دلایلی برای تشکر؛ خیلی ممنون آقای برانکو!
بی‌گمان موقع جمع‌بندی وقایع فوتبال ایران در دهه جاری، باید اسم برانکو ایوانکوویچ را با قلم بزرگ نوشت و یادآوری کرد...
به گزارش پیروزی دیلی، بی‌گمان موقع جمع‌بندی وقایع فوتبال ایران در دهه جاری، باید اسم برانکو ایوانکوویچ را با قلم بزرگ نوشت و یادآوری کرد که کیفیت حضور او در پرسپولیس در میانه‌های این دهه، به یک نقطه عطف بزرگ نه فقط در این باشگاه، بلکه در تاریخ معاصر فوتبال ایران تبدیل شد. برانکو برای فوتبال کشورمان ثمرات زیادی داشته که به نظر می‌رسد حتی تا مدت‌ها بعد از پایان کار او در پرسپولیس هم این برکات ادامه داشته باشد. او پیش از هر چیز دیگری تماشاگران را با سکوها آشتی داد. امروز ده‌ها هزار نفر بلیت می‌خرند و برای تماشای بازی‌های مهم پرسپولیس و استقلال در لیگ و آسیا به ورزشگاه می‌روند. اوضاع طوری شده که همه یادشان رفته تا همین چند سال پیش معدل حضور تماشاگران در بازی‌های داخلی پرسپولیس و استقلال به زحمت به 10هزار نفر می‌رسید و برای مسابقات بین‌المللی هم اگر می‌خواستیم جماعت قابل توجهی را به ورزشگاه بکشانیم، تنها راهش این بود که مسابقه را رایگان اعلام کنیم. امروز خیال‌مان راحت است که برای بازی‌های مهم تماشاچی از سر و کول سکوها بالا می‌رود و اگر هم دغدغه‌ای باشد، مربوط به عده زیادی است که پشت در می‌مانند. تردیدی نیست که یخ حضور تماشاچی در فوتبال ایران را برانکو شکست؛ ابتدا با فوتبال جادویی و تکرارنشدنی تیمش در لیگ پانزدهم و سپس با نتایج خارق‌العاده‌ای که در لیگ‌های شانزدهم و هفدهم به دست آورد.
خواص جادویی پروفسور برای فوتبال ایران اما به همین مقدار محدود نشد. او فوتبال باشگاهی کشور را با سرمربی خوب خارجی آشتی داد. اینکه استقلال بعد از 16سال سراغ مربی خارجی می‌رود و از قضا نتیجه هم می‌گیرد، صرفا به خاطر رنسانسی است که ایوانکوویچ در فوتبال ایران به پا کرد. تراکتورسازی هم امروز با ساغلام فوتبالی بازی می‌کند که اگرچه هنوز منجر به کسب نتایج مطلوب نشده، اما از نظر کیفیت فنی واقعا ستودنی است. تجربه موفق برانکو در پرسپولیس اما یک درس دیگر هم به سایر باشگاه‌ها داد؛ اینکه آینده‌نگر باشند و همه چیز را به دقیقه 90 واگذار نکنند.
تا پیش از این گویا قانون نانوشته‌ای وجود داشت که بر اساس آن باشگاه‌ها فقط بعد از پایان قرارداد مربیان برای ادامه همکاری با آنها مذاکره می‌کردند، اما شیوه همکاری پرسپولیس و برانکو در این مورد منبع الهام شد تا حالا بسیاری از باشگاه‌ها چند ماه پیش از پایان فصل سراغ پروژه تمدید مربیان بروند؛ از استقلال و شفر تا ذوب‌آهن و قلعه‌نویی، پیکان و جلالی، گسترش و فیروز کریمی و سایر تیم‌ها. حالا ما خیال‌مان جمع است که هفته‌های اول لیگ هجدهم مثل خیلی از فصول قبل «پرت» نمی‌گذرد و صرف تثبیت شرایط باشگاه‌ها نمی‌شود. ما از امروز تکلیف شش ماه بعدمان را می‌دانیم و حالا پرسپولیس تنها تیمی نخواهد بود که در میان غفلت سایر باشگاه‌ها، امتیازهای کلیدی ابتدای فصل را جمع می‌کند و از همان اول بارش را برای قهرمانی می‌بندد.
می‌بینید؛ دلایل زیادی برای قدردانی از برانکو ایوانکوویچ وجود دارد. با همه انتقاداتی که اخیرا به او وارد می‌شود و با همه غرولندهایی که گاهی درست و گاهی غلوشده به نظر می‌رسند، برانکو برای فوتبال ایران یک مربی بزرگ، مولف و الهام‌بخش بوده است؛ کسی که این آخر سالی باید ویژه‌ترین سپاس‌ها را نثارش کرد و خوشبینانه منتظر تداوم روزهای طلایی حضورش در پرسپولیس نشست.