خیلی ها معتقدند باشگاه پرسپولیس تمایلی به بازگشت امید عالیشاه ندارد و نظر برانکو در این مورد چیز دیگری است. اما اگر در داخل باشگاه سرک بکشیم می بینیم تفاوتی میان گفته های اعضای باشگاه و برانکو وجود ندارد. برانکو از آغوش بازش در برابر عالیشاه خبر می دهد اما تمام کسانی که به برانکو نزدیک هستند رسما گفته اند نظر او در مورد بازگشت عالیشاه با یک اما بزرگ همراه است. عالیشاه روزی که از پرسپولیس به بهانه گذراندن خدمت سربازی رفت هیچ چیز از اتفاقات پیش آمده در طول فصل و مشکلاتش حرف نزد. برانکو هم حرفه ای با موضوع برخورد کرد و گفت به خاطر خدمت، بازیکن خوب تیمش را از دست داده است. اما او با آن حرکتی که برای نورالهی رقم زد و در بازی آخر بازوبند کاپیتانی را بر بازوی بازیکن جوانش بست و ابراز امیدواری کرد که این بازیکن زودتر به پرسپولیس برگردد نشان داد که با جدایی مشابه نورالهی و عالیشاه برخوردی کاملا متفاوت دارد. برای او جدایی عالیشاه قابل هضم نبود. بازیکنی که رویش حساب کرده بود و اول فصل به او اطمینان خاطر داده بود که جز نفرات اصلی اش است و حتی بعدا به خاطر حضور او قید ساسان انصاری را زد و این بازیکن که نشان داد چه مهره خوبی می توانست برای تیم برانکو باشد، به یکباره اعلام کرد باید به خدمت برود. برانکو که روی حضور او در تیمش حساب ویژه ای کرده بود متوجه شد این بازیکن از مدتی قبل پیگیر کارهایش برای جدایی بوده و نیتش بیشتر این بوده که برای تیم دیگری به میدان برود تا برای پرسپولیس روی نیمکت بنشیند. همین شد که برانکو با رفتنش موافقت کرد و هرگز آنطور که برای بازگشت نورالهی خود را بی تاب نشان داد برای عالیشاه چنین چیزی را از خود بروز نداد.

حالا هم حرف او به اطرافیان عالیشاه یک چیز است. می گوید امید می تواند برگردد اما باید از روی نیمکت با بقیه رقابت کند. رقیب او هم بازیکنی همچون وحید امیری است که بازیهای خوبی هم از خودش نشان داده و البته عالیشاه این مدت بازی نکرده است. این همان شرطی است که او برای رامین رضاییان در نظر گرفت. البته مورد رامین با عالیشاه تفاوت های آشکاری داشت. او در مورد رامین با اصرار ویژه ای روبرو بود و فشار زیادی را روی خودش احساس می کرد اما در مورد عالیشاه هنوز این فشار را احساس نمی کند که اگر بکند داستان عالیشاه همانطور رقم می خورد که برای رضاییان رقم خورد. 

البته هنوز مقام مسئولی در حوزه نظام وظیفه در مورد کاهش زمان خدمت عالیشاه حرفی نزده و دلیلی هم وجود ندارد که چنین کاهشی نصیب این بازیکن شود. موردی که برای نورالهی کاملا متفاوت است. اما موضوع اصلی برخوردی است که امروز با موضوع بازگشت احتمالی امید عالیشاه می بینیم. برانکو علی رغم مخالفتی که با این بازگشت داشت به خاطر نبود فشار رسانه ای روی خودش با موضوع بازگشت او بر خلاف ماجراهای رامین رضاییان راحت تر کنار آمده و شرطش را هم راحت عنوان کرده است. حال می توان داستان عالیشاه را مثل داستان رامین رضاییان آنقدر حساس و حاشیه دار کنیم تا برانکو با واکنشی آشنا آن را پس بزند و یا می توان با برخوردی اصولی این بازگشت و شرایطش را برای عالیشاه آسان کنیم. اهالی رسانه به خوبی می دانند که در مورد چه نوع واکنشی صحبت می کنیم و اطرافیان عالیشاه هم بهتر است در این مورد تفکر بیشتری داشته باشند و در این مورد پخته تر عمل کنند. سرنوشت رامین رضاییان در پرسپولیس را باید الگو قرار داد. بازیکنی که از نظر فنی فوق العاده بود اما عملکردی پخته نداشت و البته رسانه ها و هواداران پرسپولیس هم در موردش به گونه ای برخورد کردند که در نهایت این برانکو بود که احساس کرد باید همان برخوردی را داشته باشد که خودش احساس می کرد درست است. یعنی بر خلاف تلاش های رسانه ای و حتی هواداری!

اردلان بزرگ‌نیا