این مدافع ملی پوش و سی و شش ساله فوتبال ایران که رفته رفته به سال های پایانی فوتبال خود نزدیک می شود در بیش از یک دهه حضور در سطح اول فوتبال باشگاهی ایران با شش قهرمانی در لیگ برتر از بازیکنانی همچون محرم نویدکیا(سپاهان) هاشم بیک زاده(استقلال و سپاهان) با پنج قهرمانی و مهدی رحمتی (استقلال و سپاهان) با چهار قهرمانی سبقت گرفت تا نامش در کتاب تاریخ لیگ برتر جاودانه شود.به همین بهانه نگاهی انداختیم به قهرمانی های این بازیکن که بعید است به این زودی کسی بتواند رکورد او را بشکند.

 بعد از درخشش در ترکیب ملوان در تابستان 83 مورد توجه چند باشگاه لیگ برتری قرار گرفت و حتی تا آستانه امضا قرارداد با پرسپولیس هم پیش رفت اما علی پروین سرمربی وقت سرخپوشان که اعلام کرده سیدمحمدحسینی را می خواهد زیر بار امضای قرارداد با سیدجلال نرفت تا این بازیکن راهی سایپا تهران شود .در سومین سال حضور در سایپا این بازیکن فصل را با ورنر لورانت آلمانی آغاز و در ادامه با کنار رفتن این مربی زیر نظر علی دایی اولین قهرمانی خود در تاریخ لیگ برتر را جشن گرفت. در آن فصل سیدجلال در 28 بازی کامل برای نارنجی پوشان به میدان رفت و نقشی کلیدی در قهرمانی این تیم با شهریار ایفا کرد تا همین عملکرد زمینه استارت او با تیم ملی به عنوان بازیکن ثابت در جام ملت های آسیا 2007 را نیز بزند. 

 در تابستان 88 وقتی امیر قلعه نویی با سرو صدای زیاد از استقلال جدا و راهی اصفهان شد تا هدایت زردپوشان نصف جهان را در دست بگیرد سیدجلال حسینی به عنوان یکی از مدافعان سرشناس و ملی پوش فوتبال ایران در صدر فهرست های خرید تابستانی سپاهان قرار گرفت. خریدی که امیر قلعه نویی حساب خاصی روی او برای تقویت ساختار تدافعی باز کرد و اتفاقا سیدجلال ثابت کرد که ارزش آن همه تلاش را داشت. حسینی در آن فصل در کنار سایر مدافعان سپاهان همچون هادی عقیلی و محسن بنگر موفق شدند یکی از بهترین خطوط دفاعی لیگ را تشکیل و سپاهان را بعد از سال ها بار دیگر به عنوان قهرمانی ایران برسانند تا به این ترتیب سیدجلال حسینی دومین جام قهرمانی اش در لیگ برتر را بالای سر ببرد.  

 در دومین سال متوالی حضور در ترکیب سپاهان باز هم اوضاع بر وفق مراد این مدافع شمالی پیش رفت تا سومین قهرمانی او در لیگ برتر به ثبت برسد. سپاهان رویایی امیر قلعه نویی با اقتدار در لیگ برتر همین طور لیگ قهرمانان آسیا می تاخت و در این تاخت و تاز سیدجلال در قلب دفاع نقشی کلیدی و ارزشمند برای قلعه نویی و اصفهانی ها ایفا می کرد تا جایی که در آن سال یکی از مدعیان کسب عنوان بهترین مدافع لیگ نیز شد. حسینی که با اعتماد قلعه نویی در جام ملت های 2007 مالزی صاحب پیراهن ثابت تیم ملی شده بود در این دو فصل ثابت کرد که امیر بی جهت به توانایی های او اعتماد نکرده است.

 در سومین فصل از حضور در سپاهان که اتفاقا با سرو صدای زیادی هم عملی شد چون در نقل و انتقالات تابستان 90 که تیم اصفهانی با سونامی گسترده ای در از دست دادن ستاره هایش مواجه شد سیدجلال حسینی به عنوان یکی از معدود ستاره های باقی مانده در آخرین روزهای نقل و انتقالات قراردادش را تمدید کرد تا زیر نظر زلاتکو کرانچار به میدان برود. حسینی درست مثل دو فصل قبل این بار هم یکی از کلیدی ترین مهره های زردپوشان لقب گرفت تا برای سومین بار متوالی و چهارمین بار جام قهرمانی را بالای سر ببرد تا به این ترتیب صاحب رکوردی همچون سه قهرمانی متوالی نیز شود. 

 پنجمین قهرمانی: لیگ شانزدهم؛ فصل 96-95 با پرسپولیس 

 برای دومین بار فرصت بازگشت به پرسپولیس را به دست آورد تا در خط دفاع این تیم مددرسان برانکو شود، مردی که گفته می شد چندان به توانایی های سیدجلال اعتماد ندارد. این مدافع شمالی اما همان طور که در چند فصل قبل به خصوص در ترکیب نفتی های پایتخت مهره ای وزنه ای نشان داده بود با حضورش نظم خاصی به خط دفاع متزلزل سرخپوشان بخشید تا سرانجام انتظارات طرفداران برای رسیدن به جام قهرمانی به سر برسد تا در کنار این موفقیت پنجمین قهرمانی تاریخ لیگ برتر برای او ثبت تا در کنار بازیکنانی همچون محرم نویدکیا و هاشم بیک زاده عنوان پرافتخارترین بازیکن ایران را داشته باشد.

 در فصل جاری اما اوج هنرنمایی سیدجلال با پیراهن پرسپولیس رقم خورد، جایی که این بازیکن با حضور در اکثر هفته های لیگ باز هم کمک کرد تا برانکو با اتکا به قدرت تدافعی خود با خیالی آسوده تر مدعی اول قهرمانی باشد و در نهایت هم سه هفته زودتر جشن قهرمانی را برپا کند. شیرینی این قهرمانی از آن جهت بیشتر بود که باعث شد تا حسینی با شش قهرمانی در تاریخ لیگ برتر به تنهای پرافتخارترین بازیکن ایران لقب بگیرد تا نامش در کتاب لیگ جاودانه گردد. افتخاراتی که بعید به نظر می رسد به این زودی ها توسط بازیکن دیگری تکرار شود از همین رو مدافع شمالی و زاده انزلی حالا حالاها می تواند به این قهرمانی هایش فخر بفروشد.