به گزارش پیروزی دیلی، در سال های گذشته رضا و حسن یزدانی کشتی ایران را در جهان صاحب مدال طلا کرده بودند، امسال به این جمع زهرا یزدانی هم اضافه شد تا از جمع چراتی های کشتی، یک دختر هم روی سکو برود. او در ایندورگیم علاوه بر مدال نقره، زنان ایرانی را در عشق آباد طلایی کرد.

-فکر کنم سال خوبی برایت بود.

چند ماه آخر سال، بیمار شدم و یک ماه حالم خوب نبود حالا خداراشکر که مشکل رفع شده ولی از نظر مدالی خوب بود، البته به جز روزهای حق کشی.

-امسال به آن چیزی که آرزویش را داشتی رسیدی، طلا.

سال های سال آرزوی چنین روزهایی را داشتم، البته نه خود سکو رفتن، مهم برایم روزی بود که بتوانم با پرچم کشورم و پخش سرود ملی مان، دور افتخار بزنم.

-چرات منطقه قهرمان خیزی است.

چرات 25 کیلومتر بعد از آلاشت است، سوادکوه. یک جاده خاکی و بعد هم ییلاقِ ما. سالی دو سه بار آنجا می رویم. آب و هوایش خشک است، رطوبت ندارد. خانواده پدری ام آنجا هستند. چرات قهرمان کم ندارد. آقا رضا (یزدانی)، حسن یزدانی، برادرم امیرمحمد، مبینا کاویانی کاراته کار تیم ملی.

-با امیر کشتی می گیرید؟ کی برنده می شود؟

امیرمحمد 17 سالشه، دو سال کوچکتر از من است. نایب قهرمان نوجوانان جهان است. کشتی اش خیلی خوب است. با هم زیاد کشتی می گیریم، او کشتی آزاد کار می کند و من آلیش.

-از بین شگردهای حسن و رضا یزدانی کدام شان را بیشتر می پسندی؟

زیرگیری های رضا یزدانی فوق العاده است، روس ها وآمریکایی ها فیلم کشتی هایش را خیلی آنالیز کردند اما باز هم رضا از آنها زیرگیری می کند. حسن یزدانی هم قدرت بدنی و آمادگی جسمانی اش خیلی خوب است.

-در کشتی ات از همه بیشتر چه کسی تاثیرگذار بوده؟

پدرم از همه بیشتر، چون خیلی حمایتم کرده، خانواده ام همیشه به عنوان حامی کنارم بودند. مادرم در سالن و پدرم بیرون از سالن. مربیان تیم ملی هم خیلی چیزها یادم دادند، خیلی از فنون هم با دیدن فیلم مسابقات یاد گرفتم.

*آقایان کمک کنند

اینکه خانم ها جایی در سالن ها و استادیوم های ورزشی ندارند، برمی گردد به فرهنگ آقایان. اگر خانم ها در سالن یا ورزشگاه احساس امنیت بکنند، حتما شرایط حضورشان در این محیط ها فراهم می شود، یعنی اگر الفاظ رکیک به کار نبرند. اصلا چرا راه دور برویم، یک خانم خیلی اوقات داخل تاکسی هم احساس امنیت نمی کند. آنها باید کمک کنند و با تغییر رویه شان باعث شوند خانم ها هم راهی سالن های ورزشی و ورزشگاه ها شوند.

-رویای زهرا یزدانی؟

بزرگ ترین آرزویم حضور در المپیک است، اینکه به اسم ایران مدال بیاورم.

-فکر می کنم اتفاقِ ویژه تر امسال برایت خارج شدن از زیر سایه رضا و حسن یزدانی بود، حالا زهرا یزدانی هم به واسطه دو مدال طلا و نقره اش در ایندورگیم خودش در کشتی زنان برند است.

اوایل وقتی دائم خبرنگاران در مورد رضا و حسن از من می پرسیدند، اذیت نمی شدم، اما وقتی مدال گرفتم دیگر دوست دارم کار خودم را ببینند. ما یزدانی ها یک کمی خودشیفتگی هم داریم، فقط خودمان را می پسندیم! (خنده(

*همه از من قطع امید کرده بودند

وقتی پسرعمه ام رضا یزدانی به ترکمنستان آمد خیلی از نظر روحی کمکم کرد، نه اینکه تنها باشم، اما یکی از خانواده خود آدم و هم خونش خیلی حضورش تاثیر دارد. فشار روی من زیاد بود، بچه ها و خودم مدال گرفته بودیم اما تیم بدون طلا مانده بود، آن حق کشی هم که در فینال به وجود آمده بود، تا اینکه روز آخر توانستم مدال طلا بگیرم. در این چهار روز، دکتر منظمی برایم خیلی زحمت کشید و تا لحظه آخر کنارم بود، درحالیکه همه از من ناامید شده بودند

گفتگو از مرضیه دارابی