۲۳ ماه و ۳ هفته و ۲ روز/روایتی کوتاه از خیزش دو ساله پرسپولیس
رتبه آخر دورتموند در نیم فصل اول آخرین فصل حضور یورگن کلوپ در بوندسلیگا،شاید بدترین اتفاق آقای معمولی بود اما یکباره در جهشی خیرهکننده در پایان فصل توانستند سهمیه لیگ اروپا رو بدست بیاورند.
برای شنیدن قصهی مشابه آنچه برای زنبورها رخ داد باید به سرزمین همنژادهای ژرمنها, سرزمین یوزپلنگهای در حال انقراض،سفر کرد. کیلومترها آنطرفتر، سرزمینی در قلب خاورمیانهی پرآشوب که داستان پرفراز و نشیب تیمی را در سینه داشت که قرنها بعد از به آتش کشیده شدنش توسط اسکندر دوباره سر از خاک بیرون آورده بود.
بله داستان پرسپولیس،داستانی مشابه تیم کلوپ، اینبار برای تیم برانکو تکرار شد،رتبه آخر در هفته ششم.
۲۵ شهریور ۱۳۹۴ , ورزشگاه آزادی , پرسپولیس ۱ – ۲ ساپیا
تیمی کماقبال و شوربخت، تیمی با ارایه فوتبالی زیبا و شناور و…این توصیفهای همیشگی در مورد تیم ملی هلند، اینبار برای تیم ته جدولی پرسپولیس هم صدق میکرد.
هفتهها گذشت و پرسپولیس معجزهوار در آستانه قهرمانی قرار گرفت اما کاپیتان نوروزی و همتیمیهایش از لمس کردن جام باز ماندند تا به رتبه دومی قناعت کنند.
فصل بعد فصل قهرمانی بود. قهرمانی بعد از نزدیک به یکدهه…اما انگاری به شیرینی دومی فصل پیش نبود.
۲۱ شهریور ۱۳۹۶ , پرسپولیس ۳- ۱ الاهلی
و اینک دو گام دیگر تا تحقق رویا…رویایی که با روح تیمی و ثباتی که برانکو به تیم تزریق کرد، پرسپولیس را از فرش به عرش رساند و حالا برانکو تیمش را بعد از گذشت دو سال در نیمهنهایی لیگ قهرمانان آسیا میبیند تا ثابت کند هنوز”جایی برای پیرمردها هست”
در فصلهایی که ” قرمز گرمترین رنگ ” است، یعنی اواخر تابستان اوایل پاییز ، جاهطلبی تیم قرمزپوش پایتخت یادآور این جمله است: ” تنها عاشقان زنده میمانند “