ستاره هایی که مجید نایینی کشف کرد
آقا مجید اولین ورزشکار تاریخ که با اهدای عضو جان سه فرد را نجات داد.
کانال تلگرامی تیم ملی که ازسوی اسپانسر فدراسیون فوتبال (شرکت فناپ اداره می شود) بعد از درگذشت مجید نایینی متنی را منتشر کرده که می خوانیم:
پیروزی دیلی:
مجیدخانِ نائینی، مرد محجوب و سربه‌زیر فوتبال تهران، بعد از سی‌سال کوشش در کشف و پرورش استعدادهای ناب جنوب شهر و معرفی فوتبالیست‌های به‌نامی چون علی لطیفی، خسرو حیدری، میلاد نوری، هادی عقیلی، محسن بیاتی‌نیا، علی‌رضا حقیقی، امیرحسین فشنگچی، مهرداد کفشگری، احمد آهی، سامان آقازمانی، حمیدرضاعلی‌عسگری، مهرداد اولادی، محمد پروین، روزبه چشمی، شهاب زاهدی و ... اوایل هفته به‌علت بیماری بربستر افتاد؛ درست همان زمانی‌که خبر همکاری فدراسیون فوتبال و انجمن اهدای عضو منتشر شد. جایی که باشگاه هواداران فوتبال ملی به‌عنوان پل ارتباطی بین مردم و جامعه فوتبال، فارغ از هیاهوی معمولِ و جاری در فوتبالِ زشت‌وزیبای ما، رویدادی بشردوستانه و ماندگار را در تاریخ ورزش کشور ثبت کرد تا درپی‌آن، فوتبالی‌ها هم به جمعیت اهداکنندگان عضو بپیوندند. آن‌روز اما هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که به‌این زودی و در غروب دلگیر اولین پنجشنبه پیش‌رو، جامعه فوتبال اولین داوطلب خود در این امر نیکو و خداپسندانه را معرفی کند: مجید نائینی.
در روزگاری که فوتبال ما در بازار مکاره قهرمانی‌ها و آقای‌گُلی‌ها و کلین‌شیت‌ها، گاه از فلسفه پهلوانی و فتوت فاصله می‌گیرد، یک مرد از جنس مرام و نسل معرفت، آقا مجید، آقا مجیدِ نائینی، کسی که تنها عشقش پرورش جوانان و نوجوانان پابه‌توپ زمین‌های خاکی و امروز چمن شده جنوب تهران بود، قهرمانانه و پهلوانانه گُل می‌کارد؛ اما این‌بار نه با معرفی یک ستاره فوتبال، بلکه با معرفی خود در قامت اولین ورزشکار تاریخ این مرزوبوم که جسمش را پیش از رفتن، فداکارانه اهدا کرد. آقا مجید رفت تا روحش همچنان در چندین کالبد، زندگی بخش همنوعانش باشد. اما او این‌بار با روکردن یک ستاره، چندین خانواده را نان نداد، بلکه رُل آخرین ستاره نمایان شده به‌دست خویش را خود بازی کرد و با مرگش، چندین خانواده را جان داد!
با درود به شرف خانواده نائینی که با فداکاری و ازخودگذشتگی باعث شدند تا جسم و روح و یاد و جان این عزیز همچنان زنده باشد و زندگی‌بخش، و آرزوی این‌که همه ایرانیان، به‌ویژه ورزشکاران، همیشه سلامت باشند و تندرست؛ امید است که فرهنگ پسندیده اهدای عضو، بیش‌ازپیش میان ایرانیان که همواره در طول تاریخ رادمرد بوده‌اند و نیکوکار و خردمند، گسترش یابد.