تیم‌های فجرسپاسی و برق شیراز همیشه در سازندگی حرف اول را می‌زدند ولی عدم حضورشان در لیگ برتر باعث شده دیگر خبری از بازیکنان شیرازی نباشد. در این راستا گفت‌وگوی «گل» با غلامحسین پیروانی را بخوانید که یک زمانی در سازندگی حرف اول را می‌زد.

آقای پیروانی، چرا فجرسپاسی هفته‌های آخر کم آورد و سهمیه نگرفت؟

متاسفانه بازی با مس کرمان کار خراب شد و باخت مقابل این تیم همه‌چیز را به اما و اگر کشاند. اگر فجرسپاسی مقابل مس کرمان پیروز می‌شد، به نساجی هم می‌باخت به لیگ برتر صعود می‌کرد. شکست مقابل مس کرمان همه‌چیز را خراب کرد و دیدید که با همان یک شکست فجر لیگ برتر را از دست داد.

برق چرا اینطور شد؟

مقصر اصلی برق مدیریتش بود که تیم دوم جدولی بود ولی حدود شش، هفت بازیکنش را فروخت و باعث شد از صدر جدول فاصله بگیرد. اگر این تیم مشکل مالی پیدا نمی‌کرد، می‌توانست سهمیه بگیرد.

خود شما چرا کار مربیگری یا مدیریت نمی‌کنید؟چون شما کارنامه خوبی در فوتبال شیراز دارید؟

آخرین باری که من مربیگری کردم به من توهین شد و اخلاقم طوری نیست که به هر قیمتی بسازم و کار کنم. قرار نیست به هر قیمتی پول در بیاورم. من عاشق فوتبال هستم ولی به هر قیمتی کار نخواهم کرد.

ظاهرا از روزی که شما از فوتبال شیراز رفتید خیر و برکت هم رفت!

«نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود / مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد»، من دینم را به فوتبال شیراز ادا کردم و هم قهرمان جام حذفی شدیم و هم بهترین تیم شهرستانی که با کمترین امکانات بود. من در فجرسپاسی بازیکنان بزرگی را تحویل فوتبال دادم. از مهدی رحمتی گرفته تا سوشا مکانی، حسین آشنا، سیاوش اکبرپور، مهرزاد معدنچی، علی علیزاده، امید روانخواه، سید داوود سیدعباسی، محمد ایرانپوریان، سیامک کوهنورد، شهرام گودرزی، مهدی رجب‌زاده و خیلی از بازیکنان دیگر که از همین فجر سپاسی و برق شیراز به فوتبال معرفی شدند. حتی داریوش شجاعیان که متاسفانه اخیرا مصدوم شد و ناراحتم کرد. در هر حال ما کارمان را در فوتبال انجام دادیم و سال آخر هم جوابش را دادند!

چطور؟

تیمی که من گرفتم انتهای جدول بود و داشت سقوط می‌کرد اما با بی‌پولی توانستم با 38 امتیاز در دسته اول حفظ کنم. الان هم از 150 میلیون طلبم پس از گذشت سه سال 50 میلیون را بخشیدم و 60 میلیون گرفتم اما 40 میلیون طلب دارم که مشخص نیست، چه روزی بدهند. وقتی این رفتارها را می‌کنند چه انتظاری از بازگشت به فوتبال را دارید.

پس الان چکار می‌کنید؟

مدرسه فوتبال دارم و مشغول این کار هستم. از کارم راضی‌ام و از همین مدرسه فوتبال بازیکنانی مثل سروش رفیعی را به فوتبال معرفی کردیم که در آینده نفرات دیگری را هم معرفی خواهیم کرد.

شاغلام، می‌خواهیم یک سوالی بپرسیم که کمی ناراحت‌کننده است. اخیرا اتهامی را به برادرتان‌ (افشین پیروانی) زده‌اند که کسی باورش نمی‌‌شود! آیا نظری در این مورد دارید؟

صد البته ناراحت هستم. بینی و بین‌ا... این حرفی که می‌زنم واقعیت دارد. من هر موقع زنگ زدم به داداشم گفتم برای فلانی می‌خواهم جهیزیه تهیه کنم بدون کوچک‌ترین حرفی پول می‌فرستد و کار خیر انجام می‌دهد. بارها اتفاق افتاده که دست این و آن را گرفته و در سال کلی جهیزیه می‌خرد حال بیاید این کار را کند؟! دوربین خدا همه‌چیز را می بیند و همه می‌دانند موضوع از کجا آب می‌خورد. قطعا کسانی که این بحث را به راه انداخته‌اند جوابش را خواهند گرفت. خدا دارد به همه درس می‌دهد و خواهید دید که در آینده چه اتفاقی رخ خواهد داد.

وضع مالی برادرتان خیلی هم بد نیست که بخواهد پاداش تیم‌ملی را به بازیکنان ندهد.

گفتن این حرف شاید درست نباشد ولی بگذارید برای آنهایی که چنین بحثی را به راه انداخته‌اند، بگویم یک باغ داداشم میلیاردها تومان ارزش دارد حال بیاید به خاطر 200 میلیون تومان خلاف کند؟ این اصلا باور کردنی است؟ چرا باید چنین چیزی را مطرح کنند؟ واقعا نمی‌دانم چه بگویم.‌ »گیرم که خلق را به طریقی فریفتی با دست انتقام طبیعت چه می‌کنی» خدا جای حق نشسته و عرض کردم که دوربینش همه‌چیز را می‌بیند.

شما با خود برادرتان صحبتی نداشتید؟

تماس داشتم ولی قرار نیست حرف خاصی بزنم من به داداشم از چشمانم هم بیشتر اعتماد دارم و هر کسی هر چیزی می‌خواهد بگوید.