نصیرینیا: زیر بال و پر فلاحتینژاد را نگرفتند
شاهین نصیرینیا پیشکسوت وزنهبرداری به سوالات خبرنگار پیروزی پاسخ داده است
به گزارش پیروزیدیلی، شاهین نصیرینیا چند سالی است که هدایت تیم ملی وزنهبرداری آمریکا را برعهده دارد. مسابقات جهانی امسال هم در این کشور برگزار میشود. نصیری نیا که در سال 1999 مدال طلای دسته 85 کیلوی جهان را از آن خود کرد و سال بعدش هم درحالیکه بیش از همه شایستگی کسب مدال طلای المپیک سیدنی را داشت با تصمیم مافیای وزنهبرداری، وادار به اجرای نمایشی مصنوعی و مصدومیتی غیرواقعی و ساختگی شد.
با توضیح آنکه این گفتوگو به قبل از فوت زندهیاد علیاکبری بازمیگردد، گفتوگوی او را با خبرنگار روزنامه پیروزی را در زیر میخوانید:
- خبر وخامت حال محمدعلی فلاحتینژاد را شنیدید؟
من که اینجا هستم و کاری از دستم برنمیآید اما پدرم (مدد نصیرینیا مربی سابق تیم ملی) به بیمارستان رفت و میگفت که حال محمدعلی خراب است، البته کسی را داخل راه نمیدهند چون در بخش مراقبتهای ویژه است. خیلی برایم ناراحت کننده است، چه بگویم. چند سال با هم در اردوهای تیم ملی زندگی کردیم.
- ناراحتکنندهتر این است که چرا باید چنین قهرمان بزرگی را در چنین وضعیتی ببینیم.
عوامل زیادی در این موضوع دخیل هستند. ورزشکاران ما بعد از سالها افتخارآفرینی و حضور در سطح اول ورزش دنیا، بعد که بیرون میمانند و میبینند که مسئولان فقط وعده و وعید میدهند و خیلی از آدمهای غریبه مورد استفاده قرار میگیرند اما آنها در ورزشی که سالها برایش زحمت کشیدهاند جایی ندارند، افسرده میشوند.
- میشد کاری کرد که فلاحتینژاد دوباره به ورزش برگردد و مشغول شود.
زیر بال و پرش را نگرفتند. خب یک اشتباهی خودش کرد اما میشد کمکش کرد. باز رضازاده از او استفاده کرد اما زمان علی مرادی طردش کردند. حالا چون محمدعلی دچار بیماری شده همه این روزها از او حرف میزنند اما امثال او کم نیستند. خیلی از ورزشکاران همدوره ما، کنار مانده و افسرده شدهاند، اما به جایش کسانی که حتی نمیدانند میله وزنهبرداری چیست بر مسند کار قرار گرفته اند. در رشتههایی که پولساز نیستند این اتفاقات میافتد. خوب هم مدیریت نمی شود. چند سال پیش هم مشابه چنین اتفاقی را در جودو داشتیم که یکی از قهرمانان بنام این رشته دچار مشکلاتی شد و بعد از آن فوت کرد. ورزشکار بعد از کنار گذاشتن ورزش قهرمانی میبیند که وقت و انرژی و جوانیاش را گذاشته و درمقابل چیزی به دست نیاورده، افسرده میشود. اینها همه زنگ خطر است برای ورزش ما. مثلا همین علی مرادی کارهایی میکند که اصلا مورد قبول پیشکسوتان این رشته نیست و به قهرمانان گذشته وزنهبرداری احترام نمیگذارد.
- در دو سال و نیم اخیر، سه سرمربی در تیم ملی بزرگسالان ما تغییر کردهاند، این نمیتواند برای وزنهبرداری ایران خوب باشد.
رئیس فدراسیون فقط دنبال این است که از آدمهای کوچک استفاده کند که تمام پیروزیها را به نام خودش بنویسد و شکستها برای دیگران باشد.
- وضعیت تیم ملی ایران را در جامجهانی آمریکا چطور میبینید؟
تکمهره های ما خوبند. افرادی را داریم چون سهراب مرادی، کیانوش رستمی و... که هر کسی باشد، اینها خوبند و نتیجه میگیرند. ضمن اینکه امسال اولین سالی است که سعید علیحسینی هم به صحنه وزنهبرداری برمیگردد. او در این سالهایی که از تیم ملی دور بود، به دنبال درس و زندگیاش بود، حالا اگر دوباره به او توجه شود میتواند تا سالها برای ما مدال بگیرد، آینده خوبی در انتظار اوست.
- این دوری طولانیمدت علیحسینی نمیتواند تاثیر منفی در کارش بگذارد؟
شاید امسال سعیدِ واقعی را در مسابقات نبینیم اما از سال آینده او ستاره وزنهبرداری دنیا خواهد شد.
- از نظر سنی برای ستارهشدن دیر نیست؟
به نظر من 28 سالگی سنی نیست که نتواند دوباره ستاره شود. خیلی از قهرمانان تا 34 سالگی قهرمان دنیا و المپیک میشوند.
- او به هر شکل با مسائلی مواجه شد که خیلی ناراحتکننده بود و درعین شایستگی سالهای سال محروم بود. حالا میتواند این سالها را جبران کند؟
اگر بخواهد حتما میتواند. من با علیحسینی در اردوی تیم ملی بودهام، با روحیهای که از سعید سراغ دارم میدانم که میتواند. با توجه به اینکه از نظر فیزیکی شرایط خوبی هم دارد چون ورزشکاری است که زندگی سالمی داشته و قطعا با امید به تیم ملی برگشته و معتقدم که میتواند طلای المپیک بعدی را بگیرد. ضمن اینکه سعید کسی است که با او دوباره میتوانیم رکوردهای جهانی را از آن خود کنیم و دوباره در سنگینوزن صاحب اعتبار شویم.
-بهداد سلیمی هم میتواند دوباره در وزنهبرداری دنیا آقایی کند؟
اگر موضوع آسیبدیدگیاش حل شود او هم به هر حال امید دارد.
- با سرمایه گذاریای که آمریکا روی وزنهبرداری داشته، چهرهای دارید که بتواند رقیب ملیپوشان ما در جهانی 2017 باشد؟
غیرممکن است آمریکاییها حریف بچههای ما شوند. وزنهبرداران ایران جزو تاپ ترینهای دنیا هستند اما به هرحال اینها سرمایه گذاری کرده اند و ما در ردههای سنی نوجوانان امیدهای خوبی برای آینده داریم.
گفتوگو از مرضیه دارابی