* بسیار خوب بود، سعی کردم از تمامی فرصت ها استفاده کنم تا کارهایم را سر و سامان بدهم.

 * بله، من یکی زنده ام به کار و تلاش. اصلا نمی توانم بطالت و بیکاری را تحمل کنم. گاهی اوقات که سرگرم کارهایم هستم به این فکر می کنم بسیاری از پیشکسوتان ارزنده ما چطور به درد بیکاری مبتلا شده اند و کسی هم از آنها سراغی نمی گیرد. 

 * سال درد و رنج مردم، سال زلزله، سال حوادث ناگوار ، سال بی پولی، سال مشکلات شدید اقتصادی. خدا همه ما را عاقبت به خیر کند. 

 - آنچه بر فوتبال ایران گذشت را توصیف کنید؟ 

 * سال، سالِ پرسپولیس بود. سال قهرمانی و اقتدار، حداقل برای پرسپولیسی ها سال بسیار خوبی بود. امیدوارم تیم ملی فوتبال ایران هم در سال 97 بتواند در جام جهانی 2018 موفق باشد. 

 * یک سنت باستانی، یک سنت بسیار زیبا و غیر قابل جایگزین. فرصتی برای دیدار با کسانی که ارتباط نزدیکی با آنها داریم. عید نوروز ما در دنیا بی نظیر است. هم خودش و هم آیینش. عید سنت ها و آیین هایی دارد که بسیار دوست داشتنی هستند.

 * ای بابا... ببینید چقدر اوضاع خراب است که حتی ما هم در این فوتبال استخوان خرد کردیم باید بیرون باشیم. البته یکی به تلاش وانگیزه افراد بستگی دارد و یکی هم به روابطی که دارد. نمیدانم، شاید من تلاش کافی را تا امروز برای سرمربی شدن نداشته ام. البته از این وضعیتی هم که الان دارم ناراحت و ناراضی نیستم. 

 * هر بازیکنی ویژگی های خودش را دارد، اما مشکل اصلی این است که چندان به پرورش یک مهاجم خوب و گلزن اهمیتی نمی دهیم. البته الان گلزنانی مثل طارمی و علیپور در چند سال اخیر خوب درخشیده اند و نشان داده اند حداقل پرسپولیس جایی برای پرورش گلزن هاست. 

 * هر دو تیم مقتدر بودند و زیبا بازی می کردند. زمانی رسیده بود که همه ما پیشکسوتان دیگر رغبتی برای دنبال کردن بازی های پرسپولیس نداشتیم اما دست برانکو درد نکند که تیم ما را متحول کرد و چیز جدیدی ساخت. اکنون از تماشای بازی های پرسپولیس لذت می برم. واقعا این تیم به من روحیه می دهد، وقتی بازی های این تیم را نگاه می کنم و وقتی درخشش بازیکنان این تیم و گل های علیپور را می بینم یاد تیم خودمان و یاد جوانی های خودم می افتم. 

 * 153گل در بازی های رسمی برای پرسپولیس زدم، اما اگر بخواهم گل های زده در بازی های غیررسمی و تدارکاتی و تورنمنت ها را اضافه کنم بیش از 200 گل می شود. من فقط در لیگ 73 بیست تا زدم و آقای گل شدم. از خودم تعریف نمی کنم، اما چشم بسته راه دروازه را پیدا می کردم. 

 * دوست دارم اما می دانم شاید این اتفاق هرگز نیفتد. اما هر جایی باشم برای تیم محبوبم که جوانی و زندگی ام را رویش گذاشتم آرزوی موفقیت می کنم.