«سیاه»نماییِ قهرمانی «سرخ»
یکی با «خداحافظ آقای برانکو» پروندهاش بسته میشود و یکی با «چقدر خوبیم ما» یک جام جهانی دیگر مهلت میگیرد!
به گزارش پیروزی دیلی، چند روزی از دومین قهرمانی متوالی و
مقتدرانه پرسپولیس میگذرد اما جریان رسانهای که دل در گروی تیم رقیب دارد
توپخانه خود را به کار انداخته است.
خبرها طوری تنظیم میشوند که گویی
استقلال قهرمانی دوگانه را بدست آورده و پرسپولیس عنقریب به لیگ آزادگان
سقوط میکند. پرسپولیسی که در ۹ ماه گذشته تمامی تیمها را لااقل یک
بار از دم تیغ گذرانده و در دو بازی به سپاهان و ذوبآهن شش گل زده را
«خستهکننده» و «ملالآور» توصیف میکنند. تیمی که همین امروز در دوران
افتش هم تمام رکوردهای لیگ را در دست دارد. بجای آقای گلی که با موفقیت
ترانسفر کرده، آقای گل جدید رو کرده است. حتی کار را به جایی
رسانده که سلطان پاس گلش را به هر دلیلی -انضباطی یا فنی- روی نیمکت نشانده
و تنها کسی که جایگاهش را تهدید میکند وحید امیری همتیمیاش است.
جریان رسانهای با وارونهسازی و قلب حقیقت این اقتدار را «ضعف» قلمداد کرده و تلاش میکنند برانکو را «جلادی بیرحم» نشان بدهند. انشقاق و شکاف بین هواداران و مرد کروات هم نشان میدهد که جریان فوقالذکر تا حدود زیادی کامیاب بوده است. حالا هواداران پرسپولیس و حتی پیشکسوتان این تیم تحت تاثیر پروپاگاندا و القائات رسانه از موفقیتهای پیاپی تیمشان لذت نمیبرند، رکوردها خوشحالشان نمیکند و بهانه های واهی میگیرند. از بازی نکردن ستارههایی مانند «صادق محرمی» ایراد میگیرند، انگار نه انگار که برانکو است که از جوانی همسن قائدی چنین الماسی تراشیده که امروز زاگرب در به در بدنبال اوست. به تشخیص مربیای که معمای یک دهه ناکامی پرسپولیس را حل کرد احترام نمیگذارند! بهانه ستارگان را میگیرند، فراموششان شده تیمهای پر ستاره «رویانیان» و «مصطفوی» چه سرنوشت شومی داشتند.
اینست جادوی رسانه! پدیدهای که میتواند در چشم شما زل بزند و روز را تاریک نشان بدهد. اگر دیوانهای مثل «ترامپ» امروز بر غرب فرمانروایی میکند، میگویند حاصل تلاش اتاق فکرهای رسانهای روسی بوده است که به هزاران دلیل نمیخواستند یک چهره معتدلتر مانند هیلاری کلینتون بر مسند قدرت بنشیند. امروز مهم نیست شما چه کارنامه و رزومهای دارید، «رسانه» طول عمر شما را تعیین میکند. دو مربی در دو جام جهانی هردو یک امتیاز کسب میکنند، اما یکی با «خداحافظ آقای برانکو» پروندهاش بسته میشود و یکی با «چقدر خوبیم ما» یک جام جهانی دیگر مهلت میگیرد!
خبرهای پس از قهرمانی پرسپولیس را با دقت ببینید: نهار برانکو با خبرنگاران. عکس مربوط به شهریور پارسال که برانکو با خبرنگاران حوزه پرسپولیس نهار کاری صرف کرده را با یک شرح باسمهای به خورد مخاطب میدهند تا نتیجه دلخواه را بگیرند. غافل از آنکه اگر برانکو در میان خبرنگاران «برش» داشت این حجم وحشتناک از تیتر، خبر و مطلب انتقادی با استفاده از کلیدواژه «ربیعخواه» ذائقه مخاطبان را اشباع نمیکرد. بعضی کار را به جایی رساندند که پنج دقیقه پس از قهرمانی پرسپولیس با مطلب عجیب "قهرمانی ربیعخواه بدون شوت" تا آخرین لحظه به برانکو نیش زدند.
خوب یا بد در رسانهها کسی برانکو و پرسپولیس را دوست ندارد. رسانه اصرار دارد که بزور القا کند گروه استقلال در آسیا گروه مرگ است، ولو آنکه الهلال به هیچ تیمی نه نگفته باشد! و گروه پرسپولیس گروه آسانی است، چه اهمیت دارد السد به حریفش ۹ گل زده است! مخاطب هم هرگز باخبر نمیشود که همین تیم خسته کننده و ملالآورِ پرسپولیس پس از شانگهای دومین تیم برتر آسیا شده، فرشاد احمدزاده بیشترین جنگ تن به تن را برده، بیرانوند بیشترین کلینشیت را داشته، علیپور بیشترین شوترا زده و صادق محرمی عضو تیم منتخب قاره شده است.
این خبرهای خوشحالکننده و غرورآمیز زیر انبوهی از اخبار یأسآور مدفون میشوند. جامعهی مضطرب از نوسانات دلار از «ورزش» هم پالسهای مثبتی دریافت نمیکنند تا امید بیشتر از پیش از خانههایمان رخت بربندد.
حسین غفوری