به گزارش پیروزی‌دیلی، استقلال در رقابت های این فصل عملکرد فوق العاده ضعیفی داشت و با زدن فقط ۲ گل جای هیچ دفاعی از عملکرد این تیم وجود نداشت. تیم منصوریان در هفته سوم برابر تراکتورسازی و در آخرین حضور علی منصور بر روی نیمکت استقلال در برابر ذوب آهن، در هر بازی یک گل زد تا در مجموع دو گل زده برای این تیم ثبت شود. هر دو گل استقلال در نیمه اول و توسط هافبک های این تیم به ثمر رسید. اما استقلالی ها در هفت نیمه دوم که تا این هفته از رقابتها بازی کرده اند، هیچ گلی به ثمر نرسانده اند.

نیمه دوم به نیمه مربیان معروف است و مربی تیم برنامه ها و اندیشه های تاکتیکی مورد نظر برای بهتر کردن شرایط بازی به سود تیمش را به بازیکنان گوشزد می کند. معمولاً هم عملکرد بهتر و ارائه نمایش زیباتر در نیمه دوم را به پای سرمربی تیم و تعویض های او می نویسند. اما در این فصل علیرضا منصوریان در نیمه دوم عملاً هیچ کاری برای تیمش نکرد و به هیچ وجه نشانه های تغییر و اصلاح در سیستم بازی تیمی در بازی های استقلال مشاهده نمی شد. تمام برنامه ها و اندیشه های تاکتیکی که در فوتبال به کار گرفته می شود، فقط و فقط برای رسیدن به یک هدف مهم است؛ این هدف مهم گل زدن و باز کردن دروازه حریف است. گل زدن را می توان مهم ترین معیار و هدف در فوتبال دانست که همه برای رسیدن به آن تلاش می کنند. تیم یا بازیکنی که در گلزنی ناکام است، ناموفق تلقی می شود.

بنابراین، تیمی که در ۷ هفته از رقابت های لیگ برتر حتی یک گل زده هم نداشته و حتی ۴ بار هم دروازه اش باز شده (یک گل بیشتر از هفت نیمه اول)، آیا می توان لقبی به جز ناموفق و ناکام به این تیم نسبت داد؟ در ۳ هفته نخست، استقلال در نیمه دوم به سه تساوی بدون گل دست یافت، و در ۴ دیدار بعدی هم نیمه دوم را با یک گل مغلوب حریفان شد. بنابراین، از تازه ترین شاهکار تیم علی منصوریان اینگونه پرده برداری می شود که استقلال منصوریان در این فصل نه تنها هرگز در نیمه دوم تیم برنده نبود، بلکه در نیمه دوم حتی یک گل هم به حریفانش نزد.

و داستان رکوردهای منفی علی منصوریان همچنان ادامه دارد.