اختصاصی پیروزی دیلی؛ اولین شکست فصل پرسپولیس مقابل پیکان در هفته ششم رقم خورد.در روزی که سرخ ها نشانی از آن تیم پرصلابت هفته های گذشته نداشتند روی تنها موقعیت حریف که از یک ضربه ایستگاهی در ابتدای مسابقه بدست آمد بازی را واگذار کردند. شاگردان برانکو 3 روز بعد از بازی سنگینی که مقابل تیم الاهلی در لیگ قهرمانان آسیا برگزار کرده بودند، در خانه پذیرای پیکان شدند و با ساق هایی که می شد آثار خستگی را در آنها دید قدم در میدانی گذاشتند که حریف، انگیزه ای جز بسته نگاه داشتن دروازه اش نداشت. تیم مجید جلالی برای گل نخوردن مقابل پرسپولیس قرار گرفت و برای رسیدن به این هدف با انجام یک بازی بسته و کاملا تدافعی همه راه های نفوذ سرخپوشان را بست. پیکان اگر از روی یک اتفاق صاحب ضربه ایستگاهی نمی شد و روی اشتباه دروازه بان پرسپولیس، به گل نمی رسید،هرگز قدرت موفق به بردن پرسپولیس نمی شد. همانطور که در جریان بازی شاهد آن بودیم،این تیم هیچ برنامه ای برای گل زنی به پرسپولیس نداشت و نتوانست جز یکبار دروازه پرسپولیس را با خطر مواجه کند.

مجید جلالی و تیمش خوش شانس بودند که زمانی مقابل پرسپولیس قرار گرفتند که این تیم در فرم خوبش قرار نداشت. علیرغم بازی نه چندان خوب بازیکنان سرخپوش، اما باز هم این پرسپولیس بود که تیم برتر میدان بود و چندین فرصت عالی گلزنی هم داشت که تیر دروازه و بی دقتی بازیکنان مانع از گلزنی این تیم شد. اگر از ضد فوتبال تیم جلالی بگذریم که 90 دقیقه روی اعصاب تماشاگران پرسپولیس بود باید گفت پرسپولیس هم در این بازی اشتباهاتی داشت که نقش زیادی در رقم خوردن نتیجه شکست برای این تیم داشت.

اولین اشکالی را که می توان به بازی پرسپولیس گرفت به ضعف این تیم در مقابل تیمهای دفاعی است.اگر به مهمترین شکست های پرسپولیس در چند فصل اخیر توجه کنیم، خواهیم دید مقابل تیم هایی بوده است که حریفان با شیوه دفاع مطلق مقابل این تیم قرار گرفته اند.نمونه آن بازی برگشت پرسپولیس و نفت در لیگ پانزدهم، یا بازی برگشت فصل گذشته با استقلال و همچنین تیم سیاه جامگان در فصل اخیر که با از دست رفتن 2 امتیاز بازی خانگی همراه بود. پرسپولیس نتوانسته برای شکست دادن تیم هایی که مقابل این تیم بسته بازی می کنند راهکار مناسبی را پیدا کند.البته در بازیهایی که از آنها اسم بردیم سرخپوشان نمایش بهتری نسبت به بازی با پیکان داشتند و موقعیت های گلی زیادی را هم خلق کردند اما در این دیدار، بازیکنان پرسپولیس موقعیت چندانی را برای مهاجمان ایجاد نکردند و خط هافبک خلاق پرسپولیس که نقطه قوت این تیم است،  بسیار کم فروغ بود و شاید بتوان یک علت آن را باید به مهره چینی کادرفنی ربط داد.

در این بازی ثابت شد که درباره نیمکت نشینی خریدهای جدید حق با برانکو بوده و اینکه سرمربی پرسپولیس کمتر دست به تغییر ترکیب تیمش نمی زند تصمیم درستی بوده است و برخی بازیکنان جدید برای هماهنگی با تیم نیاز به زمان داشته و باید به تدریج به ترکیب اصلی راه پیدا کنند. البته باید گفت شاید به طور مثال پستی که بازیکنی مانند منشا بازی می کرد می توانست تغییر کند و  او با توجه به اینکه بازیکنی است که روی سرعت و تکنیکش هنگام ضدحملات بسیار خطرناک است، در بازی بسته پیکان عملا شانسی برای گلزنی نداشت، چرا که دور از دروازه بازی می کرد و ناچار به جدال با بازیکنان حریف و گرفتن توپ از آنها بود.کاری که طارمی به خوبی توان انجام را دارد و در همه بازیها بیشتر از هر مهاجمی برای خود و سایر بازیکنان موقعیت خلق می کند. 

شاید اگر به جای همه سانترهای بی هدفی که در این بازی ارسال شد و توسط مدافعان بلند قامت پیکان دفع شد، پرسپولیس با استفاده از پاس های کوتاه و بازی روی زمین به دروازه حریف نزدیک می شد شانس بیشتری برای گلزنی داشت. با وجود همه  اشتباهات فنی ریزی که در بازی با پیکان وجود داشت همانطور که اشاره شد پرسپولیس علیرغم اینکه فوتبال همیشگی را به نمایش  نذاشت اما لایق این شکست نبود و این اتفاق می تواند تلنگری برای بازیکنان باشد که هیچ تیمی را دست کم نگیرند و تعریف و تمجیدها آن را گمراه نکند  و این تصور را برای آنها ایجاد کند که همه بازیها را از پیش برنده هستند.

برانکو بعد از بازی در کنفرانس خبری گفت که می دانست این بازی خطرناک است. چرا که مسابقه‌ای را که از پیش برده تلقی کنی و همه انتظار پیروزی از تیم را داشته باشند همین می‌شود. او قبل از بازی هم تاکید داشت که این بازی می تواند بحران زا باشد و در تلاش بود که شاگردانش را از فضای برد بزرگ مقابل الاهلی خارج کند و به بازیکنانش این هشدار را دهد که حریف را دست کم نگیرند.

 
شاید این شکست در بهترین زمان اتفاق افتاد؛ در روزهای ابتدایی لیگ و جایی که هنوز پرسپولیس برای رسیدن به هدف هایی که مشخص کرده راه درازی در پیش دارد که بسیار هم سخت و پیچیده است. پرسپولیس در یکماه آینده 4 بازی سنگین خواهد داشت. سرخپوشان در چند روز آینده باید با سپاهان بازی کنند و 4 روز بعد از این مسابقه باید برابر الهلال قرار بگیرند.برانکو 13 روز ملی پوشان خود را نخواهد داشت و دو روز قبل از بازی برابر استقلال خوزستان آنها را در اختیار خواهد گرفت و عملا شاید نتواند از آنها استفاده کند. در این شرایط همه امید کادرفنی به نیمکت نشینان تیم است و این روزهاست که بازیکنان ذخیره تیم باید بتوانند خود را نشان دهند. آنها باید بیشتر از یک بازیکن تعویضی تاثیرگذار باشند، چرا که آنها نفراتی هستند که شایستگی قرار گرفتن در ترکیب اصلی و رقابت با مهره های اصلی را دارا هستند. پرسپولیس به فاصله 5 روز از بازی با آبی های خوزستانی باید در بازی برگشت مقابل الهلال قرار بگیرد؛مسابقه سختی که نتیجه آن می تواند پرسپولیس را یک پای فینال لیگ قهرمانان آسیا کند.

شیوا دورانگر