به گزارش پیروزی دیلی، تیم‌های فوتبال به مرور شبیه مربیانشان می‌شوند. این یک فرضیه فوتبالی است که شاید هیچ‌وقت به صورت کامل اثبات نشده باشد اما همیشه گزینه‌های زیادی برای تایید آن وجود دارد. بارزترین مثالی که برای آن زده می‌شد منچستر فرگوسن بود. تیمی که سرسختی و اقتدار و تا لحظه آخر جنگیدن را از سرمربی‌اش به ارث برد. در تیم‌های ایرانی که عمر مربیان روی نیمکت به جای سال با ماه و روز سنجیده می‌شود شاید این فرضیه کارایی نداشته باشد  اما در تیمی مثل پرسپولیس که برانکو چهارمین فصل حضورش روی نیمکت قرمزهای پایتخت را می‌گذراند می‌شود به نوعی این تغییر و تحول را دید.

پرسپولیس فصل آینده، بیشتر از هر زمان دیگری شبیه برانکو شده است. تیمی آرام، کم حاشیه و کم سر و صدا. همان تعاریفی که برای سرمربی قرمزهای پایتخت هم می‌توان به کار برد. در پرسپولیس بازیکنانی حضور داشتند که به رغم تمام توانایی‌های فنی و تکنیکی، حاشیه‌هایشان گاه و بیگاه تیم را آزار می‌داد و نارضایتی‌هایی را بوجود می‌آورد. بازیکنانی که نقش فنی‌شان در تیم آنقدر بود که روی بدشان کمتر به چشم بیاید و روی بدشان آنقدر بود که به خاطر توانایی‌های فنی‌شان نشود آن را نادیده گرفت. حالا از جمع آن بازیکنان کسی در پرسپولیس نمانده است.

از سه قلوهای معروف کمال و فرشاد و مسلمان فقط کامیابی‌نیا گزینه‌ای است که احتمالا بدون اتفاق خاص در پرسپولیس می‌ماند. دو ضلع مثلث جدا شده‌اند و کم حاشیه‌ترین‌شان یعنی کمال باقی مانده است. بازیکن نزدیک به آنها یعنی طارمی بعد از تمام دردسرهایش رفت و رامین رضاییان هم قبل از آنها به سمت در خروجی برده شد. پرسپولیس حالا تیمی است متشکل از علیپور، ماهینی، ربیع‌خواه، امیری، انصاری،جلال حسینی و جمعی از بازیکنانی که ژانرشان را از بازیکنان جداشده کاملا جدا کرده‌اند. بازیکنانی که جمع‌شدن آن‌ها در کنار هم تیمی را تشکیل داده به نام تیم برانکو یا به قول مسلمان پسران برانکو. بچه‌های طلاق رفته‌اند و پسران برانکو مانده‌اند تا پرسپولیس بعد از چهارسال بیش از هر زمان دیگری شبیه او باشد. البته این تیم برای شبیه به برانکو بودن به یک فاکتور اساسی نیاز دارد و آن هم موفقیت است. پرسپولیس جنتلمن و آرام و بی‌سروصدا برای جلب توجه و دوست‌داشته شدن باید برنده باشد و موفق، درست مانند برانکو. پرسپولیس با از دست دادن ستاره‌هایش علاوه بر آرام و کم حاشیه شدن بخشی از جذابیت‌هایش را هم از دست داده، جذابیت‌هایی که فقط و فقط برد می‌تواند جای آن را پر کند.