به گزارش پیروزی‌دیلی، حمید علیدوستی  به بهانه دربی 84 مصاحبه‌ای کرده است. مهاجم اسبق تیم‌های هما و تیم ملی و سرمربی سابق تیم ملی نوجوانان که همواره جزء مردان  اخلاق‌گرای فوتبال ما بوده است.

 

طبیعتا این فرصت پیش می آمد چون بازی های ما یکی دو روز پیش از دربی برگزار می شد. من فکر کنم یکی دو باری برای تماشای بازی به استادیوم آزادی رفتم اما بیشتر جدال این دو تیم را از تلویزیون تماشا کردم. 

همین طور هست. استقلال به من پیشنهاد رسمی داد اما در هما ماندم. به این دلیل که در دوران ما فوتبال آماتور بود و رفاقت های ما بازیکنان به گونه ای بود که بیشتر دوست داشیم در کنار هم باشیم تا یکدیگر را ترک کنیم. گویی تعهد داشتیم که برای یک تیم بازی کنیم.  

نه این طور نیست. من نه استقلالی ام و نه پرسپولیسی. هر دو تیم برایم عزیز هستند. زمانی که در اردوی تیم ملی بودم با بازیکنان این دو تیم رفاقت داشتم و من جزء معدود بازیکنانی بودم که بازیکن این دو تیم نبودم اما به تیم ملی دعوت می شدم. 

*خیلی جالب است که دربی مهمترین بازی و حساس ترین بازی لیگ برتر یک کشور است. آیا در دورانی که بازی می کردید شده بود که بازی دیگری به اندازه دربی مهم شود؟ 

خب این شرایط و حساسیت در همه کشورها وجود داشته. مثلا زمانی که من در آلمان بازی می کردم طبیعی بود همه نگاه ها به مونیخ وتیم بایرن باشد اما زمانی که شالکه و دورتموند بازی داشتند شرایط خیلی عجیب و غریبی بود.

خب جدال تیم های پرطرفدار جدال خاص و ویژه ای است به این خاطر که برای تماشای این بازی علاقمندان زیادی به استادیوم می آیند و در مورد این بازی حرف می زنند. استقلال و پرسپولیس از سال ها پیش و آن زمان که استقلال تاج نام داشت برگزار کننده دیدارهای حساسی بودند به این خاطر که طرفداران زیادی داشتند و امروز می شود گفت جدال این دو تیم به صورت یک سنت درآمده و جزء رسوم شده مثل عید نوروز.

*خیلی ها می گویند ضیافت شام قبل از بازی به رقابت دو تیم در زمین ضربه می زند! 

خب در فوتبال مسئولان از هر ترفندی برای اخلاق مداری و نهادینه کردن اخلاق در مسابقه بهره می برند. همان طور که می دانید این بازی را خیل عظیمی از جمعیت کشور نگاه می کنند و تاثیری که بر جوانان می گذارد بی بدیل است و طبیعی است دغدغه هایی در این زمینه وجود داشته باشد. طبیعتا فدراسیون فوتبال مشکلی با این ندارد که دو تیم در زمین با نهایت توان زیباترین بازی خود را به نمایش بگذارند و این مورد استقبال هر ببینده ای قرار خواهد گرفت. نکته آزار دهنده تنها این است که رقابت بهانه ای شود برای اینکه  اخلاق زیر پا گذاشته شود در حالی که هدف ورزش و فوتبال رقابت در سایه اخلاق مداری است. 

من فکر کنم ضیافت شام به این بهانه ترتیب داده شده که به بازیکنان یادآور شود که اصل رفاقت است و بعد رقابت. 

 

واقعیت این است که دربی قابل پیش بینی نیست. اصلا جذابیت فوتبال به این است که قابل پیش بینی نیست. در خیلی از موارد این طور بوده تیمی که شرایط فنی بهتری داشته در میدان مسابقه نتیجه ای بر خلاف تصور به دست آورده است. طبیعتا تیمی پیروز است که از نظر روحی و روانی شرایط بهتری داشته باشد  و بتواند بر حساسیت های بازی غلبه کند. در دربی مهمتر از پیروزی ارایه یک بازی خوب و تماشاگر پسند است. نتیجه هر چه که باشد چه خوب و چه بد در آتی قابل تغییر است و چیزی که تحسین می شود بازی خوب در سایه رعایت اخلاق است.