به گزارش پیروزی‌دیلی، یکی از دلایل ایجاد قانون در کشورها و استفاده از آن برای جلوگیری از هرج و مرج همین است. اینکه اگر کسی خواست حقی را برای خود قائل شده و از دیگران برای رسیدن به اهدافش استفاده کند ملزم به دادن حق و حقوق دیگران شود. دوران برده‌داری و سوءاستفاده از مردم گذشته و قانون این اجازه را به کسی نمی‌دهد که هرکاری خواستیم انجام بدهیم. البته در فوتبال هم این قوانین با رأی حداکثری همه اعضای فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) تصویب شده و همه ملزم به اجرا و انجام دستوراتش هستند. در بحث اولتیماتومی که ‌ای‌اف‌سی به باشگاه‌های ما داد هم این موضوع کاملاً صدق می‌کند. اگر امروز ‌ای‌اف‌سی به 4 باشگاه ما سختگیری کرد باید این را در رعایت نشدن قوانین درست فوتبالی در کشور جویا شد. اینکه چرا باشگاه‌ها این حق را برای خود قائل می‌شوند که از بازیکنان یا مربیان مورد نظرشان استفاده کنند ولی این حق را برای بازیکنان و مربیانی که برای‌شان کار کردند قائل نیستند که در ازای کارشان پول دریافت کنند! وقتی این حجم از ناعدالتی به وجود بیاید به وضوح می‌توان دریافت که قانون درست اجرا نمی‌شود. وقتی قانون در فوتبال ما اجرا نشد این مشکلات به وجود آمد. در ابتدای فصول نقل و انتقالات شاهدیم که سازمان لیگ با انتشار اطلاعیه و صدور بیانیه از باشگاه‌ها می‌خواهد مطالبات بازیکنان و مربیان‌شان را بدهند و اولتیماتوم می‌دهد که باید پول‌ها تسویه شوند اما هر بار در روزهای آخر این احکام به ظاهر جدی و به نظر قاطعانه می‌شکنند و در نهایت بار دیگر حجم زیادی از بدهی‌های قبلی به بدهی‌های جدید اضافه شده و فقط در این میان جماعت فوتبالیست و مربی هستند که ضرر می‌کنند!‌ ای‌اف‌سی به درستی به کشورهای عضوش تأکید کرده که این مطالبات را تسویه کنند چون در غیر اینصورت باشگاه‌ها تا ابد هم سراغ بدهی‌های‌شان نمی‌رفتند. سهم اصلی در بروز این مشکلات متوجه فدراسیون فوتبال است و اگر این مرجع با ایجاد قوانین سفت و سخت کار را به سادگی نگیرد حتماً همه باشگاه‌ها فکر این روزها را خواهند کرد. تیمی که هزینه می‌کند تا بازیکن خارجی بیاورد، سهمیه بگیرد و به آسیا برود باید بداند بدون داشتن مجوز حرفه‌ای مورد تأیید ‌ای‌اف‌سی هیچ کدام از اقداماتش به درد نمی‌خورند پس خود را ملزم می‌کند طبق قانون پیش برود.