به گزارش  پیروزی‌دیلی، درخشش رضا قوچان نژاد در فصل قبل و به ثمر رساندن 20 گل برای هیرنفین، همه را امیدوار به احیای مهاجمی کرد که در تیم ملی جایگاه خود را از دست داده بود. جایگاهی که توسط سردار آزمون تصاحب شد تا قوچان‌نژاد تلاش برای باز پس گیری‌اش را آغاز کند. حضور در کورس آقای گلی لیگ هلند، گوچی را به ترکیب تیم ملی نزدیک کرد اما کی روش جایگاه اصلی را به صورت مداوم در اختیار این مهاجم چارچوب شناس قرار نداد.

آغاز فصل جدید، یعنی 2018-2017 می‌توانست برای قوچان نژاد یک فصل متفاوت باشد. متفاوت از این جهت که به روند موفقیتش در هیرنفین ادامه بدهد و دوباره به مهاجم اصلی تیم ملی تبدیل شود. اما این اتفاق رخ نداد. هر چند گوچی در هفته‌های ابتدایی دو گل برای هیرنفین به ثمر رساند اما خیلی زود دوران افول او آغاز شد. نه گلی به ثمر رساند و نه تاثیری در گل‌های به ثمر رسیده هیرنفین داشت. دیگر نامی از قوچان‌نژاد میان بهترین گلزن‌های اردی‌ویژه مشاهده نشد تا امروز که او روی نیمکت می‌نشیند و کمتر فرصت بازی به دست می‌آورد.

آمار قوچان‌نژاد در هفته‌های اخیر همه را ناامید کرده. ناامید از درخشش دوباره مهاجمی زهردار که گلزنی در ذاتش است. یورگن استرپل، سرمربی هیرنفین هم همین نظر را دارد. او که اعتقاد فراوانی به سبک بازی قوچان‌نژاد داشت، حالا فرصت اندکی در اختیار گوچی می‌گذارد و همین سبب شده تا مهاجم تیم ملی ایران توفیقی در باز کردن دروازه حریفان به دست نیاورد.

هفته سیزدهم و بازی مقابل زوله، آخرین حضور ثابت قوچان نژاد در ترکیب هیرنفین بود. او از ابتدا به زمین رفت اما مثل هفته‌های قبل‌تر گلی به ثمر نرساند تا استرپل تصمیم نهایی را در موردش بگیرد و به نیمکت تبعیدش کند. تصمیم استرپل، استفاده از هنک ورمان در نوک خط حمله بود. مهاجمی با 2 متر قد که پیشتر و با توجه به درخشش قوچان نژاد کمتر فرصت حضور در زمین را پیدا می‌کرد.

هفته چهاردهم و بازی مقابل رودا، قوچان نژاد برای نخستین بار در دو فصل اخیر روی نیمکت نشست. هیرنفین بازی را باخت اما ورمان در دقیقه 60 زننده تک گل این تیم بود. قوچان نژاد هم 90 دقیقه روی نیمکت نشست و فرصت عرض اندام به دست نیاورد.

در هفته پانزدهم باز هم قوچان‌نژاد روی نیمکت نشست، آن هم در تمام 90 دقیقه بازی. هیرنفین مقابل ونلو به تساوی 2 بر 2 رسید. باز هم این هنک ورمان 24 ساله بود که در دقیقه 49 موفق شد یکی از گل‌های هیرنفین را به ثمر برساند.

هفته شانزدهم باز هم ورمان در ترکیب اصلی قرار گرفت تا مزد گلزنی در 2 بازی اخیر هیرنفین را بگیرد. او در روزی که هیرنفین مقابل فاینورد به تساوی یک بر یک رضایت داد تک گل این تیم را در دقیقه 43 وارد دروازه حریف کرد. البته قوچان نژاد بر خلاف 2 بازی قبل، با تصمیم استرپل به زمین رفت و در دقیقه 69 جانشین ورمان شد اما نتوانست تاثیری روی نتیجه بگذارد.

آخرین بازی هیرنفین نیز مقابل بردا برگزار شد. صندلی گوچی روی نیمکت رزرو شده بود. او دوباره بازی ورمان را در ترکیب ثابت تماشا کرد، هر چند این مهاجم هلندی موفق نشد برای چهارمین هفته متوالی برای هیرنفین گل بزند. سهم گوچی هم از این بازی، حضور در زمین، آن هم به مدت یک دقیقه و در وقت‌های تلف شده بود. هیرنفین هم این بازی را با نتیجه یک بر صفر برد تا به وضعیت خود در جدول رده‌‌بندی سر و سامانی بدهد.

30 دقیقه بازی در 4 هفته اخیر لیگ هلند، آماری ضعیف و نا امیدکننده برای قوچان نژاد است. آماری که می‌تواند گوچی را از ترکیب ثابت تیم ملی دورتر کند و او را از حضور در دومین جام جهانی محروم. بخصوص که این روزها تمام رقبای او در آمادگی کامل قرار دارند. از کاوه رضایی و کریم انصاری فرد گرفته که در لیگ‌های بلژیک و یونان مدعی تصاحب کفش طلا هستند تا سردار آزمون که بالاخره پایش به گلزنی در لیگ روسیه باز شده است.

با ادامه همین روند، به نظر می‌رسد فصل جدایی قوچان‌نژاد از هیرنفین فرا رسیده. او در فصل منتهی به جام جهانی نیاز به بازی‌های بیشتر در سطح باشگاهی دارد و همین مساله می‌تواند بهانه‌ای برای فسخ قرارداد او با هیرنفین و حضور گوچی در تیم جدید باشد. اتفاقی که شاید او را از بحران فعلی و نیمکت نشینی در هیرنفین نجات بدهد.