به گزارش پیروزی‌دیلی، شجاع خلیل‌زاده، جسارتش در میدان فوتبال کاملا با نامی که دارد همخوانی پیدا می‌کند. همین که او را می‌بینیم بخیه‌ها روی ابرویش خودنمایی می‌کند. گفت‌وگوی خلیل‌زاده را در ذیل می‌خوانید:

مثل اینکه نه به حریفان رحم می‌کنید و نه به خودتان، چه شد که این اتفاق افتاد؟

چیزی نبود. وقتی توپ آمد، من فریاد زدم که منم، ولی فکر کنم وحید امیری به خاطر فشار و هیاهوی بازی متوجه نشد. در یک لحظه یک چیزی به صورتم کوبیده شد ولی اشکالی ندارد. فدای سر پرسپولیس و وحید.

حالا چند بخیه برداشت؟

6 تا بخیه خورد. این هم به افتخار پرسپولیس و هوادارانی که 6 را دوست دارند.

از بازی بگو، آن قدرها که می‌گفتند سخت نبود یا شما خیلی خوب بودید؟

فکر کنم ما خیلی خوب بودیم چون نسف اصلا تیم دست و پا بسته‌ای نبود. دیدید که حتی اگر یک لحظه به حال خودشان می‌ماندند، می‌توانستند خطرساز شوند. از طرفی بازی‌های اول همیشه سخت است و این بازی‌ها شرایط خاص خودش را دارد. آقای برانکو بارها این را به ما تذکر داده است. در سوپر کاپ، این را گفتند و در اولین بازی لیگ برتر هم همینطور و قبل از این بازی هم تاکید داشتند که باید گام اول را محکم برداریم. خوشبختانه در زمین خودمان با حمایت هواداران، سه امتیاز شیرین هم گرفتیم.

به نظر می‌رسد، السد جدی‌ترین حریف پرسپولیس در مرحله گروهی باشد؟

جدی‌ترین حریف برای ما، می‌توانیم خودمان باشیم. کافی است یک بازی یا حریف را دست کم بگیریم. در لیگ قهرمانان همه تیم‌های حاضر قوی و منتظر فرصت هستند. پس باید بهترین عملکرد را داشته باشیم.

البته پرسپولیس در این فصل بیرون از خانه بهتر از بازی‌های خانگی نتیجه می‌گیرد و دلایل مختلفی هم مطرح می‌شود، مثلا اینکه در آزادی تحت فشار بیشتری هستید.

فشار مسوولیت را هر جا که باشیم احساس می‌کنیم. اصلا باید در پرسپولیس بازی کرد تا متوجه شد از چه چیزی حرف می‌زنیم. در تیم‌های دیگر اگر یک پیروزی خوب بیاورید از یک هفته تا یک ماه با شماست. اینجا در سخت‌ترین و مهمترین بازی هم پیروزی خوب بیاوریم، تاریخ مصرفش در نهایت تا اولین تمرین است. می‌توانم بگویم حتی فشار بازی در تیم ملی هم قابل مقایسه با فشار بازی در پرسپولیس نیست، آدم را پیر می‌کند ولی گذشته از این مساله درباره تفاوت امتیازات بازی‌های خانگی و بیرون از خانه ما، جنبه فنی دارد. الان یک امتیاز گرفتن از پرسپولیس در آزادی برای هر تیمی یک خواسته و موفقیت بزرگ به حساب می‌آید. طبیعی است که بازی را می‌بندند و کار سخت‌تر می‌شود ولی در خانه خودشان بالاخره مجبورند کمی هم حمله کنند و حمله به پرسپولیس کار اشتباهی است.

ولی شرایط در بازی با نسف اینطور نبود. به نظر می‌رسد آن بازی‌های بسته حریفان تجربه خوبی بود؟

به هر حال وقتی برابر ما بسته بازی می‌کنند که نمی‌نشینیم و دست روی دست نمی‌گذاریم اما شرایط در لیگ قهرمانان فرق هم می‌کند. بالاخره تیم‌ها صرفا برای دفاع نمی‌آیند و شرایط برای خلق موقعیت به شکل بهتری فراهم می‌شود.

مثل اسمت در بازی فوتبال هم شجاع و جسور هستی. به عنوان مدافع، خوب هم گل می‌زنی؟

آقای برانکو سیستم‌هایی را برای بازی‌های ما تعریف می‌کند. یک سیستم هم ایجاد کرده که باعث می‌شود من آزادی عمل بیشتری داشته باشم. این باعث شده در گلزنی هم موفق باشم. البته حرکات حساب شده است. اینطور نیست که جای من خالی بماند و از طرف بچه‌ها حمایت می‌شوم. یعنی از اصول بازی ما این است که یکدیگر را حمایت کنیم.

پرسپولیس فعلا از نقل و انتقالات محروم است. البته خوب بودن تیم و شما بازیکنان باعث شد تا اینجای کار نگرانی خاصی نباشد غیر از اینکه قرارداد بعضی از بازیکنان رو به پایان است و هواداران همه در این باره از شما می‌پرسند.

من می‌توانم درباره خودم صحبت کنم. من برای خودم یک سری اصول حرفه‌ای و اخلاقی دارم که به آنها پایبند هستم. من کسی نیستم که بخواهم تیم را در شرایط سخت تنها بگذارم. اگر باشگاه، آقای برانکو و هواداران من را بخواهند بهتر از پرسپولیس نمی‌شناسم. کجا بهتر از اینجا؟

به هر حال همیشه پیشنهادهای اغوا کننده از سوی باشگاه‌های خارجی و بویژه عربی وجود دارد؟

بله. چنین پیشنهادهایی همیشه وجود دارد. مگر می‌شود تیم بزرگی مثل پرسپولیس قهرمان شود و بازیکنانش مورد توجه نباشند. بهترین تیم‌ها و پیشنهادها می‌رسد ولی در فوتبال همیشه اینطور نیست که بالاترین پیشنهاد مالی بهترین پیشنهاد نیست و برنده نمی‌شود. اگر اینطور بود من الان افتخار پوشیدن این پیراهن را نداشتم. خیلی راحت حرف بزنیم. پرسپولیس از همه ما بزرگتر است و خیلی از بازیکنان بزرگ بوده‌اند و هستند که آرزو دارند بتوانند برای تیمی مثل پرسپولیس بازی کنند.

همینطور که جلو می‌رویم به ویژه در لیگ قهرمانان با افزایش توجه به پرسپولیس فشار کار روی شما بیشتر می‌شود، آیا به همین نسبت توانایی بالقوه دارید که بتوانید برتری خودتان را حفظ کنید یا پرسپولیس نزدیک نقطه اوج خود قرار دارد؟

آقای برانکو همیشه می‌گوید هیچ نقطه اوجی وجود ندارد. چون هر قدر جلو می‌رویم با افزایش تجربه، علم و تسلط بازیکنان می‌توان کیفیت بهتری ارائه کرد. من حدود 10 سال است که در سطح بالای فوتبال بازی می‌کنم ولی امسال که به پرسپولیس آمدم به خاطر کار و فشار بیشتر، توانایی‌های جدیدی را در خودم پیدا می‌کنم. همه ما اینطور هستیم. من فکر می‌کنم همچنان می‌توانیم بهتر از این باشیم. اصلا قرارمان همین است. برانکو این را از ما می‌خواهد. هنوز نقطه اوج پرسپولیس دیده نشده است.

در تیمی که فاصله از سایر تیم‌ها بهتر است، جزو بهترین‌ها هستی، هر هفته امتیازهای خوبی هم از کارشناسان می‌گیری، ولی به نظر تیم ملی و جام جهانی روسیه همچنان برای تو طلسم شده است؟

فکر می‌کنم هر چه بخواهم در این باره بگویم، تکراری می‌شود. در این باره زیاد از من می‌پرسند و از من کاری غیر از این بر نمی‌آید که در راستای وظیفه خودم در پرسپولیس بهترین عملکرد را داشته باشم. صحبت کردن فایده‌ای ندارد. باید بازی‌های خودم را انجام بدهم و باقی تصمیم سرمربی تیم ملی است که برنامه‌ها و افکار خودشان را دارند و من امیدوارم این شانس به من رو کند.