به گزارش پیروزی‌دیلی، تیم الخور قطر این روزها تمرینات نیم فصل خود را در کمپ اسپایر برگزار می کند. رفیعی در این فصل در یازده ببازی برای الخور چهار گل زده است.  سایت رسمی لیگ ستارگان قطر در مورد رفیعی نوشته است:"سروش رفیعی مهره ای کلیدی در کمربند میانی تیم الخور است. هافبک هجومی ایرانی انتظارات زیادی را برانگیخت هر چند که رقابت سختی با مدسون برزیلی بازیکن هم پست خود دارد."

اول از همه این که چرا لیگ قطر را انتخاب کردی؟

اگر بخواهم صادقانه صحبت کنم، در طول دو سال حضورم در فوتبال حرفه ای مجبور بودم به عنوان سرباز بازی کنم و نتوانستم درآمدی داشته باشم. بهه مین خاطر می خواستم درآمد خوبی از فوتبال بازی کردن کسب کنم تا بتوانم به خانواده ام کمک کنم. در زمانی که بازی کردن در فولاد را در سن ۲۱ سالگی آغاز کردم به والدینم گفته بودم که دیگر کار کنند چرا که می خواستم هزینه های خانواده ام را بپردازم. از لیگ های اروپایی نظیر بلژیک، سوئد، فرانسه و روسیه پیشنهادهای زیادی داشتم اما پس از مشورت با دوستانم در این جا و بررسی گزینه هایم، لیگ قطر را ترجیح دادم.

تا کنون تجربه حضور در لیگ قطر برای تو چگونه بوده است؟

تجربه کاملا جدیدی برای من بود چرا که اولین باری بود که در خارج از کشورم بازی می کردم. می خواستم چیزهای جدیدی در مسیر فوتبالم یاد بگیرم. اگر بخواهی خودت را در فوتبال ثابت کنی در قطر پنجره های زیادی به رویت باز می شود و مردم قطر استقبال گرمی از تو خواهند داشت. بعد از آن که در آغاز فصل از پرسپولیس به الخور پیوستم، فهمیدم که کیفیت فوتبال در این کشور خیلی بالاست. تمامی مدیران، مربیان، بازیکنان و افرادی که با فوتبال مرتبط هستند در تلاش هستند تا سطح بازی را به صورت تدریجی بالاتر ببرند.

سطح فوتبال در ایران و قطر را چگونه می بینی؟

قطعا سطح رقابت در فوتبال ایران خیلی بالاتر است. تا چند سال پیش لیگ ایران ۱۸ تیمی بود و اخیرا ۱۶ تیمی شده است. افتخار می کنم که فصل گذشته بخشی از تیم پرسپولیس بودم که قهرمان لیگ شدند. برخی از بازیهای لیگ ایران در شهرهای بسیار دور برگزار می شوند و باید دو یا سه روز قبل از بازی خودت را به آن جا برسی. در لیگ ایران زمان بیشتری در سفر هستی و گاهی اوقات باید مسافت های طولانی را با اتوبوس طی کنی. به همین خاطر تصور می کنم که کار در قطر راحت تر است چرا که زمان کمتری در حال سفر هستی و می توانی در خانه آماده شوی. سطح آسایش در لیگ قطر خیلی بیشتر است.

عملکردت را در نیمه اول فصل در قطر چگونه ارزیابی می کنی؟

در شروع فصل پنج یا شش بازیکن جدید به تیم اضافه شده بودند. مربی تیم هم تازه به تیم ملحق شده بود. مربی ترکیب های متفاوتی را آزمایش کرد و امتیازهای زیادی را از دست دادیم. مربی در ابتدا از سیستم های بسیار دفاعی استفاده می کرد و ما هم بدشانس بودیم. تصور می کنم که در سه بازی اولم خیلی خوب کار کردم. از این که در سمت راست و پشت سر مهاجم بازی کنم احساس راحتی می کردم اما بعد از آن مربی از من می خواست که در سمت چپ و راست بازی کنم و نتوانستم با او کنار بیایم. در هفت بازی با بانیده، مربی قبلی‌مان فقط یک گل زدم اما در چهار بازی که زیر نظر البیاوی داشتیم در چهار بازی سه گل زدم. ما در کل نیم فصل اول بدون یک مهاجم ششدانگ و یک دفاع راست آماده بازی کردیم. حتی کاپیتان ما البوریکی مجبور بود که پستش را عوض کند و در خط دفاعی بازی کند.

با حضور البیاوی چه تغییراتی در تیم ایجاد شده است؟

تحت نظر البیاوی از نظر سبک بازی و رفتار تیمی به اندازه یک دنیا تغییر کرده ایم. حس خیلی خوبی داریم و با حضور او در هر بازی بهتر می شویم و خودباوری‌مان نیز افزایش پیدا می کند. مربی از ما می خواهد که حفظ توپ کنیم و از بازی کردن با توپ لذت ببریم. او همچنین از ما می خواهد که آرامش داشته باشیم و به من آزادی عمل بیشتری می دهد تا همان طور که دوست دارم بازی کنم.

نیمه دوم فصل را چطور می بینی؟

می خواهیم فرصت هایی که از دست دادیم را جبران کنیم. تا کنون فقط ده امتیاز گرفتیم اما به اعداد اعتقادی ندارم. دوست دارم از هر بازی بتوانیم حداقل یک امتیاز بگیریم. مطمئنم که در نیم فصل دوم با نتایج و عملکردمان خیلی از حریفان را شگفت زده خواهیم کرد. برای تک تک امتیازات خواهیم جنگید و امیدوارم که بتوانیم در جمع شش تیم بالای جدول قرار بگیریم. تفاوت چندانی از نظر امتیازات بین تیمهای پنجم تا هشتم وجود ندارد. این اختلاف را می توان با دو پیروزی جبران کرد.

تیمی نظیر الخور چه آرزوهایی در سر دارد؟

وقتی که مدیریت تیم فهمیم باشد، بازیکنان سعی می کنند بهترین عملکردشان را ارائه دهند. در الخور نیز همین اتفاق افتاده است. مربی فعلی و بازیکنان قطری با ما خیلی همکاری می کنند و قلب بسیار بزرگی دارند. وقتی که روحیه خوبی نداشتم، هم تیمی های قطری با تمام وجودشان از من حمایت کردند. هر کسی می داند که چگونه باید نقش خود را به بهترین شکل ایفا کند. وقتی مربی تیم البیاوی باشد همه اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کنند.

امید و انگیزه هایت برای فوتبالیست شدن چه بود؟

هیچ کس در خانواده من فوتبالیست نبود. من عاشق فوتبال بودم و از هفت سالگی برای بازی کردن به زمین فوتبال می رفتم. بعد از آن بهترین بازیکن زیر ۱۲ سال ایران شدم و فهمیدم که می توانم در این ورزش پیشرفت کنم. به همین خاطر بیشترین انرژی ممکن را برای موفقیتم هزینه کردم.

سوال پایانی، چه صحبتی با هواداران تیمت داری؟

شاید بازیهای ما هواداران زیادی نداشته باشد اما آنها با تمام وجود عاشق تیمشان هستند. به آنها قول می دهم که در نیمه دوم نا امیدشان نخواهیم کرد. حضور در کمپ اسپایر روحیه و انگیزه ما را برای نیم فصل دوم دوچندان کرده است.