کشمکش بر سر لغو و برگزاری دربی ادامه دارد و حالا به نظر میرسد طرفین بازی شطرنجی را به راه انداخته‌اند. درخواست اسپانسر برای اعلام نظر کتبی سرخابی‌ها درباره دربی به نوعی یعنی مدرک سازی برای طرح خسارت و غرامت در صورت مخالفت هر یک از تیم‌ها با برگزاری دربی.

عجب ماجرایی دارد این دربی. کاش برای برگزاری این بازی آن هم در خارج از کشور برنامه‌ریزی‌های لازم همانطور که فدراسیون فوتبال و پلیس فدرال آلمان گفته‌‌اند از مدت‌ها قبل مکاتبه و اقدام می‌شد نه اینکه تصور کنیم بدون هماهنگی با مسئولان ورزش و فوتبال آلمان می‌شود بازی به این مهمی را برگزار کرد.

به راستی اگر وزیر ورزش خواهان اخذ موافقت مکتوب مسئولان ورزش آلمان نمی‌شد و تاج پیرو این تاکید وزیر با فدراسیون این کشور مکاتبه نمی‌کرد و سرخابی‌ها راهی آلمان می‌شدند چه اتفاقاتی ممکن بود رخ دهد؟ به راستی اگر طبق تاکید فدراسیون فوتبال آلمان موافقت پلیس فدرال آلمان برای دربی ایرانی‌ها اخذ نمی‌شد چه کسی حاضر بود گارانتی کند که هیچ اتفاق تلخ یا حاشیه‌ای و غیرفوتبالی رخ ندهد؟ آیا لازم نبود موافقت مسئولان صداوسیما برای پخش بازی آن هم با خواسته‌هایی که مسئولان برگزاری مسابقه به منظور درآمدزایی از صدا و سیما دارند خیلی زودتر از این حرف‌ها حاصل می‌شد تا امروز همین عدم توافق و طرح ادعای پخش دربی از شبکه‌های ماهواره‌ای این همه جنجال ایجاد کند؟ مثلا آیا در ایران اگر دو تیم یوونتوس و تورینو بخواهند دربی حساسی را برگزار نمایند نباید با متولیان فوتبال ایران و پلیس و شورای تامین امنیت مکاتبه یا هماهنگی داشته باشند؟

آیا می‌بایست حتی فارغ از عدم هماهنگی با متولیان فوتبال و امنیت آلمان همه چیز به دقیقه نود موکول می شد و درباره توافق با ورزشگاه محل برگزاری مسابقه نیز این همه اما و اگر و شاید و باید را می‌شنیدیم و می‌خواندیم و می‌دیدیم؟ اسپانسر مشترک سرخابی‌ها بپذیرد اگر در بحث درآمدزایی با اجرای شیوه‌هایی نوین و توسل به پیامک و مشارکت هواداران توانسته توفیقاتی داشته باشد در ماجرای این دربی شاید به خاطر عدم برخورداری از تجربه کافی و وافی و یا نوظهور بودن ماجرا به قدر کافی هوشمندانه عمل نکرده و اینگونه خیلی از مسایل مهم و کلیدی در برگزاری مسابقه را به دقیقه نود به بعد سپرده و حالا می‌خواهد برای فرار از خسارت‌هایی که دامن گیرش شده دو باشگاه را مجاب به برگزاری مسابقه کرده و گل طلایی بزند تا شاید صورت مسئله را پاک کرده باشد.

این دربی و ماجراهایش خیلی چیزها را عیان کرد از جمله اینکه هستند برخی مدیران سطح اول ورزش کشور که حاضرند به خاطر منافع مجموعه تحت امرشان سرنوشت فوتبال، سوپرجام و سرخابی‌ها و دیگر تیم‌ها را با یک بازی گره بزنند و کلکسیونی از اخبار جنجالی و ضد و نقیض تولید کنند اما منافع مالی مجموعه‌شان در سایه این روابط خدشه‌دار نشود. این دربی نشان داد فوتبال ما هنوز اندرخم یک کوچه است و هنوز کل تشکیلات ورزش و فوتبال ما اینگونه که می‌بینیم قربانی یک بازی دوستانه و درآمدزا می شود و کک هیچ کس هم از این‌همه بی‌برنامگی و این همه توصیه از بالا و این همه آشفتگی نمی‌گزد.

حالا کار به جایی رسیده این دربی چه برگزار شود و چه لغو، تردید نکنید تبعات و حواشی آن همچنان ادامه خواهد داشت. لغو دربی با ادعای اسپانسر مبنی بر پرداخت خسارت دویست هزار یورویی همراه خواهد بود و یا اسپانسر با شکایت باشگاه آرمینیا بیله‌فلد و اعتراض هوادارانی که با هزینه کرد پنج هزار تومانی در نظرسنجی انتخاب ترکیب تیم مورد علاقه شرکت کرده‌اند مواجه خواهد شد. دربی برگزار شود هم سوپرجام و مراسم برترین‌ها که قرار بود سی‌ام تیرماه برگزار شود می‌رود روی هوا.

عجب فوتبالی داریم ما. همه چیزمان به همه چیزمان می‌آید یعنی همین آشفته‌بازاری که می‌بینید. این دربی رسانه‌ها را هم تبدیل کرده به چوپان دروغگویی که هر چند ساعت یکبار می‌گویند؛ دربی لغو شد، دربی برگزار می‌شود و ... . این وسط انگار نوعی لج و لجبازی و اصرار و انکار را هم شاهد هستیم که اوج آن اعلام رسمی باشگاه پرسپولیس مبنی بر لغو دربی است و تاکید اسپانسر بر بلیط فروشی از طریق سایت باشگاه آرمینیا بیله‌فلد.

استقلالی‌ها هم که همین اسپانسر را از مذاکرات و  رایزنی‌های طاهری به دست آورده‌اند نقش زرنگی را بازی می‌کنند که هم دوست دارد در دربی به میدان نرود تا به برنامه‌های آماده‌سازی‌شان لطمه وارد نشود و هم سکوت اختیار کرده‌اند تا مبادا مشمول جریمه و غرامت شوند و البته در آینده هم بتوانند راحت‌تر از پرسپولیس از اسپانسر پول بگیرند.

حسین قدوسی-سردبیر پیروزی