به گزارش پیروزی دیلی؛می‌توانیم خوشبینانه فرض کنیم که تمرکز زیاد بر روی موضوع رمالی در فوتبال و همزمانی آن با انتقادات شدید علی کریمی از فساد مدیران اتفاقی است. برنامه نود صحبت درباره موضوعی در فوتبال ایران را باز کرد که بررسی آن لازم و ضروری است اما موضوع اصلی فساد در فوتبال نیست. مدیران فدراسیون از مطرح شدن موضوع رمالی در فوتبال استقبال کرده‌‌اند تا با آن بتوانند موضوعات اصلی‌تر را تحت‌الشعاع قرار دهند.

چرا می‌گوییم رمالی و جادوگری موضوع اصلی فساد در فوتبال ایران نیست؟ مدیر یا مربی تیمی به این موضوع اعتقاد دارند که می‌توان از طریق روش‌های خاص که به نام رمالی معروف شده به نتیجه برسند. در این شرایط مرجع برخوردکننده با این قضیه چه نهادی خواهد بود؟ اصلا کسی اجازه برخورد با این موضوع را دارد؟ اگر اعتقاد بر این است که این روش‌ها خرافه بوده و در فوتبال کارساز نیست دیگر برخورد با آن از طریق محروم کردن فلان مدیر و مربی منطقی است؟ اگر برخورد می‌کنیم یعنی اعتقاد داریم که این روش‌ها کارساز است!

راه مبارزه با ترویج خرافه‌گری در فوتبال این نیست که کمیته اخلاق چند نفر را محروم کند. راه مبارزه با این موضوع باید منطبق بر اندیشه و فکر باشد. باید بر روی ذهنیت افراد جامعه کار کرد. نمی‌توان در جامعه‌ای که اعتقاد به این روش‌های سحرآمیز فوران می‌کند، با محروم کردن مدیر فلان باشگاه مردم را از آنچه بدان اعتقاد دارند برحذر داشت. مدیری در یک باشگاه خصوصی دوست داشته پولی را خرج یک رمال کند تا تیمش نتیجه بگیرد. نقش فدراسیون در این میان چیست؟ چرا باید مدیری که با پول شخصی خود به کارهای سحرآمیز رو آورده را فاسد معرفی کرد؟ غیر از این است که همان مرجع برخورد کننده به سحر و جادو اعتقاد دارد؟ که اگر نداشت این چنین از این امور در فوتبال نمی‌هراسید. اگر این امور خرافه است تنها می‌توان با کار منطقی و فکری خرافه بودن آن را نشان داد، چون یک مسئله شخصی و اعتقادی است.

فساد اصلی در فوتبال ایران جایی فراتر از رمالی و جادوگری است. اعتقاد به رمالی ناشی از فساد اندیشه در جامعه‌ای است که تلاش کردن برای رسیدن به هدف در آن چندان محلی از اعراب ندارد‌. چرا که دویدن بیشتر به معنی موفقیت بیشتر در این جامعه نیست. فساد اصلی جایی است که مدیران مختلف با رانت‌های ویژه اقتصادی منفعت‌های کلان برده و می‌برند. فساد در جایی است که در فوتبال با گردش مالی پانصد میلیارد در سال، هنوز تیم ملی‌اش یک زمین چمن استاندارد برای تمرین ندارد. مدیران بر روی فساد فکری افراد همین جامعه حساب باز کرده‌اند تا نگاه‌ها را از روی خود بردارند.