به گزارش پیروزی دیلی ـ اگرچه تفسیر قوانین براساس اصول پذیرفته شده حقوقی با قانونگذار یا قاضی است اما با توجه به استناد حقوقی برخی حقوقدانان که موجبات اضطراب و نگرانی هواداران پرسپولیس را فراهم آورده است و با توجه به شواهد و مستندات قانونی ، همچنین مستفاد از متن ماده ۶۱ آیین نامه انضباطی فدراسیون فوتبال و ۵۶ آیین نامه انضباطی فدراسیون جهانی فوتبال ـ فیفا ـ که از دید این حقیر صرفا ناظر بر تخلفات باشگاه خاطی در محل و روز انجام مسابقه پیش از شروع آن یا در حین برگزاری مسابقه منجر به عدم برگزاری یا توقف و قطع بازی می باشد ، همچنین با توجه به اختیارات سازمان لیگ فوتبال که عضو رسمی فیفا و ای اف سی محسوب است به شرحی که در ذیل می آید ، باید قهرمان سوپرجام را بدلیل اعلام صریح و قطعی باشگاه استقلال مبنی بر عدم شرکت در تاریخ مقرر ـ ۲۹ تیرماه ۹۷ ـ در این مسابقه از سوی ملکی عضو هیئت مدیره و نماینده تام الاختیار این باشگاه در جلسه شورای تأمین (هماهنگی) پیش از مسابقه ، منعقده در محل سازمان لیگ با حضور نماینده تام الاختیار باشگاه پرسپولیس ـ که با توجه به اخبار دریافتی صراحتا بر برگزاری مسابقه در تاریخ ۳۹ تیرماه تأکید داشته و درخواست برگزاری مسابقه در بهمن ماه بدون حضور ملی پوشانش را رد کرده است ـ سرخ های پایتخت دانست و کمیته انضباطی چاره ای جز تأیید نتیجه اعلامی توسط سازمان لیگ ندارد. البته نظریه مشورتی ما این است که برای پیشگیری از اتفاقات مشابه این ماده از آیین نامه انضباطی همانند بسیاری از ماده قوانین ناقص یا مبهم موضوعه کشور و فدراسیون فوتبال با طی نمودن مراحل قانونی لازم ، نیاز به اصلاح دارد. به عبارتی می توان ادعا کرد از سوی باشگاه استقلال تخلفی که در آیین نامه انضباطی دیده شده باشد صورت نگرفته تا کمیته انضباطی وارد موضوع شود و صرفا از آنجایی که این مسابقه رسمی به لحاظ ناهماهنگی های داخلی و سوء مدیریت یک باشگاه قابل لغو نیست و قطعا با اعلام آمادگی حضور طرف دیگر باید برنده و بازنده ای هم داشته باشد نتیجه توسط سازمان لیگ تعیین شده است که می توانست حتی برد خفیف یک بر صفر هم باشد اما بر اساس عرف غالب در دنیای فوتبال و ذهنیتی از قدیم ایجاد شده و جا افتاده در نزد عوام ، نتیجه ۳ بر صفر به سود پرسپولیس اعلام شده است. در نظرگرفتن جریمه میلیاردی! هم مطابق ادعای سعید فتاحی برای آبی ها درحالی که نه بلیط فروشی انجام شده و نه هیچیک از دو تیم و احدی از مسئولان و هواداران آنها و تیم داوری و مسئولین برگزاری مسابقه و برقراری نظم و ... در زمین بازی حضور پیدا نکرده اند و اصولا هیچ مخارجی انجام نشده است ، محلی از اعراب و وجاهت قانونی ندارد! البته این حق برای باشگاه استقلال تهران هست که اگر تخلفی بر اقدام سازمان لیگ فوتبال مترتب است با ارائه مدارک و اسناد مثبته به رکن قضایی فدراسیون مطابق أیین نامه انضباطی شکایت کرده و مدعی حق شود که بازهم می توان مدعی شد نه تخلفی را از سوی این سازمان و نه حقوقی را برای باشگاهی که شخصا با میل و اراده و فعل خود از حق مساوی با تیم حریف یعنی شرکت در این مسابقه و کسب نتیجه ـ برد یا باخت ـ در رقابتی عادلانه در زمین مسابقه را از خویش و هوادارنش رسما و آگاهانه سلب کرده است ، متصور بود. 

اگر بخواهیم مسئله را بیشتر بشکافیم باید همانطور که خلاصتا در فوق اشاره شد بگوییم ، بنظر می رسد دو ماده مذکور به نوعی دچار سکوت و نقصان در مواردی است که پیش از زمان برگزاری یک دیدار رسمی یکی از طرفین خارج از ورزشگاه انصراف خود را به هر دلیلی ـ دلایل شخصی ـ اعلام کند و صرفا ناظر بر تخلفاتی است که در روز مسابقه در زمان حضور دو تیم در ورزشگاه ـ زمین مسابقه ـ پیش از آغاز یا در حین برگزاری از یک تیم یا هواداران آن بدون دخالت اتفاقات غیرمترقبه نظیر حوادث طبیعی و قهریه سیل و زلزله و آتش سوزی و غیر طبیعی چون کودتا و نظایر آن سر می زند ـ در مثل هجوم هواداران به زمین مسابقه ـ و موجبات لغو و عدم برگزاری مسابقه یا قطع و ناتمام ماندن آن را فراهم می آورد. که حتی در این موارد می تواند تیم یا هواداران حریف مثلا آنگونه که بواسطه اهانت به حریف و تحریک طرف اول موجبات عمل یا ترک عمل آنان را فراهم آورد متخلف شناخته شوند و تحرکات طرف اول بعنوان عنصر ثانویه تلقی شود. در این شرایط است که لزوم تشکیل و ارجاع پرونده توسط مقامات رسمی فدراسیون ( کمیته برگزاری مسابقات ) به رکن قضایی ـ کمیته انضباطی ـ جهت رسیدگی ، تشخیص خاطی یا خاطیان و تعیین مجازات های قانونی و در نهایت تصمیم گیری در مورد نتیجه مسابقه بر اساس گزارش مسئولین برگزاری مسابقه ، داور و ناظر بازی تحقق می یابد. حتی در آیین نحوه و نوع تصمیم در مورد پذیرش یا عدم پذیرش گلهای تیمی که برنده اعلام می شود مازاد بر نتیجه ۳ بر صفر مقرر در مادتین فوق الاشاره به صراحت دیده شده است که نشان از اراده قانونگذار بر همین ادعای ما دارد. لذا در پرونده موضوع این بحث اولا : شایسته است به احترام حریف عنوان تخلف بر رفتار غیرحرفه ای باشگاه استقلال نگذاشته و با بکار بردن لفظ انصراف از حضور در یک مسابقه رسمی تدارک دیده شده از سوی مرجع صالح در فدراسیون فوتبال و عضو رسمی فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا برای عملکرد و تصمیم غلط باشگاه استقلال از طریق عدم رعایت اصول حرفه ای در برنامه ریزی و ایجاد خودخواسته تداخل زمانی برنامه اردوی آماده سازی این باشگاه با زمان برگزاری سوپر جام ، حق مطلب را ادا کنیم. و ثانیا : توجه به این مطلب داشته باشیم که نتیجه اعلامی و تعیین برنده و در سوی دیگر بازنده سوپرجام از سوی سازمان لیگ بر اساس الزاماتی که در بالا ذکر شد ، بدون نیاز به طرح در کمیته انضباطی هم مانند نتیجه ای که در پایان رقابت هر دو تیم در مسابقات مختلف کسب می شود در حکم مسابقه انجام شده ملحوظ گردیده و قاطع و قطعی است و با طرح در کمیته انصباطی یا باید شاهد صدور قرار عدم صلاحیت از سوی این رکن قضایی بود یا اگرهم مستند به اصول و قواعد حقوقی نتواند از رسیدگی به شکایت یا موضوع طرح شده به صرف نقصان یا سکوت قوانین سر باز زنند ، انتظار این است که حاصل با توجه به موارد ذکر شده نه با استناد به ماده ۶۱ که بر این موضوع خاص قابل شمول نیست، صدور حکم قطعی به تأیید نتیجه ۳ بر صفر به سود پرسپولیس و اعلام قهرمانی این باشگاه باشد. ثالثا : توصیه می کنیم باشگاه استقلال با علم به ناتوانی محرز خود از حضور در سوپرجام در روز جمعه مورخه ۲۹ تیرماه ۹۷ و همزمان در آلمان! و عدم امکان برگزاری این دیدار در زمان دیگر بواسطه فشردگی لیگ و مسابقات رسمی و همچنین با پذیرش نتیجه اعمال و اشتباه خود بدون فرافکنی به قصد خرید زمان ، نه هزینه اتلاف وقت و هزینه های دوباره کاری و امثالهم را بر گرده نحیف فوتبال کشور بار کند نه به فرض دستیابی قطعا محال به مطلوب و تغییر حکم سازمان لیگ ـ که تنها موکول شدن سوپرجام را به زمان نامعلوم در پی خواهد داشت ـ در کمیته انضباطی یا استیناف و حتی با طرح در CAS ، جنگ دیگری را میان باشگاهها و تیم ملی شعله ور نماید که دود آن قطعا در درجه اول به چشم خودشان و در پله بعدی به چشم فوتبال ملی کشور خواهد رفت. 

اعتراف به اشتباه ، احترام به حریف و فوتبال کشور از طریق پذیرش قهرمانی غیرقابل تغییر پرسپولیس در سوپرجام توسط باشگاه استقلال تهران از یکسو و صدور رأی شایسته از سوی کمیته انضباطی مبنی بر تأیید نظر سازمان لیگ و عاری از محکومیت ناثواب استقلال به پرداخت جریمه میلیاردی و بدون مطالبه فاقد وجاهت قانونی هزینه های انجام نشده و زیان تحقق نیافته سازمان لیگ از این باشگاه آنچیزی است که انتظار می رود در روزهای آتی شاهد آن باشیم.