واقعا نمی خواهیم مثل فصل قبل بخاطر اینکه ۸ بازیکن ملی پوشمان در منزل به دستور کیروش استراحت می کردند دوباره جلوی یک تیم سطح پایین تر دست و پا بزنیم و حذف شویم و یک عمر مضحکه دست خاص و عام و سوژه رسانه ها شویم. 

چه دیگران خوششان بیاید و چه نیاید بیش از نیمی از صاحبان تیم ملی، خود را صاحبان اصلی تیم دیگری به نام پرسپولیس می دانند و به آن علقه دارند و آن را زندگی می کنند. اینان می خواهند آینده ای را برای تیمشان رقم بزنند تا این باشگاه از زیر بار مدیران دولتی و بی ثباتی خارج شده و در عالم واقعیت نیز مثل منچستر و بارسا و رئال، خصوصی و بدست صاحبان اصلی اش اداره شود. تیم ملی نیز با کیروش می خواهد مراحلی بیش از مرحله گروهی را در جام جهانی روسیه تجربه کند. 

همانطور که هیچ ضمانتی نیست که کیروش به رغم برگزاری اردوهای متعدد، نتایجی بهتر از گذشته در جام جهانی بگیرد، ما هم هیچ تضمینی نداریم که آن اتفاق مبارک بیافتد هرچند اولی فقط چند عدد و رقم مسرت بخش زودگذر را رقم می زند و دومی آینده پرطرفدارترین باشگاه آسیا را که یک اتفاق و هدف شیرین پایدار و ماندگار است که قطعا می تواند به نفع فوتبال ملی و چه بسا به نفع کل ورزش کشور هم باشد. کیروش اگر این نکته ظریف را درک کند شاید حتی بیشتر کمک حال پرسپولیس باشد و سختی ها را به نسبت صحیح تقسیم کند. حداقل کار درست این است که کسی که پرسپولیس را در حد منچستر  می بیند، بازیکنان پرسپولیس را از اردوی بلند مدت معاف و همان قانون فیفادی را در مورد شاگردان برانکو اجرا کند و حداکثر آنکه به کل باشگاههای لیگ اجازه دهد براساس آنچه در دنیای فوتبال مرسوم و پذیرفته شده است پویایی خود را حفظ کند. حداقل شاگردان برانکو در مستطیل سبز ملی بوضوح ثابت کرده اند که از لژیونرهای ایران در روستوف و آلکمار و بسیاری از باشگاه دیگر چیزی نه از لحاظ امادگی جسمانی و نه از لحاظ تاکتیک پذیری کم ندارند. این کار از جنگ بین پرسپولیس و کیروش و دو دسته شدن ملت و همچنین از بهانه آوردن های بعدی دو مربی درصورت ناکامی نیز جلوگیری می کند. گره ای که می شود به دست باز کرد به دندان باز نمی کنند. این به نفع فوتبال ملی است که تداخل برنامه های هردو مربی به کمترین روزهای ممکنه برسد و طبعا هرکس به کار خود مشغول بوده و دغدغه های خود را پیگیری کند.

برنامه های پرسپولیس مشخص و قطعی است ولی هنوز حتی حریفان تدارکاتی تیم ملی بجز دو حریف در دو بازی اجباری از مرحله مقدماتی و یک تیم دیگر به نام روسیه مشخص نیست! کاش حتی می شد کیروش ابتدا بازی های تدارکاتی خواسته شده را فیکس می کرد و بعد زمانبندی برای اردوهای موهوم انجام می داد. هنوز معلوم نیست ۹ الی ۱۱ بازی خواسته شده او فیکس شود و این یعنی اگر هر اردویی مثل امارات بدون لژیونرها و بدون بازی تدارکاتی اجرا شود، همین بخودی خود به محل مناقشه ای دوباره تبدیل می شود. اگر هم هر اردو بدین واسطه ملغی شود تیم های باشگاهی که تقویم بازیها و برنامه هایشان تنظیم شده، باید آن ایام را به بطالت بگذرانند! از کیروش بعید می دانستیم چنین تقویم خامی را برای تیم ملی ترسیم