اما همکاری دو ساله ی پرسپولیس و برانکو چه دستاوردهایی برای قرمرهای پایتخت داشته است؟!

 هدیه برانکو به فوتبال ایران پرسپولیس حتی وقتی در رده شانزدهم جدول هم بود چشم‌نواز بازی می‌کرد و شاید همین مساله اعتماد هوادارانش و همراهی آنها را در پی داشت تا حالا که با صدرنشینی بلامنازع لیگ عنوان قهرمانی را کسب کرده این عملکرد را ادامه دهد. نمایش‌ آنها همیشه هجومی و تماشاگرپسند است و از مهم ترین دلایل استقبال طرفداران از بازی تیم‌شان، همین عملکرد تماشاگرپسند می‌باشد. برانکو، معمار «پرسپولیسِ مدرن»، با اتخاذ برنامه مدون و مناسب و خرید بازیکن معقولانه، مهم‌ترین نقش را در بالا بردن نجومی کیفیت پرسپولیس داشته است. البته پیشکسوتان دهه 60 پرسپولیس نیز به این موضوع اذعان دارند و حتی علی پروین در نقل قولی گفته که این تنها پرسپولیسی است که مرا یاد تیم دهه 60 می اندازد! 

 2. آمارها سخن می گویند! 

آمار امتیازگیری و گل خورده و زده سرخ ها نشان دهنده کیفیت بالای تیمشان است. پرسپولیس در این فصل تنها 10 گل خورده و 39 گل زده و با 62 امتیاز و میانگین بیش از 2 امتیاز در طول لیگ در آستانه ثبت رکوردی جاودانه است. آن ها در هر بازی بیش از یک گل زده اند و کمتر از نیم گل خورده اند و میانگین امتیاز 2.29 را ثبت کرده اند! بدون شک اگر مهاجمان این تیم دقت بیشتری داشتند، تیمِ برانکو پتانسیل ثبت رکورد تاریخی در گلزنی را هم داشت. 

 3. احیای مسلمان، کشف انصاری و ارتقای چند ده بازیکن!

 مسلمانی که جام جهانی نوجوانان را تجربه کرده و سرشار از استعداد بود کم کم از یادها می رفت اما با پیوستن به پرسپولیس و تمرین زیر نظر برانکو به گواه کارشناسان به بهترین هافبک بازیساز ایران تبدیل شد. محمد انصاری که به عنوان بازیکن تستی و از سر ناچاری به پرسپولیس آمد، به مدافعی در قواره تیم ملی بدل شد و ستارگانی چون رضاییان، طارمی، کامیابی نیا، احمدزاده و... نیز زیر نظر پروفسور، پیشرفت های محسوس داشتند. بی شک در این مقطع تنها برانکو بود که می توانست این کارها را انجام دهد! 

 پرسپولیسی که 12 شکست در فصل داشت به برانکو سپرده شد و او تیمی ساخته که تنها 3 بار شکست خورده است! آن ها در سال 95 چهار بار طعم باخت را تجربه کرده اند و این یعنی هر سه ماه 1 شکست که آماری فوق العاده به حساب می آید! پرسپولیسِ برانکو با شکست غریبه شده و این ادعا را جنگندگی سرخپوشان تا آخرین لحظه برای فرار از شکست ثابت می کند. پرسپولیس در دربی 83، بازی با پدیده در مشهد (فصل قبل و این فصل) و بسیاری دیگر از مسابقات، با تلاش در آخرین لحظات از شکست گریخته و این نشان می دهد شاگردان ایوانکوویچ باخت را باور ندارند! 

 آن ها هرچه با باخت غریبه اند با برد آشنایند! تیمِ ساخته ی برانکو از دقیقه یک برای پیروزی به میدان می رود و تا آخرین لحظه نیز برای رسیدن به این هدف تلاش می کند. پرسپولیس فصل قبل 16 برد کسب کرد اما آن ها حالا در فاصله 3 هفته تا پایان رقابت ها، 19 برد دارند و در بدبینانه ترین حالت و باتوجه به بازی های آسان، به 20 برد در یک فصل خواهند رسید!

پرسپولیس در لیگ چهاردهم سراسر بی انضباطی بود. یک روز مهاجم تیم پس از تعویض به سرمربی دهن کجی می کرد و یک روز دروازبان تیم پس از قرارنگرفتن در ترکیب از اردو قهر می کرد! ستاره خوش تکنیک هم در تمرین خمیازه می کشید تا ثابت کند احساس مسئولیتی نسبت به تیم ندارد! برانکو در چنین شرایطی پرسپولیس را در اختیار گرفت و در کنار مدیریت آرام این تیم، سر و سامانی به وضعیت تیمش داد. امروز در یکی از بزرگترین تیم های آسیا نه این حواشی و بی انضباطی وجود نداشته باشد اما اگر هم باشد با مدیریت سرمربی تیم حل خواهد شد. حالا کسی پس از تعویض ناراحتی خود را ابراز نمی کند و اعتراضی هم به نیمکت نشینی ندارد و برانکو نیز مصاحبه ای نمی کند که تیمش را به حاشیه سوق بدهد.

 پرسپولیس به عنوان پرطرفدارترین تیم آسیا چند سالی را در افول سپری کرد. اگرچه شمار هواداران آن ها هیچگاه از 10 15 هزار نفر کمتر نشد اما همین آمار هم برای تیم پرسپولیس ناامیدکننده بود. اولین دربی برانکو نیمی از سکوهای پرسپولیس خالی بود و دربی اخیر، جا برای سوزن انداختن در جایگاه پرسپولیسی ها وجود نداشت! آن ها بلیت استقلالی ها را هم خریده بودند تا بتوانند نمایش «پرسپولیس مدرن» را تماشا کنند. برانکو تیمی را ساخت که با نمایش های جذاب، هواداران را با ورزشگاه آشتی داد؛ حالا برای پرسپولیسی ها فرقی نمی کند حریف چه تیمی باشد و قیمت بلیت چقدر باشد! آن ها به ورزشگاه می آیند تا 90 دقیقه حامی تیم محبوبشان باشند. 

 پرسپولیسی که جام جهانی 98 بیشترین نماینده را داشت، در جام ملت های 2015 تنها یک نماینده داشت و او محمدرضا خانزاده بود که جایگزین بیگ زاده مصدوم شده بود! اما حالا سرخ ها در هر اردو بین 6 تا 9 ملی پوش دارند و بازیکنانی چون رفیعی و مسلمان نیز استحقاق حضور در تیم ملی را دارند. پروژه نزدیکی پرسپولیس و تیم ملی از دو سال پیش کلید خورد و حالا به تکامل رسیده است! 

 از دهه هفتاد به بعد ژنتیک پرسپولیس طوری تغییر کرده بود که نه جام گرفتن بلد بود و نه زیبا بازی کردن! خیل عظیم هوادارانی داشت که به جام های متعدد و بُردهای بزرگ در گذشته دلخوش بودند و تیمشان توانایی پیروزی بر تیم های معمولی را هم نداشت. اما برانکو به پرسپولیس آمد و همه چیز را عوض کرد! فوتبال زیبا را به چمن آزادی برگرداند، استادیوم ها را پُر کرد و پرسپولیس را پرسپولیس کرد! حالا ژنتیک سرخ ها عوض شده؛ آن ها به بُرد عادت کرده و در زمان شکست هم حامی تیمشان هستند و از تصمیمات نفر اول تیم یعنی برانکو حمایت می کنند! شاید اگر ده سال پیش سرمربی پرسپولیس بازیکنی چون رضاییان را از پرسپولیس اخراج می کرد، هواداران اجازه نشستن روی نیمکت را به مربی نمی دادند اما حالا _به جز فن ها رضاییان_ کسی اعتراضی به آقای سرمربی ندارد و این موضوع را با حضور گسترده در بازی با پیکان و الریان نشان دادند. این پرسپولیس فارغ از رنگ ها تیم خوبی است. تیمی که می تواند در میادین بین المللی نیز موفق عمل کند. اما به این شرط که مدیران پشت برانکو قایم نشوند و از محبوبیت او استفاده ابزاری نکنند! حامی او باشند و دستش را در پوست گردو نگذارند؛ چه کسی می توانست با 14 بازیکن پرسپولیس را 3 هفته زودتر قهرمان کند؟!

محمد همتی