درست دقایقی پس از اهدای عضو، پس از اهدای لبخند و زندگی و امید به سه خانواده‌ای که به خاطر مشکل کبد و کلیوی بیمارشان ناامید بودند پسر پیشکسوت فقید پرسپولیس با چشمی اشکبار و ظاهری پریشان جلوی دوربین با بغض و انگار لبخندی از سر رضایت فقط این چند کلام را می‌تواند بگوید: نه اینکه بابام باشه، پدرم دست خیلی‌ها را گرفت و هر کاری از دستش برمی‌آمد دریغ نکرد. دوست، آشنا، رفیق. بابام دست خیلی‌ها را گرفت و حالا هم جور دیگر (با اهدای عضو) دست چند نفر را گرفت.

سفر ابدی مجید نایینی پیشکسوت پرسپولیس و سرمربی چندین ساله امیدها و جوانان پرسپولیس را هنوز نمی‌توان باور کرد اما...

آدمی خَیِّر که مشکلات خیلی‌ها را حل کرد با رفتن خود هم گره‌هایی از زندگی‌ها با اهدای عضو بازکرد تا اولین ورزشکار تاریخ لقب گیرد که با اهدای عضو به چند بیمار زندگی دوباره بخشیده و به قول برادرش حالا آنها برای‌شان می‌شوند مجید.

مجید نایینی در یک کلام سوای سال‌ها مربیگری در پایه‌های پرسپولیس و معرفی بسیاری از ستاره‌های کنونی به فوتبال خیر، خیرخواه و حلال مشکلات خیلی‌ها بود و شخصا نمی‌توانم فراموش کنم که او چه گره‌هایی را از زندگی‌ها باز کرد و چگونه با ارتباطات خود بسیاری از موانع و مشکلات را از سرراه پرسپولیس و پرسپولیسی‌ها برداشت.

قطعا بسیاری از پیشکسوتان پرسپولیس نیز خود را مدیون آقا مجید می‌دانند و از یاد نخواهند برد وقتی هیچ کس حال‌شان را هم نمی‌پرسید مجید نایینی چگونه دست‌شان را گرفت و... حالا مجید نایینی در نهایت آرامش بار سفر از این دنیا بسته. او این بار با گل طلایی همه را غافلگیر کرد. با اهدای زندگی. با خیرخواهی و حل مشکل‌ها حتی پس از چشم فروبستن از این دنیا.

روحت شاد آقا مجید. روحت شاد رفیق نازنین

حسین قدوسی - سردبیر