کمی قدیمی ترها دهه هفتاد حتما صدای گزارشگرهای فوتبال در تلوزیون و رادیو بارها بارها این جمله را شنیده اند " عاشوری پاس برای فرشاد پیوس و توی دروازه "! داخل هیجده قدم حریفان تمام کننده واقعی بود یک قاتل به تمام معنا برای شکستن قفل دروازه حریفان ، با فرشاد آقای گل کوتاه به گفتگو پرداختیم. 

   قبل از آمدنم به پرسپولیس برای راه آهن و سپس نیروی هوایی بازی میکردم در سال ۶۴ توسط باغی و توکل به خواست علی پروین به پرسپولیس پیوستم . 

 تا سال ۷۶ و دوازده سال در خدمت پرسپولیس بودم که در دربی تهران از فوتبال خداحافظی کردم . 

 *کمی از سابقه ملی تان هم برای خوانندگان ما بگویید.

 از سال ۶۱ و در خدمت تیم ملی امید و سپس بزرگسالان بوده ام و تا سال ۷۴ در ۳۲ بازی ملی موفق به زدن ۲۰ گل شده ام 

 متاسفانه بله ، در دوره جنگ تیم ملی فوتبالی در کار نبود و البته در آن سالها به مراتب بازی های ملی کمتر برگزار می شد 

 سال ۹۰میلادی بهترین گلزن آسیا شدم

هفت دوره آقای گلی سطح اول فوتبال ایران.

 با توجه به دستمزد بازیکنان امروزی قیمت بازی ام ۵میلیارد بود. 

 بله آکادمی فوتبال و مدرسه فوتبال مشغول پرورش استعدادها میباشم. 

 از همان سالها امکانات و شرایط برای آنها بسیار مساعد بود به طوری که برای سطح پایه شان مربی های خارجی ، زمین های تمرینی عالی ، سرویس برای رفت و آمدشان و همه امکانات لازمه در همان سالها هم حرفه ای بودند 

 آن زمان دوستی ها رفاقت ها بیشتر از حال حاظر بود مضاف بر آن در حال حاظر امکانات بسیار بیشتر شده و فوتبالیست ها تمرینات علمی تر انجام می دهند

 *حرف دلتان را در چند خط بفرمایید‌. 

آرزو می کنم به فوتبال پایه بیشتر رسیدگی شود ، بازیکنان رده پایه هستند که آینده فوتبال این مملکت را تشکیل می دهند.

**روزبه دلاور