عملکرد تیم ملی را در جام جهانی 2018 چطور دیدید؟

برای دفاع مقابل هر سه حریفمان وارد جام جهانی  شویم و با این ذهنیت وارد مسابقات شدیم. برنامه اینطور بود که م می‌خواستیم مقابل پرتغال، اسپانیا و مراکش بازنده نباشیم.  مقابل مراکش، یک دفاع فشرده کردیم. مقابل اسپانیا 100 درصد دفاعی بود و به قول رسانه‌های اسپانیا و ... با سیستم 8-2-0 بازی کردیم.  مقابل پرتغال هم این وضعیت را داشتیم. هر سه بازی برای ما فرقی نداشت. مقابل مراکش کارمان را دفاعی شروع کردیم  و فقط چشم ب ضد حملات داشتیم در این سه مسابقه فقط 20 دقیقه مقابل اسپانیا،  20 دقیقه مقابل پرتغال و دقایقی مقابل مراکش بازی کردیم. بعد از بردن مراکش که صدر جدول را گرفته بودیم در دو دیدار بعدی اصلا برای ما مهم نبود که صدر جدول هستیم یا در انتهای جدول قرار داریم. تاکتیک‌مان فقط دفاع مطلق بود. برای صعود به روسیه نرفتیم بلکه می‌خواستیم با عملکردی آبرومندانه کمتر گل بخوریم. در این بین نباید از زحمات بازیکنان غافل شد. آنها خوب دویدند و تلاش کردند. این اتفاق باید هم می‌افتد. من معتقدم بازیکنی که لباس تیم ملی را به تن می‌کند باید سرش را برای آن پیراهن بدهد. دوباره تکرار می‌کنم در کل 20 دقیقه مقثابل پرتغال، 20 دقیقه مقابل اسپانیا و چند دقیقه هم مقابل مراکش فوتبال بازی کردیم.

به نظر شما بهترین دستاورد تیم ملی چه بوده است؟

نظر شخصی خودم را می‌گویم. به شخصه معتقدم که اتفاق خاصی برای فوتبال ایران در روسیه رخ نداد.  قبلا هم به جام جهانی رفته بودیم حذف شدیم و این بار هم که رفتیم حذف شدیم. تفاوت این بار این بود که خیلی خوب دفاع کردیم.

اما این بار ما در گروه مرگ قرار داشتیم؟

درست است گروه سختی بود اما بازهم نظر شخصی‌ام را می‌گویم که این تیم ملی فرصت را داشت تا این پرتغال را شکست دهد. شانس پیروزی مقابل پرتغال را داشتیم. من گفت‌وگویی را با رادیو داشتم و در آن اعلام کردم تیم ملی فقط دفاع می‌کند. گزارشگر رادیویی به شکل انتقادی از من پرسید آیا دوست دارید که تیم ملی حمله کند و مثل عربستان پنج گل دریافت کند. تفکرات ما فعلا در همین حد است. شما در همین گروه به عملکرد مراکش توجه کنید.  مقابل اسپانیا و پرتغال فوتبال بازی کردند. اسپانیا در واقع به مراکش باخته بود و بازور فوتبال بازی کرد. همین مراکش 70 دقیقه تیم ملی پرتغال را تحت فشار قرار داد. من نظرم را می‌گویم در این جام جهانی چیزی عاید فوتبال ایران نشد.

برخلاف نظر شما مردم با حضور در خیابان‌ها از عملکرد تیم ملی ابراز رضایت کردند؟

یک واقعیت را باید بگویم مردم تحت تاثیر گزارشگران، برنامه‌های تلوزیونی و حماسه‌سازی رسانه‌ها هستند. دوست دارم یک نکته را بگویم تا عده‌ای که آسیب شناس اجتماعی هستند این مورد را بررسی کنند. ما مراکش را بردیم و مردم به خیابان ریختند. به اسپانیا باختیم مردم به خیابان‌ها ریختند با پرتغال هم مساوی کردیم و مردم به خیابان ریختند. این یعنی چه؟ غیر از این است که این همه هیاهو و هیجان ساختن عامل رخ دادن این اتفاق بود. خودمان را فریب ندهیم. در این جام جهانی عربستان بازی اول 5 گل خورد حذف شد. کره جنوبی باخت و حذف شد. استرالیا هم باخت و حذف شد. ما هم مثل آنها حذف شدیم. باید زمانی جشن بگیریم که به جمع 16 تیم پایانی صعود کرده باشیم. الان 16 تیم صعود کننده را می‌بینند نه هیاجانات و هیاهوی ساختگی. یک واقعیت را بگویم این روزها مردم ما به شدت تحت فشار مشکلات اقتصادی و اجتماعی هستند و با هیاهو و هیجانات کاذبی که ساخته می‌شود به کوچه و خیابان می‌ریزند تا بلکه دو ساعتی به بهانه فوتبال خوش باشند. در غیر اینصورت دلیلی وجود ندارد که برای مساوی و باخت هم جشن بگیریم.

قبل از جام جهانی دو دیدگاه وجود داشت که دیدگاه اول کیفیت لیگ ایران را تائید می‌کرد و دیدگاه دوم تائید عملکرد لژیونرها در خارج از کشور بود. عملکرد بازیکنان لیگ در روسیه چطور بود؟

به نظر من در این دوره از مسابقات جام جهانی بازیکنان داخلی ما بهترین بازیکنان تیم ملی بودند. در بازی اول تیم ملی مقابل مراکش در ورزشگاه بودم. به جرات می‌گویم بهترین بازیکن داخل زمین امید ابراهیمی بود. بازیکنی  که تا به حال پایش را خارج از ایران نگذاشته است. او محصول باشگاه استقلال و همین لیگ ما است. عملکرد او فوق العاده بود.  قبل از شروع جام ما احساس می‌کردیم بار تیم ملی به دوش لژیونرهایی چون جهانبخش، سردار آزمون و ... خواهد بود. در حالیکه بازیکنان داخلی ما مثل همین امید ابراهیمی، وحید امیری، علیرضا بیرانوند و سید مجید حسینی عملکرد خوبی داشتند. اصلا در تیم‌های ملی مختلف جهان در چنین شرایطی بحث بازیکنان داخلی و خارجی وجود ندارد. بیان چنین مسائلی هیچ وقت نمی‌تواند برای تیم ملی خوب باشد. هر کسی که لباس تیم ملی را به تن می‌کند باید سرباز تیم ملی باشد.کی‌روش اعلام کرده بازیکنان لیگ ایران آماده نیستند اما در دیدار مقابل اسپانیا، مراکش و پرتغال شاهد بودیم بیشترین دوندگی را بازیکنان لیگ انجام دادند. یک نکته دیگر اینکه کریم انصاری‌فرد، رامین رضائیان و ... از کدام لیگ لژیونر شدند. این بازیکنان با عملکردشان در ایران لژیونر شدند.

با مصاحبه کی‌روش باز هم اختلاف او با برانکو و حتی شفر علنی شد. این اختلاف برای فوتبال ایران چه سرانجامی دارد؟

باید بگویم برانکو خیلی آدم خوش شانسی است. چون شانس آورد تیم ملی به مرحله بعد صعود نکرد. در غیر اینصورت اگر تیم ملی به جمع 16 تیم پایانی جام جهانی می‌رسید کی‌روش از روسیه به دولت ایران حکم به بریدن سر برانکو می‌داد و به محض ورود هم خودش حکم را اعلام می‌کرد. یعنی برانکو را به دار می‌آویخت. ما الان حذف شدیم. تاکید می‌کنم ما حذف شدیم و به فینال جام حذفی نرفتیم. وقتی با حذف این حکم‌ها را می‌دهیم اگر صعود می‌کردیم و به جمع 8 تیم می‌رسیدیم چه اتفاقی می‌افتاد. یک مورد را باید صادقانه بگویم. تیم 2006 برانکو در جام جهانی هم اوت شد اما چون آن زمان گزارشگران،‌ مفسران و ... به مردم هیجان نمی‌دادند و اینطور جو سازی نمی‌کردند از حذف تیم برانکو قهرمان ساخته نشد اما حالا عده‌ای به تیم ملی هیجان می‌دهند و مردم هم به نوعی شاید فریب آنها را بخورند. پس برانکو آدم خوش شانسی است.

وقتی کی‌روش می‌گوید مربی‌ای نیست که پسرش را همکارش کند یعنی او با شفر هم تقابل دارد؟

بله یک واقعیت پشت پرده این روزها در فوتبال وجود دارد. امپراطوری کی‌روش با عملکرد برانکو و شفر لرزان شده است. برانکو از زمانی که به پرسپولیس آمده دو قهرمانی مقتدرانه کسب کرده و پرسپولیس را به جمع چهار تیم آسیایی برده و شفر هم در فصل گذشته نتیجه خوبی گرفت. این دو مربی تخت امپراطوری کی‌روش را لرزان کردند. او مشکلی با مربیان داخلی ندارد چرا که آنها خطری برای کی‌روش نیستند. ما مربیان داخلی خودمان،‌خودمان را می‌زنیم اگر خودمان هم این کار را نکنیم رسانه‌ها مربیان داخلی را می‌زنند. داستان شفر و برانکو متفاوت است. تنها دشمنان و آلترناتیو فعلی همین دو نفر هستند. یک جنگ وجود دارد که من را به جنگ پرتغالی‌ها، آلمانی‌ها و کروات‌ها تشبیه می‌کنم. این مسئله به ما هم ربطی ندارد.

انتظار داشتی در پایان جام جهانی کی‌روش این مصاحبه تند را علیه برانکو انجام دهد؟

یک چیز را در مورد کی‌روش به خوبی می‌دانم او بی دلیل اقدامی نمی‌کند. الان واقعا نمی‌دانم علت به راه انداختن این جنگ از سوی کی‌روش چه بوده است. نیازی نبود در این وضعیت دعوایی راه بیفتد ولی باید صبر کرد و هدف کی‌روش از به راه افتادن این جنگ را دید.

تا جام ملت‌های آسیا زمان زیادی باقی نمانده است و خیلی‌ها معتقد هستند که کی‌روش باید برای قهرمانی در آسیا در ایران بماند؟

مگر پایان عملکردمان در جام جهانی 2014 را فراموش کردید. بعد از آن جام هم گفتند او باید بماند تا قهرمان آسیا شویم. در جام ملت‌های استرالیا مگر قرار نبود قهرمان شویم؟ مگر قهرمان شدیم؟ به جمع چهار تیم هم نرسیدیم. قسم می‌خورم در جام ملت‌ها با دفاع نمی‌توان قهرمان شد.

اما بازیکنان دوست دارند کی‌روش بماند؟

جالب است مگر بازیکن باید تصمیم بگیرد چه کسی بماند؟ اگر بازیکن تیم ملی تصمیم گیرنده باشد که چه کسی سرمربی باشد باید فاتحه فوتبال را خواند. حرف من این است با مصاحبه کی‌روش شک نکنید جبهه استقلال و پرسپولیس علیه او تشدید خواهد شد. باز هم تکرار می‌کنم کی‌روش بی دلیل کاری را انجام نمی‌دهد. او تمام ریز و بم فوتبال ما را شناخته و حتی مصاحبه‌ روز گذشته او نیز داستانی در پشت پرده دارد. حالا او علیه شفر و برانکو صحبت کرده و آنها هم پاسخ می‌دهند این بدبختی فوتبال ما است که دو دستگی دست از سر آن بر نمی‌دارد. مگر این اختلافات به رحمتی، غفوری، عقیلی و سید جلال حسینی لطمه نزد. سید جلال بزرگترین قربانی همین اختلافات شد.