند و دلشان می خواهد چنین کنند و به خودشان ربط دارد چه کنند و این هیچ وقت به من ارتباط نداشته و نخواهد داشت. این درباره کسی است که من مربیش بودم، من این حرمت را همیشه به بزرگتر هایم گذاشتم، چون می دانسته و می دانم بی ادبی کردن به بزرگتر نه در فوتبال و سایر ورزش ها، بلکه در تمام عرصه های اجتماعی زندگی، باعث افت شخصیت و روح من است.

 

 

از حسن آقا و علی آقا بپرسید 

درخشان ماجرای حرمت به بزرگتر را مورد تاکید دوباره قرار داده وگفت: من نزدیک 60 سال سن دارم، در این مدتی که از زندگیم گذشته به هیچ بزرگتری توهین نکرده ام، از همه مربیانم بپرسید، شما که خودت تاریخچه این فوتبال و همه بزرگتر ها را می شناسی، از حسن آقا حبیبی گرفته تا آقای چراغپور و ابراهیمی و یاوری و علی آقا و سایرین بپرسید که من اگر به بزرگتری توهین کرده ام، این جایگاه برایش محفوظ باشد که بگوید و من را رسوا کند. من دوست دارم جوانتر ها به خاطر خودشان، ادب را رعایت کنند و نه به خاطر من؛ فردا هیچ کس به رفتار کسی که به راحتی بزرگتر ها را مورد توهین قرار می دهد اعتماد نداشته و شخصیت آنها را باور نخواهند داشت.