رضازاده: وعده توخالی دادند، آنها نگذاشتند من نایبرییس فدراسیون جهانی شوم
چند سالی است «جلود» به پدیده جدید وزنهبرداری ایران تبدیل شده، همه چیز از ریو آغاز شد، از جایی که بهداد سلیمی برای دشت دومین مدال طلای المپیکش به برزیل رفته بود اما وزنههایقویترین مرد جهان از سوی هیات ژوری و در رأس آن با چراغهای قرمز جلودِ عراقی مورد پذیرش قرار نگرفت.
به گزارش پیروزی دیلی، بهداد به خاطر این ماجرا حتی حرف از خداحافظی هم زد. جلود در ماجرای کم شدن سهمیههایالمپیکی ایران به دلیل ازدیاد دوپینگیها در سالهای اخیر هم آب پاکی را روی دست وزنهبرداری ما ریخت و اعلام کرد که این تصمیم تغییر نخواهد کرد.
در همین رابطه با حسین رضازاده همراه شدیم، با دارنده دو مدال طلای المپیک سیدنی و آتن و قهرمان 4 دوره مسابقات جهانی وزنهبرداری. قهرمانِمحبوبِتاماشآیان رییس IWF.
- بعد از شوکی که بابت کم شدن سهمیهها به ایران وارد شد، همه امید داشتند که تغییری در این تصمیم ایجاد شود، اما به نظر میرسید این یک امیدِواهی بود.
این تصمیمی بود که برای همه کشورها گرفته شد و کمیته بینالمللی المپیک هم تاییدش کرد، معلوم بود که دیگر تغییری نمیکند. البته که داشتن ارتباط در تصمیماتی که برای یک کشور گرفته میشود خیلی تاثیرگذار است، یعنی قبل از اینکه آنها چنین تصمیمی را میگرفتندمیتوانستیم نگذاریم چنین کاری را بکنند.
- اما امروز برخلاف فدراسیون شما، ارتباط خوبی با IWF نداریم.
در آن 6 سالی که در فدراسیون وزنهبرداری بودم الحمدا... ارتباط خوبی با فدراسیون جهانی داشتیم و این ارتباط برای کل وزنهبرداری ایران خوب بود، نه برای حسین رضازاده. این ارتباط خوب هم فقط با تاماشآیان نبود، کلا با هیات رییسه فدراسیون جهانی خوب بودیم و دیدیم که اینطور ارتباط، نتیجه بهتری برای ما داشت، اما برخی آدمها نشستند پشت سر ما حرفهایی زدند. الان همه پیشکسوتان وزنهبرداری از شرایط ناراضی هستند، خود قهرمانان هم گله دارند.
- جلودِ عراقی هم به یک معضل برای وزنهبرداری ما تبدیل شده!
بنده خدا آن زمان در کنفدراسیون آسیا بود و ما ارتباط بسیار خوبی داشتیم. آن زمان در هیات رییسه فدراسیون جهانی هم بود و الان شده دبیرکل IWF. یعنی امروز بعد از آیان نفر دوم فدراسیون جهانی است و ما رابطه خوبی با او نداریم و این خیلی برای ما بد است. آن زمان که علی مرادی میخواست در انتخابات وزنهبرداری آسیا شرکت کند، جلود را میآورد ایران و کلی هزینه میکرد، بعد که در آسیا رأی نیاورد گفت عربها علیه وزنهبرداری ما هستند! بعد هم در اولین دوره جام فجر کلی هزینه کرد و تاماشآیان را به ایران آورد، شما ببینید چقدر برای این کار خرج شد، بعد در موقع انتخابات فدراسیون جهانی، آمد علیه او موضع گرفت و با رقیبش همراه شد که درنهایت هم خود آیان رییس ماند؛ اما منِ حسین رضازاده حتی یکبار هم آنها را به ایران نیاوردم ولی ارتباط خیلی خوبی هم با آنها داشتم. بعد وقتی از سهمیههای ما کم میکنند، امیدواری الکی میدهند که میرویم اعتراض میکنیم و ماجرا حل میشود، درحالیکه اصلا اینطور نبود. من هیچوقت وعده الکی در فدراسیونمنمیدادم و اگر کاری میتوانستم انجام دهم در موردش ادعا میکردم که کسی را سر کار نگذارم.
- بعد از همین المپیک ریو، با هاشمیطبا صحبت میکردم، میگفت اگر کسی مثل رضازاده در کنار تیم ملی وزنهبرداری ایران بود هرگز مدال بهداد سلیمی را از دست نمیدادیم.
مطمئن باشید من اگر بودم نمیگذاشتم خطا بدهند. 90 درصد دلیل اینکه به حرکت بهداد خطا دادند، علی مرادی بود، وگرنه تکنیک بهداد که از اول همین بود. حالا قبلا زورش بیشتر بود خیلی شاید به چشم نمیآمد، اما همیشه همینطور وزنه میزد که از نظر فنی هم درست است، اما داوران گاهی خطا میگیرند. شما وزنههای آسیایی و جهانیهای قبلی بهداد را هم ببینید، همیشه همینطور وزنه میزند. فقط یک مدال المپیک را از دست دادیم. حالا نه من، یکی مثل هاشمیطبا هم در سالن بود این خطا را نمیگرفتند چون او iocممبر بود. مهم همین ارتباط خوب و داشتن کرسی است. من بعد از المپیک 2012 کاندید هیات رئیسه فدراسیون جهانی شدم. برای نایبرییسی 27 رأی آوردم، مرادی آن زمان دبیرکل آسیا بود که اجازه نداد هیچ کشور آسیایی به من رأی بدهد، خود روسای فدراسیون کشورهای آسیایی این را به من گفتند. اگر 10 نفر از آسیاییها به من رای میدادندنایبرییس فدراسیون جهانی میشدم.
علیه من مصاحبه کردند بعد خواستند که حلالشان کنم
آن زمان که کرسی هم نداشتیم اما من ارتباطم خوب بود و اصلا مشکلی نداشتیم. بدون کرسی هم اینهمه کمک کردیم، متاسفانه یکسری با تنگنظری نتوانستند این را ببینند. شما ببینید در 6 سال ریاست رضازاده چه کارهایی انجام شد. قاضی هم خود ورزشکاران و مربیان باشند، آن زمان همه راهها برای کمک باز شده بود، میتوانید از بهداد سلیمی، کیانوش رستمی، کوروش باقری که سرمربی ما بود، بپرسید. اینها از زیر و بم کار خبر داشتند و چقدر حمایت فدراسیون جهانی را داشتیم، اما بعد آمدند علیه من مصاحبه کردند. همان نفرات بعدا خواستند که حلالشان کنم چون یکی دیگر آنها را تحریک کرده بود. من حرفم این بود اگر من را میزنید اشکالی ندارد، چرا وزنهبرداری را میزنید؟
- شما برند وزنهبرداری ایران هستید، اگر از شما بخواهند کنار تیم باشید و کمک کنید، این کار را انجام میدهید؟
من همیشه کمک کردهام اما خود آقایان این کمک را پس زدهاند. منِ حسین رضازاده هر چه دارم از وزنهبرداری دارم، اما باید شرایط طوری باشد که بشود کار کرد. شما ببینید این فدراسیون چند تا سرمربی تیم ملی عوض کرد، چند تا دبیر آورد، چقدر آدمهاجابهجا شدند، این اصلا خوب نیست. نمیشوداینطوری کار کرد.
- حالا که سهمیهها کم شده، انتخاب ملیپوشان خیلی سخت شده.
ورزش ما رکوردی است، هر کسی که رکوردشتضمینکننده مدال باشد باید برود.
- وزنهبرداری بانوان هم راهاندازی شده که اتفاق خیلی خوبی است. فکر میکنید آنها برای مدال گرفتن به چند سال زمان احتیاج دارند؟
باید زیرساختهایمان را قوی کنیم. زمانی که من رئیس فدراسیون بودم هم در این زمینه کارهایی کردیم اما دو بار لباس بانوان مورد تایید قرار نگرفت، حالا این کار امسال نتیجه داد. خیلی زیاد باید کار کرد، مثلا در همین تهران که پایتخت است، ما 3-4 سالن وزنهبرداری بیشتر نداریم که حالا باید نصف شود و بانوان هم بتوانند تمرین کنند. در همه استانها باید همینطور باشد. مثلا میلههایوزنهبرداری مردان 20 کیلو است و برای بانوان 15 کیلو، پس باید خیلی کارها انجام داد که بشود در چند سال دیگر در این بخش هم به مدال برسیم.
- صندوق حمایت از قهرمانان حقوق شما را هم قطع کرد؟
بله قطع کردند، اما شنیدم که وزیر دستور دادند دوباره حقوق ورزشکاران را بدهند.
- با 2 طلای المپیک، 4 طلا و یک برنز جهانی، 2 طلا و یک برنز بازیهای آسیایی و 3 طلای آسیا چقدر از این صندوق حقوق میگرفتید؟
2 میلیون و300 هزار تومان که 5-6 ماه هم هست نگرفتهام. من غیر از صندوق فقط از یک جا حقوق میگرفتم ابتدا شورای شهر بود و بعد هم که از شورا خارج شدم از وزارت ورزش، چون کارمند این سازمان هستم، البته این هم هنوز درست نشده اما قرار است مشکل حل شود. به هر حال ما پیشکسوت محسوب میشویم، مگر بدون پول ما را در بیمارستان پذیرش میکنند؟ باید حقوق و درآمد داشته باشیم. صندوق یک مدیرعامل دارد، او به جای اینکه برای رفاه بیشتر ورزشکاران و قهرمانان بتواند به این صندوق پول بیاورد، آمده حقوق آنها را هم قطع کرده، ما آن زمان بیشتر تمرین و تلاش میکردیم که مدال بگیریم و آیندهمان تامین باشد. مگر خود شما که در روزنامه زحمت میکشید حقوق نمیگیرید؟ این تفکر که یکی چون وضعش خوب است نباید حقوق بگیرد اصلا خوب و منطقی نیست. همه جای دنیا به مدالآورانالمپیکشان حقوق میدهند. همین چین و روسیه که اینقدر مدالآور دارند مادامالعمر حقوق برای قهرمانانشان در نظر گرفتهاند. اصلا مگر ما در هر المپیک چند مدال میگیریم؟ مگر بیشتر 5- 6مدال است؟
خبرنگار: مرضیه دارابی