اینکه برای اولین بار بعد از لیگ هفتم، پرسپولیس با اقتدار در صدر جدول قرار گرفته و از بیشترین شانس برای قهرمانی برخوردار است، اینکه خط دفاعی این تیم در هیچ شرایطی باز نمی‌شود و مهره‌های هجومی‌اش به هر مسابقه جذابیت وطراوت می‌بخشند، اینکه آن‌ها در بازی‌های پیاپی به پیروزی می‌رسد اما انگیزه رسیدن به بردهای بیشتری را از دست نمی‌دهند و حریصانه به افزایش فاصله با تعقیب‌کننده‌ها اصرار می‌ورزند، بخشی از معجزه‌هایِ فعلی پرسپولیس هستند اما معجزه‌ اصلی، دور از نتیجه‌ها، کلین‌شیت‌ها و گل‌ها رقم می‌خورد.
معجزه پرسپولیس، فضای صمیمانه‌ای است که در این باشگاه وجود دارد. اگر تا قبل از این، قرمزها را همیشه با حواشی متعدد و اختلاف‌های آشکار درون تیمی شناخته بودیم، حالا برانکو تیمی برای این باشگاه ساخته که تک تک اجزایش در مسیر هدفِ سرمربی گام برمی‌دارند. تیمی که بازیکنان‌اش، برادرانه در کنار هم می‌ایستند تا هر روز لبخندهای گمشده زیادی را به صورت هواداران صبورشان در این سال‌ها، برگردانند. برای باورِ برادری در پرسپولیس، کافی است به شادی‌های گل دسته‌جمعی آن‌ها نگاه کنید، به شوق و انرژی گروهی که از کنار هم بازی کردن و کنار هم به پیروزی رسیدن، لذت می‌برند.
در تیم برانکو، کافی است بازیکنی تعویض شود تا همه بازیکنان تیم خودشان را به او برسانند و تا کنار خط بدرقه‌اش کنند و کافی است جوانی برای اولین بار به بازی گرفته شود، تا ستاره‌ها او را روی دوش‌شان دور استادیوم آزادی بگردانند. پرسپولیس، حالا روی مدار شادکامی حرکت می‌کند. همه بازیکن‌های این تیم از ابزار مجازی برای جشن‌گرفتن تولد محسن مسلمان استفاده کرده‌اند. در باشگاه برای او جشن گرفته‌اند و بعضی از بازیکنان خودشان را به جشن تولد خصوصی او رسانده‌اند. قبل از آن، تولد فرزند حسین ماهینی با شادیِ گل معنادار قرمزها همراه شده بود و بعد از آن، ازدواج وحید امیری سوژه یک شادی گل را ساخته بود.
حیرت‌انگیز است اما قبل از حساس‌ترین بازی فصل، اردوی پرسپولیس به خاطر ازدواج وحید امیری تعطیل می‌شود. روی اینترنت، سروش رفیعی، دختر کوچک حسین ماهینی را در آغوش گرفته. آن‌ها یک خانواده هستند. یک خانواده واقعی. البته که فراز و نشیب(هم) دارند اما به هم متعلق‌اند و اجازه نمی‌دهند، این تعلق از دست برود. پرسپولیس شانس زیادی برای قهرمانی لیگ دارد. این تیم شاید رکوردهای فراوانی را نیز جابجا کند اما قبل از هر چیز، تیم برانکو را با صمیمیتِ میان بازیکنان‌اش به یاد خواهیم آورد. تیمی که حتی اگر قهرمان نشود، یک فصلِ رویایی برای هوادارانش ساخته است.