دلجویی وزیر محترم ورزش از هانی یادگار کاپیتان نوروزی ۲۴ ابدی ارتش سرخ آسیا بزرگی و بزرگواری شخصیت سیاسی ورزشی و صاحب کرسی رفیع وزارت در دولت منتخب مردم را می رساند، اما لزوما کار بزرگ محسوب نمی شود! 

شاید این مطلب خاطر ایشان و خیلی ها را مکدر کند اما باور دارم که در پایان نوشتار حداقل ایشان با من هوادار بعنوان یک شهروند عادی هم عقیده خواهند شد. 

سخن ما از پست وزارت ورزش است که وظیفه سیاستگذاری کلان در حوزه ورزش و جوانان را برعهده دارد. نگاه جامع و کلی به موضوعات و سرفصل ها اساس همه گیر شدن اخلاق در ورزش و ورزش در کشور است . چنین نگاهی ضامن قرار گرفتن تمام اجزای سازمان در جای خود و عملکرد هم راستای این اجزاء در جهت رسیدن به کلیتی کم نقص و پویا است.کلیتی و کلانی که در آن، وزیر از جزئیات کاملا مطلع است ولی هرگز نباید وظیفه اجزاء و بازوها را بر عهده بگیرد. 

در جشن قهرمانی پرسپولیس اتفاقات و ناهنجاری هایی هم از جانب عوامل برگزاری و هم از سوی مسئولین برقراری نظم بوقوع پیوست که از ممانعت نزدیک شدن مهدی طارمی و دیگر بازیکنان به هواداران خودی! بقصد تقسیم شادی خود با صاحبان اصلی جشن گرفته تا موضوع ممانعت از عبور هانی از ورودی به محل جشن و کناره استیج روح و روان خانواده بزرگ ۴۰ میلیون نفری پرسپولیس را در مهمترین جشن قهرمانی تاریخ باشگاه شان مکدر و پریشان کرد و طعم تلخی را در کام شان نشاند که تا مدتها از یاد هواداران و هانی نخواهد رفت.تفکیک هانی از هواداران در جمله اخیر به عمد و تنها برای بهتر رساندن پیام مطلب انجام شد ، وگرنه امروز هانی نه فقط بدلیل نسبت خونی با فرزند کاپیتان فقید پرسپولیس بلکه به عنوان عضو مهم خانواده پرسپولیس و سرمایه باشگاه محسوب می شود و امروز اتفاق نیکی توسط شما برایش رقم خورد.

چند سؤال مهم و اساسی شاید به روشن تر شدن موضوع کمک شایانی بنماید : 

آیا وزیر محترم می تواند تک تک هواداران و کودکان حاضر روی سکوهای ورزشگاه و کودکان و نوجوانانی که پای گیرنده های منازل خود از این اتفاقات و جنجال های بعد آن متأثر شدند را در دفتر خود مورد الطاف دلجویانه خود قرار دهند؟ 

آیا شرح وظایف و رسالت یک وزیر به دلجویی از یک کودک در عین نادیده گرفتن دیگر هواداران میلیونی پرسپولیس که نیمی از صاحبان این آب و خاک هستند خلاصه شد؟

آیا قبول دارید اگرچه بخش عظیم این قهرمانی حاصل اتحاد بازیکنان و کادر فنی تیم و مجموعه باشگاه و هواداران حول هادی نوروزی و سهم هانی بود، ولیکن هواداران و کودکان و نوجوانانی که پیش تر وصفشان رفت سهم مهم و غیرقابل انکاری در کسب این قهرمانی داشته اند؟

آیا صرف اطلاق "ناهماهنگی !" به کم کاری،ندانم کاری و عدم همکاری (فرض آنست که عمدی اثبات نشده است) مسئولین برگزاری جشن و عوامل برقراری نظم و امنیت جشن که به یکی از جنجالی ترین مباحث کشور تبدیل و عدم لمس یک جام قهرمانی را در ذهن یک کودک شاید با واقعه اسفبار فقدان پدرش برابر شد و عبور ساده از آن به ورزش کشور کمکی خواهد کرد؟ 

توضیح لازم اینکه حداقل بخش اول با واسطه، نیروهای آن وزارتخانه محسوب شده و بخش دوم نیروهای تحت امر وزیر دیگرند که در هیئت محترم دولت کرسی دارد . نیز سخن از ممانعت از حق است اگر بپذیریم که حق هانی و خانواده پرسپولیس به عنوان صاحبان جشن بود که شادی خود را با یکدیگر تقسیم کنند و ممانعت شرایط و اجزایی دارد که عبارت است از فعل سد راه کردن ، اراده ، مجوز قانونی و پشتوانه ، داشتن قدرت بازدارندگی و قهریه در صورت مقاومت و محیط عمومی و جشن نه سر گردنه! قبول بفرمایید اینها را فقط می توان در یک سازمان و یک ارگان نه باشگاه پرسپولیس که فرهنگی ورزشی است جستجو کرد. 

لذا در کمال احترام و قدردانی، انتظار بود آن وزیر با یک کلان نگری عمل خداپسندانه دلجویی را از کل خانواده آسیب دیده پرسپولیس و هانی توأما در اجرا بر همان ارکان جزء تکلیف می کردند و با همان کلان نگری طی برنامه ریزی مدون، هم و غم خود را به ارائه راهکار مناسب در ورزش همگانی، تسهیل پرداخت بدهی باشگاه های کشور و ورزش قهرمانی و پهلوانی و حل معضل اهانت دولت عربستان و سلب حق میزبانی از تیم های این کشور توسط باشگاههای ایرانی در زمین خودی اختصاص می دادند. 

اعتقاد داریم عکس العمل و نگاه دوگانه آن وزیر به اعتصاب بازیکنان استقلال تهران و اعتصاب اخیر بازیکنان پرسپولیس بواسطه مطالبات معوقه خود که در اولی با تلاش و همیاری جنابعالی و بسیج ارکان و امکانات ورزش کشور به حل مشکل مالی بازیکنان استقلال منجر شد و دومی بلافاصله با سرزنش و نکوهش تان همراه شد ، مثال دیگر و ماحاصل همینگونه نزول از جایگاه تصمیم گیری کلان به جایگاه اجرایی باشد.