رونالدو نوشت: "پدرم بود که من را تشویق کرد تا برای باشگاه آندرورینا بازی کنم زیرا در آنجا مشغول به کار بود و من می دانستم که این اتفاق مایه مباهات او خواهد بود؛ بنابراین این اتفاق رخ داد و من در آن مقطع احساس کسب یک پیروزی بزرگ را داشتم.

این موضوع که ما در آن مقطع شرایط مالی خوبی نداشتیم حقیقت دارد زیرا زندگی در مادیرا آسان نبود و من مجبور بودم با کتانی هایی که از برادرم به من رسیده بود یا از بستگانم قرض گرفته بودم، بازی کنم. زمانی که شما در دوران کودکی به سر می برید، نگران مسائل مالی نیستید."

شاید برای بازیکنی که تقریبا همه عناوین را به دست آورده، حفظ تعهد به تلاش زیاد و روحیه پیروز شدن کار آسانی نباشد؛ اما اوضاع برای رونالدو همچنان اینگونه است.

رونالدو ادامه داد: "بعد از انجام 400 بازی با لباس کهکشانی ها پیروز شدن همچنان بزرگترین هدف من است.

از زمان تولدم این احساس همه زندگی من بوده؛ هرچند حالا احساسم وقتی که من برنده می شوم تغییر کرده است؛ زیرا در فصل جدیدی از زندگی ام هستم."

شاید اولین دستاورد مهم رونالدو زمانی بود که او در عین جوانی راهی تیم اصلی اسپورتینگ شد و آنجا بود که مشخص شد او استعداد ویژه ای دارد.

CR7 در این خصوص گفت: "تنها 11 سال سن داشتم که به آکادمی اسپورتینگ مهاجرت کردم. گرچه آن زمان سخت ترین مقطع زندگیم بود؛ اما آن را خیلی خوب به خاطر دارم. تصور کنید پسر 7 ساله من باید 4 سال دیگر برای مهاجرت به لندن یا پاریس آماده باشد.  

من همیشه رئال مادرید را تحسین می کردم و آماده چالشی جدید بودم. من می خواستم در این تیم همه عناوین را فتح کنم، همه رکوردها را از آن خود کنم و تبدیل به افسانه این باشگاه شوم."