کیه که ندونه فصل نقل وانتقالات برا  سینه چاکهای ارتش سرخ یه فصله مثل همه ی فصلای خدا  واسه بقیه شاید فصلها ۴تاباشه اما واسه قرمزایی که جنون وار تیمشون رو دوست دارن شاید این یکی از پاییز و بهار و.... هم مهمتر باشه .

هنوز میشناسم کسایی رو که باعصا ساعت ۱۲ظهر تو خوزستان جلوی دکه روزنامه بست میشینن و سیلی های افتاب بی رحم جنوب رو  تحمل میکنن تا خبرای عشقشون رو از روزنامه ای بگیرن که انگار بعد ۲۰سال دیگه با هوادارا تله پاتی داره و حتی اگه فضای بی رحم مجازی دسترسی به اخبار رو اسون تر کرده باشه اما استشمام بوی کاغذ روزنامه پیروزی انگار واسه تیفوسی های ارتش سرخ یه عادت مالوفه.

همه ی اینا رو گفتم وگفتم تا بگم میدونم هممون دلشوره نقل وانتقالات  روداریم،میدونم که چقد هوای معشوقمون رو داریم.

اما اما اما....الان وقت اینه که ۴۰میلیون عاشق دستاشونو به هم گره بزنن و فقط وفقط به یه چیز فکر کنن اونم شکست لخویا.شاید این جمله کلیشه ای باشه اما نام بزرگ پرسپولیس از هر نامی بزرگتره پس هوادار این فرصت رو از دست ندیم ،پشت تیممون باشیم و  برا موفقیت تیم انرژی مثبت بفرستیم و به حواشی وشایعات نقل وانتقالاتی توجه نکنیم.اگر بازیکنی از پرسپولیس به تیم های بزرگ اروپایی رفت مایه فخر ماست واگر هم ماندگار شد فرصتی بزرگ برای لذت بردن از پیراهن مقدس پرسپولیس نصیبش شده. میدانم که دوم خرداد می ایید و بازهم ثابت میکنید پرهوادار ترین تیم اسیا هستیم .

راستی لحظه شماری میکنم برای دیدن لحظه ای که قطری ها ۱۰۰هزار عاشق قرمزپوش را در ازادی ببینند و از لرزش ازادی نای راه رفتن نداشته باشند.به امید پرسپولیس جهانی

موسی خواجوی ( هوادار خوزستانی)