دلنوشته مهدی میری به بهانه سالروز انتشار روزنامه پیروزی
روزنامه پیروزی وارد بیست و یکمین سال انتشار خود شده است.
مهدی میری از قدیمیترین خبرنگاران روزنامه پیروزی در گروه تلگرامی بروبچ روزنامه پیروزی یادداشتی را برای همکاران دیرینه خود در روزنامه پیروزی به بهانه بیستمین سالروز انتشار روزنامه نوشته است. مهدی میری که در بدو انتشار روزنامه پیروزی به عنوان دبیر گروه فوتبال و چند ماهی هم در دهه هشتاد به عنوان سردبیر با روزنامه پیروزی همکاری داشته و سالها نیز ستون طنز زبل خان را برای روزنامه ارسال میکرده در دلنوشته خود چنین نوشته است:
سلام
مطمئن نیستم امروز سالگرد روزنامه باشه ولی هر چه هست بهانه خوبی برای قربون و صدقه رفتن است . مجال مناسبیست تا به دوستام بگم دوستشون دارم و از اینکه عضوی از خانواده پیروزی هستم، خوشحالم.
حقیر و آقا رضا ریاضتی از نشریه نیرو باهم بودیم و پیروزی در دل نیرو متولد شد. البته اولین دیدار من با دکتر به چند سال قبل و حضور در نماز جمعه بر میگرده! دوتایی در انتهای خیابان طالقانی و در جوار دانشگاه تهران نشسته بودیم .
خلاصه اینکه پیروزی روزای اول عملا دوتا فوتبال نویس داشت ، من تیم های ملی رو پوشش میدادم و ریاضتی پرسپولیس رو! یک خواهر زاده ام رضا رنجکش داشت که یادم نیست چی می نوشت . اکبر فیض اولین کشتی نویس روزنامه بود ولی خیلی زود جاش رو به دوست خوبم آقای رضایی داد!
دبیر فوتبال روزنامه جناب «آل طه» بود که متاسفانه شمارش رو ندارم تا خدمتش عرض ادب کنم.
خانم عالی زاده قدیمی ترین همکار خانم در روزنامه محسوب میشه ، که جدا با وقار بود!
مهندس اکرمی اولین مسوول صفحه و سر دبیر عملی روزنامه بود . هر چند که فکر می کنم آقا انصاری فرد رسما سر دبیر شناخته میشد!
شاید براتون جالب باشه که بدونین آقا «آل آقا» از قدیمی ترین نویسنده های روزنامه است چرا که از همون شماره های ابتدایی برامون شعر می آورد.
بعدا حاجی قدوسی به جمعمون اضافه شد . کسی که مثل توپ بولینگ تو پر بود و مملو از استعداد!
قدوسی کسی بود و هست که سمبل یک روزنامه نگار کار بلده! ریاضتی با دوندگی بیرون روزنامه و قدوسی با یک خط تلفن _در روزگاری که نه تلکس داشتیم و نه اینترنت_ فوتبال پیروزی رو پر رونق نگه داشتند تا شما ها از راه رسیدید!
دیگه خسته شدم از تایپ کردن؛ انشاالله دل همتون خوش باشه و عاقبتتون بخیر .
آمین


